Chapter 8

172 3 0
                                    

Ilang araw ang lumipas, natapos na rin ang examination week nila. One week na lang ang pasok nila at sembreak na. si Hannah, busy at adaming bitbit. Curious na nilapitan siya ni Tristan.

Tristan – hmm.. ang dami mo namang dala? Saan mo dadalhin yang mga yan?

Hannah – magsasauli na ako ng mga librong hiniram ko sa library since napasa na natin ang thesis natin at malapit na ang sembreak kaya isasauli ko na kaagad.

Tristan – ah, saying .. hindi ko nadala  yung mga hiniram ko, di bale, bukas ko na lang isasauli. Akina yang mga dal among libro, ang bigat kaya niyan. Tara, sasamahan na lang kitang magsauli.

Hannah – sure ka?

Tristan – oo naman noh! Let's go..

Hannah – okay..

At isinauli na nga nila ang mga libro. And then, after nun...

Hannah – thank you sa pagtulong sa akin ha.

Tristan – ano k aba? Syempre wala yun.

Tahimik sila.. and then.. habang sabay silang naglalakad pabalik ng school, biglang hinawakan ni Tristan ang isang kamay ni Hannah. Bigla tuloy napahinto si Hannah sa paglalakad

Hannah – (questioned face) Tristan... bakit?

Tristan – ma—mahal kita, Hannah..

Nagulat si Hannah, kumunot ang noo  niya?

Hannah – ha?

Tristan – ang sabi ko, "Mahal kita"

Hindi makapagsalita si Hannah sa narinig ngunit nanatili siyang nakatingin kay Tristan. Nag-aantay ng iba pa nitong sasabihin.

Tristan – ah.. pasensya ka na.. sa sinabi ko.. pero.. totoo naman yun eh.. totoong-totoo.. hindi ko rin alam kung bakit.. hindi ko alam kung kelan nagsimula. Basta naramdaman ko na lang.. naramdaman kong ... ayaw kitang makitang nasasaktan.. gusto ko parati kang masaya. Gusto kong may magandang bagay akong magawa para sayo. At ayokong mawala ka sa akin .. tsaka ko narealized na mahal na kita.. mahal kita, Hannah..

Hindi pa rin nakapagsalita si Hannah, she don't know what to react. Hindi siya makapaniwala na mahal din pala siya nito! Masaya siya pero bkit hindi siya makapagsalita? Bakit?

Tristan – alam kong nabigla kita sa sinabi ko.. at hindi ko naman hinihingi ngayon ang sagot mo.. pero kug ano man iyon, isa lang ang hiling ko.. wala sanang magbago sa pakikitungo mo kay Martin..

 A beat.

Tristan – sige, mauna na ako..

Nagsimula ng maglakad paalis si Tristan ng biglang magsalita si Hannah.

Hannah – teka lang, Tristan!

Lumingon si Tristan, waiting for Hannah to talk.

Hannah – ma—-mahal din kita..

Tristan – (gulat) a-ano? Mahal mo ako?

Hannah – (sabay tango) oo..

Tristan – (hindi makapaniwala) talaga??

Hannah – (smile) oo nga!!

Dito na napangiti si Tristan, agad niyang niyakap si Hannah! Yes!!! Mahal din siya ni Hannah! Hindi niya halos mapagkasya ang tuwa niya, sobrang saya niya. Maging si Hannah ay masaya rin.

Tristan – thank you, Hannah! Thank you!

Smile silang dalawa.

Maya-maya, uwian na, sabay silang nag-aantay ng masasakyan. Nag-uusap sila.

Daddy, NannyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon