Steve randevusunden tam kalkıp gidecekken kapıdan biri girdi. Steve ona baktı ve ağzı şaşkınlıkla açıldı. Girişte duran, Steve'in fantezilerinin ve arzusunun figürü Thor Odinson'dan başkası değildi. Gözlerini Steve'e çevirmeden önce telefonuna baktı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mezuniyet muhtemelen Steve'in hayatındaki en sinir bozucu şeydi. Thor'un Yankee Stadyumu'ndaki sahada kurulan sahnede yürümesini izlemekten değil. Bu iyiydi. Ertesi gün bir sanat müzesinde stajına başlayacağını bilme ihtimali de yoktu. Bu konuda gergindi ama büyük olasılıkla tozlu yaşlı küratörler ve müze çalışanları için kahve alacaktı.
Steve'i kesinlikle korkutan erkek arkadaşının ailesiydi.
Aile oditoryumda bir yerdeydi ve Steve boyun eğip kaçmak üzere değildi ama aynı zamanda onların ne düşüneceğinden de korkuyordu. Tıp, hukuk ya da siyaset okuyan havalı bir öğrenci olmadığı için hayal kırıklığına mı uğrayacaklardı? Sanat uzmanı olduğu için onu daha mı az beğeneceklerdi? Thor'a Steve'den daha iyisini yapabileceğini söylerler miydi? Hayatı için herhangi bir planı olup olmadığını veya sanat diplomasıyla ne yapacağını sorarlar mıydı?
Sorular o kadar ısrarcıydı ki, spiker Thor'un adını okuduğunda Steve gerçekten sıçradı. Sahnede yürüyen Thor kalabalığa el sallarken yüksek sesle tezahürat yaptı. Kameralardan biri Thor'un mezuniyet şapkasında bir çekiç gösterdi. Thor, bunun mitlerdeki adaşı yüzünden olduğunu açıklamıştı. Steve bunun havalı olduğunu düşündü ve Thor'un zavallı kağıda çizme girişimini gördükten sonra çekici Thor'un başlığına koymayı kabul etti. Süslü değildi ama temiz ve iyi yapılmıştı. Thor memnun olmuştu, önemli olan tek şey buydu.
Tören sona erdiğinde, mezun sınıfın keplerini havaya fırlatmasıyla kalabalık tezahürat yaptı. NYU büyük bir okuldu ve mezuniyete birçok insan katıldı. Neyse ki Steve, çoğundan daha uzun ve daha iriydi, bu yüzden insanlar onun daha kolay geçmesine izin verme eğilimindeydiler fakat Steve Thor'u bulamamıştı.
Bu kadar iri bir adam nasıl oluyor da kalabalığın içinde kayboluyor? Steve merak etti.
Sonunda Thor'u üçüncü ana hat boyunca bir koridorda buldu. Etrafında birkaç kişi daha vardı, hepsi de kendisi kadar uzundu. Thor, Steve'i görünce gülümsedi ve ona doğru bir çizgi çizdi. Steve'i sert bir kucaklamayla yakaladı ve etrafında döndürdü, kulağına neşeyle gülerek onu yere bırakmadan önce öptü. Steve bu insanlar kim olursa olsun, önündeki görüntüden kızardığını hissetse bile dudaklarına karşı gülümsedi.
"Sen buradasın! Müthiş! Steve, ailemle tanışmanı istiyorum," dedi Thor, elini tutarak. Steve etrafına toplanan insanlara baktı. Güneşin sıcağı ve etraflarındaki kalabalığın altında bile hepsinin zarif ve bir araya getirilmiş görünmesi onu şaşırtmıştı.
"Bu benim annem." dedi Thor, kadını işaret ederek. Uzun boyluydu, solmuş sarı saçları ve Thor'un miras aldığı açık mavi gözleri vardı.
"Sonunda seninle tanıştığıma çok sevindim Steve." dedi sıcak bir şekilde. "Thor bize senden çok bahsetti. Lütfen bana Frigga de."
