Ceset ormanı ~Min

|1|

Oy verip yorum yaparmisiniz bebeklerim 🐰

Akşam okuldan biraz geç çıkmak zorunda kaldım. Sınavım vardı ve ben geç çıktım. Ailem kafamı uçuracak eminim. Boş, yağmurlu ve karanlık sokakta sadece bunu düşünüyorum. "Ailen seni geberticek min-ji"

Annemin umrunda olurmuyum zaten bilmiyorum ama babam geç kaldığım için beni geberticektir. Telefonumu çıkarıp saate baktım.
"22:37"

Gözüm 7 kalan şarjıma takıldı.

"Off lanet olsun!"

Tam söverek cebime koyacakken telefonum titredi. Of babam arıyor.

"NERDESİN SEN?"

"Yoldayım baba geliyorum"

"Gel tabi gel, ben seni-"

Biip. Şarjim bitti...

Şimdi naneyi yedin min-ji. Konuşmasını yarıda kesmek babamın en nefret ettiği şey, ve ben resmen bunu yaptım.

***

Kapının önüne geldim. Ve dua ederek kapıyı anahtarımla açtım. Açmamla beraber babamın bağırtıları başladı.

"SEN NASIL BEN KONUŞURKEN TELEFONU KAPATIRSIN?!"

"Baba yemin ederim şarjım bitmişti."

"KES SESİNİ. ŞİMDİ ASIL KONUYA GELELİM DİMİ?!"

Resmen tir tir titriyordum karşısında. Mutfaktan bıçağı alıp soksam nasıl rahatlardım ya.

"Bekle burda geliyorum."

Sanki içimden konuştuğumu duymuş gibi mutfağa gidip elinde bıçak ile geri geldi.

"Baba napıcaksın acaba onunla?"

"Derini yüzücem güzel kızım"

Gözlerim kocaman açıldı. Yaparmıydı? Yapardı.Gercekten bu aileden nefret ediyorum ya.

"B-baba çek onu lütfen"

Sakince yürüyerek dibime kadar geldi ve konuşmaya başladı şerefsiz.

"Sen. Geç geldin. Sen, telefonu YÜZÜME KAPATTIN!!"

"Baba yemin ederim şarjim bitmişti ve okulda sınavım vard-"

Bıçağı anında boynuma dayadı ama saplamadı. Gözlerimi öyle sıkı kapatmıştım ki sıkılmış sünger gibiydim.

"Bahanelerin artık fazlasıyla yetti bence!"

"Y-yani?"

"Yanisi şu. Bu evde senin yerin yok."

"NeE?"

"Sağır mısın!?"

"Ya iyide ben bu havada gece gece nereye gidiyim?"

"Beni ilgilendirmiyorsun. Ya bu evde benim istediğim şekilde yaşarsın yada siktir olup gidersin duydunmu?!"

Bu sabah hava durumunda 3 hafta kesintisiz sağanak yağış olacağı söylenmişti. Bide gidecek hiçbir yerim yoktu. Mecburen kabul ettim. Baba denilen adamın dediği şekilde bu evde birkaç gün daha kalıcaktım. Yağmur durduğunda evden kaçardım büyük ihtimalle. Gerçi bu evde yaşama ihtimalim bile yoktu ki.

"Peki kabul "

"Ne kabul?"

"Bu evde senin istediğin şekilde yaşayacağım. "

"Ooo eminmisin?"

Baya kötü bakıyordu, gerçekten korkmamam elde değildi.

"Eminim, zaten gidicek yerim de yok ."

Malca bir sırıtış attı ve koltuğa kendini atıp bacak bacak üstüne attı. Terbiyesiz. Tam odama doğru giderken arkamdan seslendi.

"MİN-Jİ "

"Efendim?"

"Nereye gidiyorsun?"

"Şey uykum varda odama gidicem "

"Ben sana git dedim mi? Git bana ve annene kahve yap çabuk!"

