Chapter 11

112 5 0
                                    

One week to go, simula na naman ng klase. Second semestervna. Ang last semester kina Tristan at Hannah. Sabay silang nag-enroll. After that, napansin na ni Hannah ang sobrang pananahimik ni Tristan.

Hannah – Tristan, may problem aba?

Tristan – (gulat) ha? Ah.. wala, may naalala lang ako bigla.

Hannah – Hmm. Okay.

Tristan – Tara na.

Ngunit hindi satisfied si Hannah sa nireason out ni Tristan. Alam niyang may gumugulo sa isipan nito. Hindi lang niya malaman kung ano ito. Hinayaan na lang niya si Tristan. In due time, she knows, magshe-share din ang boyfriend niya if he's ready enough.

Kinagabihan, taimtim na pinag-isipan ni Tristan ang mga gagawin niya. Everytime na nakikita niya ang anak, nararamdaman niyang gusto nitong makasama si Dorothy. Gulong- gulo man siya, nakapagdesisyon na rin naman siya.

Kinabukasan, after sunduin ng school service sa bahay si Martin. Agad niyang kinontak si Dorothy para magkausap sila. Nagkita sila sa isang coffee shop.

Dorothy – So, tungkol saan ang pag-uusapan natin?

Tristan – Mayroon pa ba tayong ibang pinag-uusapan?

Dorothy – It's about Martin?

Tristan – Yes.

A beat.

Tristan – You know Dorothy, I really love my son. Inalagaan ko siyang mag-isa noon with the help of my mom. Masaya akong maging ama niya. A very different feeling. Masaya ako habang nakikita ko siyang lumalaki at nalalaman ang mga gusto at yung mga ayaw niya pati na rin ugali niya. Hay.. masarap maging ama. But now, gusto ko naman ishare yun sayo. Yung naramdaman kong saya while taking good care of my son.

Dorothy – What do you mean?

Tristan – Gusto kong mas makilala mo pa ang anak ko. Pwede siyang tumira muna sayo kahit ng mga ilang araw lang. gusto kong maranasan mo rin na maging isang ina sa kanya. Alam kong magiging masaya siya kapag nalaman niya iyon.

Dorothy – (tuwa) Talaga, Tristan? Pumapayag ka nang makasama ko ang anak natin?

Tristan – Oo.

Dorothy – Salamat, salamat Tristan. Kahit na Malaki ang naging pagkukulang ko, you still give me another chance. Thank you.

Tristan – I know with this decision of mine, matutuwa si Martin. At iyon ang gusto kong maramdaman niya. Ang maging masaya dahil nakasama niya ang mommy niya. I'm giving you three days with him.  Is it ok?

Dorothy – Okay na yun?

Tristan – Three days in a week, to be fair.

Dorothy – Talaga, Tristan?

Tristan – Yes, tomorrow. Magkita tayo sa school ni Martin. Tomorrow, doon siya sa bahay mo matutulog.

Dorothy – Sige.

Tristan – Mauuna na ako.

Umalis na si Tristan. Naiwan naman si Dorothy. Masaya siya! Excited sa magaganap sa susunod na tatlong araw.

Kinagabihan, kinausap ni Tristan ang anak.

Martin – Why Daddy?

Tristan – Your mom and I talked a while ago. And we decided na by tomorrow until after three days, doon ka muna titira sa mommy mo para kahit papaano, magkaroon kayong ng bonding time. Magkasama kayo ng mommy mo kahit at least three days in a week. Gusto mo ba yun?

Daddy, NannyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon