Bölüm 2

44 5 4
                                    

Arkadaşlar zor bir okula gidiyorum ve sınavlar gerçekten çok zor onlara çalışmaktan hiç girememiştim. Ama şimdi girince yeni bölüm yazıyim dedim. İnşallah beğenirsiniz.
***
- Hey sen! Diye bağırınca çok korktum. Kesin o da dalga geçecek benimle diye düşünüp korktum ve korktuğumu belli etmemeye çalışarak:
- Ne, ben mi? Diye sordum.
-hayır sana dememiştim önündeki kıza demiştim ama sen de olursun. Sen de fena değilmişsin yani. Dedi. Bana. Dedi. Ama ben güzel değilim ki.
- Ne dedin sen?! Diye çıkıştım çocuğa. Herhalde zor kızı oynayacağım.
- Tamam güzelim sakin ol. Dedi. Sonra da mırıldanarak:
- Normalde kızlar bana dayanamaz ama bu beni biraz zorlayacak. Dedi.
- Seni duyabiliyorum! Diye bağırdım çocuğa.
- Nasıl yani? Ben kendim bile zor duyuyorum kendimi, sen nasıl duydun?
- Gerçekten mi? Çünkü ben çok net bir şekilde duydum seni.
- Ama bu imkansız! Diye bağırarak çekip gitti. Cidden nasıl duyabilmiştim ben onu? Doğa yanımdaydı belki o da duymuştur diye ona da sordum ama hayır en yakınındakiler bile duymamış onu. Bu arada adı ne acaba? Gidip tanışayım bari. Bir adım atmış olurdum. Kantinde bulmayı bekliyordum. Evet bingo! Tam karşımda duruyordu. Yanına gidip elimi uzattım:
- Merhaba ben Kayra, sen?
- Merhaba ben de Tan. Nasılsın? Dedi.
- Bir dakika o sesler senden mi geliyor? Diye sordum. Çünkü gerçekten çok iğrenç sesler duyuyordum. Midenin çalışma sesi gibi bir şey. Aynı zamanda kalbin atışı da duyuluyor.
- Hangi sesler? Diye sordu. Tamam işte şimdi işler garipleşmeye başladı.
- Herneyse. Dün doğum gününmüş diye duydum. Doğum günün kutlu olsun!
- Sağol da mümkünse kimse bilmesin tamam mı ? Böyle şeylerden pek hoşlanmam da. Dedim. Gerçekten o doğum günü olayı çok sinirimi bozuyordu. O da nereden öğrenmiş bilmiyordum. Dün 16 yaşıma bastım. Kulağa öyle çok özel bir şeymiş gibi gelebilir fakat değil. Yani bence. Her neyse. Ama o günden beri garip şeyler oluyordu. Nedense ben ben değilmişim gibi hissediyordum. Bu olanları Doğa'ya anlatacak vakit bulamıyordum çünkü bu sene artık uygulamalı ajanlığa başlayacaktık. Yani her gün çok zorlu ve yorucu olacaktı. Fakat bugün okulun ilk günü olduğu için okul ayrı bir karışıktı. Ama en sonunda Doğa'nın boş bir anını yakalayıp ona olanları anlattı. Sonra bilgisayar laboratuvarına gidip biraz araştırma yaptık. Ama araştırmanın ortasındayken acıktım ve kantinden tost almaya gittim. Geri geldiğimde Doğa'yı gözleri faltaşı gibi açılmış bir şekilde ekrana bakarken buldum. Ne olduğunu sorduğumdaysa bulduğu şeye inanamayacağımı söyledi.
***
Bölümleri böyle bitirmeye bayılıyorum. Yaşasın kötülük! Neyse inşallah beğenmişsinizdir bölümü. İpad'de yazdığım için bölüm uzun mu kısa mı normal mi bilmiyorum ama bana bir önceki bölümden daha uzun gibi geldi. Neyse. By by...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 27, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİR GENÇ AJANIN İLK AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin