Daddy, Nanny

Chapter 1

2 years later...

Tristan is already 23 years old while his son is 5 years old. Sa two years na nakalipas, pinagpaliban ni Tristan ang pag-aaral niya upang tutukan ang pagpapalaki kay Martin but now, na mag-aaral na ng kinder si Martin, si Tristan din ay ipagpapatuloy na ang pag-aaral niya ng college.

Habang sinusuotan ng polo ni Tristan si Martin, may isang tanong si Martin na ikagugulat niya.

Martin – Dad...

Tristan – Hmmm.

Martin – Why is it.. you're the one who fix my things whenever I'm going to school?, but yung iba kong classmates, they tell me that it's their moms?

Hindi kaagad nakasagot si Tristan. Naalala niya tuloy nung araw na iniwan sa kanya si Martin ng mother nito.

5 years ago...

Dorothy – I have no responsibility with this baby... marami pa akong pangarap, Tristan. Hindi sa ayaw ko sa kanya, hindi ko siya kayang ipalaglag, pero hindi ko siyan kayang alagaan. Since ikaw ang ama, I will give you the rights para kupkupin siya.

Tristan – But.. paano ako? Paano tayo?

Dorothy – (sigh) I'm sorry, Tristan... Gusto ko matupad ang pangarap ko.. Good bye.

At umalis na si Dorothy, naiwang luhaan si Tristan.

Back to present...

Nainip na si Martin sa sagot ni Tristan, kinulit na niya ito. Ito ang ugali ni Martin, he always want an answer whenever he asks questions

Martin – Daddy?! What's bothering you?! Meron ba akong mommy?

A big sigh for Tristan. Although bata pa si Martin. He decided to tell the truth. He knows kasi na at early age, Martin is matured enough to understand what he was trying to say. Matalino at bibong bata si Martin. Pero kahit ganoon, natatakot pa rin si Tristan sa sasabihin niya. Dahil, still, bata pa rin ang anak niya.

Martin – (Pakanta) Daddy, daddy.. what's your answer?

Natawa tuloy si Tristan then saka siya sumeryoso ulit.

Tristan – (sigh) Okay, are you sure you want me to answer that question?

Martin – Yes, Daddy...

Tristan – (sigh) Well, Martin.. of course, you have a mommy.. but she's not here.. I mean.. she's not here right now because.. meron siyang mga gusting mga bagay na dapat niyang abutin, her dreams.. kaya wala siya rito.. but.. we can still live our life even without her, right?

Tumango bilang pagsang-ayon si Martin.

Martin – Dad, mahal ba ako ni Mommy?

Tristan – Of course, she do!

Martin – Then, why she left us? It means, mas importante pa sa kanya ang bagay na tinutukoy nyo kaysa sa atin kaya she's not here?

Tristan – Martin... hindi kami kasal  ng mommy mo kaya.. iniwan niya tayo, but it doesn't mean na hindi ka niya mahal..

Ilang saglit na pananahimik ni Martin ng..

Martin – Okay, I understand..

Nagsmile lang si Tristan sa anak. Maya-maya pa'y dumating na ang service nito.

Martin – Bye, Dad! See you later!

Tristan – Take care! [sigh,.. Martin.. hindi ka man nagawang pahalagahan ng mommy mo, ako.. I do care for you, I love you my son.. how I wish, naaalala ka pa rin niya.]

Kay Hannah, papasok na siya sa school. Very excited and pressured na siya dahil 4th year college na siya! Last two semesters na lang at graduate na siya.

Hannah Briones, a 21 year old girl, simple and a kind person. Kaya naman she's always blessed of having good grades in the past years ng pag-aaral niya. Never pa siyang nagkaroon ng failing grades. But now na senior student na siya, is she still blessed? Hmm..