"Ama baba-"

"GİT dedim"

Oflaya oflaya mutfağa gidip o adama ve anneme kahve yaptım, salona götürüp kahveleri verdim. Galiba şimdi odama gidebilirim.

"MİN-Jİİ!"

"Efendim baba efendim?"

"Gel buraya."

Eliyle gel işareti yaparken korkarak yanına gittim. Karşısında dilenci gibi durdum.

"Noldu?"

Bi kahvesine birde bana baktı. Bir anda kahveyi üzerime döktü. Ahh cidden mi ya.

"AAAHHH!"

"Bu kahve neden bu kadar sıcak?"

"Ama baba kahve zaten sıca-"

"Sus!"

Gerçekten kafayı yiycektim. Bu adam niye bu kadar cahil ya.

"Senin yapacağın işten hayır gelmez. GİT ODANA!"

Ağlayarak odama çıktım ve üstümü değiştirdim. Eğer böyle şeyler yaşatıcaksa işim gerçekten çok zor. Helede yaşama ihtimalim hiç yok. Küçük balkona çıktım. Yağmur bugün sakin yağıyordu ama ileri günlerde sağanak olucak. Gerçekten çok huzurluydu şuan. Yağmurun sesini dinlerken gözüme karşıdaki ev çarptı. Daha önce bu evi görmemiştim. Ev baya büyük görünüyordu.  Ve balkonda biri oturmuş kitap okuyordu galiba. Yağmurdan dolayı pek göremedim. Bende bir tane sandalye ve kitap alıp okuyormuş gibi yapmaya başladım. Çünkü kitap okumak bana sıkıcı geliyordu. Arada göz ucuyla "yeni komşuya" bakıyordum. Baktığımda onunda bana baktığını gördüm. Direk kitaba geri döndüm. Adam bana bakıyordu sadece. Ben kitao okuyordum ama o bana bakıyordu.

Aradan galiba 1 saat geçmişti ki, göz ucuyla ona baktım. Hala bakıyordu ya. Ama bakışı da öldürecek gibiydi. Yağmur biraz durunca farkettim. Onun gözleri...

" Gözleri niye B-beyaz"

Gerçekten aşırı korkunç görünüyor. Sanki uyudugumda gelip önce kanımı içicek sonrada öldürücek gibi bakıyordu.
Hava daha çok soğuyunca içeri girdim.

***

1 saattir o beyaz gözlü adamı düşündüm. Bir insanın gözleri niye beyaz olsun ki. Yada ben öyle gördüm. Ahh bilmiyorum.

Perdenin ucundan baktığımda bilin bakalım ne gördüm. Evet hala balkonuma bakıyordu. Cidden çok korkunç birisi gibi. Korkarak ışığı açık bırakıp yatağa yattım ve uyumaya çalıştım.

' gece saat 2.57'

Birden uyandım. Kötü bir kabus gördüm. O adam beni öldürmeye çalışıyordu. Çok merak ettim acaba hala ordamıydı. Yavaşca gidip baktım ve bir oh çektim.

"Gitmiş."

Yatağıma dönerken aklıma korkunç bişi geldi.

"Ben ışığı açık bırakmıştım ama, kim kapattı ki?"

Cidden aşırı korkuyordum. Yatağıma geri geri yürüdüm ve yorganın içine giricekken, evet o.

Yatağıma oturmuş bembeyaz kan akan gözlerle bana bakıyordu.

Evet ben o an gittim. İptal oldum. Ayar hatlarim kesildi.

Yavaşca yüzüme yaklaşıyor ve çok korkunçtu.

"S-sen n-nesin be?"

"Neye benziyorum?"

"U-ucubeye."

Sivri dişlerini göstererek sırıtmaya başladı.

"Belki öyleyimdir."

Aşklarım oylayıp yorum yaparmısınız 🍭🐰

Seviyom sizi fistiklarim😩❤️❤️❤️❤️