Kader ağlarını örmez kader yapmaz biz yaparız ! Kader bizim elimizdedir ama kader benim elime hiç geçmedi benim kaderim üç aylık bir bebekken Töre yazdı benim kaderimi...
Herkes payına düşen acıyı ödemek zorundaydı annem ve babam canı ile ödedi ben ise hayatım ile ödedim...
Karar verildi ben üç aylık bebekken benden on iki yaş büyük amca oğluma verildim. Abi dedim insan kocam olucaktı...
Biz sınav için gönderilmiş kularız bu yalan Dünya'ya peki soruyorum yalan dünyadaki sınavım niye hiç bitmedi benim ?
Bir insan kaç tane sınava tabi tutulur ?
Annesiz kaldım !
Babasız kaldım !
Sevgisiz kaldım !
Aşksız kaldım !
Yaralı kaldım !
Sevilmedim !
Sevmek nedir bilmedim !
Aldatıldım !
Hor görüldüm !
Acımasızca yakıldım !
Yıkıldım !
Ama benim sınavım bitmedi bitmedi hepsine karşı dim dik ayakta durmak zorundaydım başka çarem yoktu neden mi yoktu ?
Yüz yıllar önce ata erkil toplumun kanuna adı altında çıkardığı bir grup yaşamış görmüş zengin erkeklerin bir araya gelip belirlediklerini Kurallar !
O ne mi ?
Töre
Benim Celadım benim hayat yolumu çizen şey Töre benim kaderim...
Ben Arjin Sorhan ! Arin Karoldan Doğma Beran Sorhan'dan Olma ! Ben Arjin Sorhan ! Avzem Sorhan'ın büyüttüğü Bawer Sorhanın emek verdiği Arjin Sorhan !
Kaderimi çizen Törenin Kalemini kırmaya geliyorum o kalemi kendi ellerime alma vakti geldi ben yaşamaya GELİYORUM !