Gece yaklaşıyordu. Yine zor olacaktı biliyorum. Odamda sessizce bekliyordum. Bir yatak ve bir kaç raf dışında hiç bir şey olmayan küçük odamda.. zaten bir hapishanede daha ne bekleye bilirsiniz ki?
Ve budur kapı açılıyordu. Oda bana aitti güya ama anahtarı her keste vardı.
Içeriye ondan önce gölgesi girdi. Tahmin ediyordum kimdi. Bu günküler. Çünkü resmen kendi aralarında benim hakkımda konuşup her gün kimin geliceğine karar veriyorlardı. Sarhoşken biri demişti.
Içeri girdi kirli sakalları kaplamış yüzüyle şeytani güldü. Ikinci adımı da attı kapıyı kapattı ama tam kapanmadı aralı kaldı. Şu an tek odağı bendim.
Upuzun siyah saçlarım ve üzerimde olan uzun elbise.
Elbisem yüzünden kınamayın beni denedim uzun giyinmeyi hatta elbise giyinmemeyi belki dokunmazlar dedim ama hayır. Bu insanlar o kadar şerefsiz ki bizim üzerimizde mini de olsa uzun da olsa hatta kapali da olsak fark etmiyor.
Üzerindeki kemeri çıkardı yatağımda öylece oturmuştum. Alışmıştım desem çok mu klişe olur..
Yakınıma geldi. "Benim olana karismayacaktin" dedi ve saçımı kavrayıp geriye çekti. Acıyla inledim sessizce. "Sana bu gün hayatının gecesini yaşatacağım" dedi ve kafamı yatağın başlığına vurdu.
Yeniden saçından kavradı yataktan kaldırdı ve yere itti. Düştüm acı çektim ama boşuna.
Kemeri aldığı gibi vurdu bedenime. Gözümden yaşlar aktı. Geldi tokat attı öyle yüksek vurdu ki tüm dünya döndü sandım.
Saçımda tutup başımı yere yere vurdu. Kaldırdığı kemeriyle üç kez tüm gücüyle darbe vurdu. Saçımdan tuttu ayağa kaldırdı bir tane daha tokat attı yere düştüm yüzüm kapıya dönükken.
Kapıda bir çift gör gördüm ağlayarak bana bakan eliyle ağzını kapatmış hıçkırıgi içinde yankı verdiği için titreyen kız. Istemedim beni böyle görsün, sığındığı beni bu kadar aciz görsün.
'Git' dedim dudaklarımi oynatarak, bana bakmıyorken başımla git dedim. Kimildamadi bile
"O kızı bir güzel sikicem ve sen buna karismayacaksin onu korumak senin neyine. Köpek gibi pişman olucaksin bu gece"
Dedi ve üzerime uzandı. Yakamı açmaya çalıştı
Onun yanında olmaz, o kapidayken olmaz lütfen- diyemedim onu görürse zarar verirdi. Elimle yakamı tutum korunmaya çalıştım ondan. Tırnaklarımı geçirdim ama boynuma iğrenç dudakların koymasına karşı olamadım. Sömürüyordu bedenimi göğüsüme indi elimle yüzünü ittiriyordum ama elimi bileklerimden tutup sıkıca kavradı yere yapıştırdı kimildayamiyordum
Yüzümü çevirdim hala ordaydi. Ağlıyordu birden birinin sesi geldi
"Sen napıyorsun orada"
Yakalanmıştı. Gözleri kocaman açıldı bana baktı tekrar ona. Bu sırada sese bu da başını gömdüğü yerden kaldırmış bileğimdeki ellerin gevşetmişti
Hızla kalktı üzerimden çıktı. Ardından koştum ama geçti kızı çoktan yere sermiş tekmeliyorlardı.
Yırtılan yakam umrumda değildi attım kendimi karşısına.
"Bu kızın ne işi var burda."
"Sizi izliyordu odada efendim."
"Ne? bizi mi izliyordu canı çekti herhalde."
Dedi ve pantalonunun üzerinden kavradı kendisini sırıtarak.
Birden sanki gördü üzerine yığıldığımı.
"SEN LAFTAN ANLAMIYOR MUSUN?! KORUMAYACAKSIN BU KIZI DEFOL ODAYA GELIYORUM"
Karşı çıktım onu arkama aldım
"Lütfen bu gecelik bir şey yapmayın lütfen bu saat krize girecek yine. deneklerimiz açısından iyi değil. Güçlü bedeni var ama bir krizi daha kaldıramaz öle bilir"
Cahildiler hepsi söylediğim an inandılar bir krizle öleceğine. Ama beni saçımdan kavramasina engel olamadım
"SEN DE GEL BENIMLE"
Diye bağırdı kız. birden adam arkaya döndü beni kolumdan çekerek baktı ona. Oysa durmad devam etti
"O olmazsa yine krize girerim"
Tehtid miydi uyarı miydi anlamadım ama son anladığım şey beni nasıl yere fırlattı üzerine tekmelediyse acıdan bedenim kivrildi
O gidince ayaga kalktım. Ağlayan minik bebeğimin yanına gittim. Acıyordu bedenim ama biliyordum onunkide acıyordu. Kucağıma aldım küçüğümü. Odama götürdüm yatağıma yatırdım.
Hızla kalktı yatakta doğruldu boynuma sarıldı hıçkırıklariyla ağlamaya devam etti. Saçını okşayarak sakinleştirmeye çalıştım. Ama ağladım onun omzunda ben de ağladım "sakin meleğim sakin ol geçicek". "senin yaran çok- Çok fazla acımıyor mu nasıl dayaniyorsun beni nasıl kucağına ala biliyorsun neden koruyorsun beni" "sen hayatımda gördüğüm en masum insansın seni onların eline bırakmayacağım meleğim ". "benim yüzümden yaptılar" "alakası yok. Sen olmasaydın da yapacaktılar suçlama kendini"
Sakinleşti bir az. uzandı beni de omuzlarından uzandirdi. Minik elleri yüzümdeki yaralarda dolaştı. Kapadım gözlerimi eli gözümün üzerine geldi burnuma dudağıma yanağıma. Kimsenin Dokunmaya kiyamadigi camdan bebek gibi hissettirdi bana kendimi. Öyle dokunuyordu.
Elimi saçlarına götürdüm eli yuzumdeyken saçını sevdim.
"Meleğim, niye düştün buraya sen suç isleyemezsin görüyorum"
"Bana inanamadilar"
"Iftira mi attılar"
Sessizce düştü yaş gözünden. Başını salladı
"Öğretmendim ben. Sorunlarım vardı deliyim diye attılar işten. Sonra hiç bir eğitim yeri kabul etmedi. Bir kafede işe başladım. İlk iş gunumde bir cinayet işlendi. Beni suçladılar kimse inanmadı bana"
"Ya ailen?"
"Babam cani bir insandı. Döverdi bizi. Işkence ederdi. Annemde ondan kaçarken bizi birakip kaçarken araba çarptı öldü"
Kucağıma çektim bu sefer ben sesli ağlıyordum
"Üzülme bir daha tek bir göz yaşı bile dökme tamam mı. Seni koruyacağım bundan böyle senin için savaşacağım. Çıkacağız burdan"
Kararımı vermiştim. Kendim için değil onun için bir nedenim vardı. Onu kurtarmak için onu bu iğrenç yerden çıkarmak için son gücüme sarılacak çıkaracaktım biri burdan
Artık yaşamak için bir nedenim vardı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
denek, jensoo✓
Fanfictionjisoo bulaştığı lanet işinde kızlardan birine aşık olacağını bilmiyordu. jensoo, düz yazı