Daddy, Nanny

Chapter 12

Kinabukasan, tulad ng napag-usapan, nagkita sina Tristan at Hannah. Hindi na sumama si Martin dahil weekend, andoon ang lola niya sa bahay nilang mag-ama. Tahimik lang si Hannah, malungkot ang mga mata. Nang magsalita si Tristan.

Tristan – What's bothering you, Hannah?

Tumingin si Hannah kay Tristan. Naluluha siya ngunit pigil. Nalulungkot siya para sa mga susunod na mangyayari.

Tristan – Hannah, ang weird mo kahapon pa. I know may problema. What is it ba? Pwede kitang tulungan.

Hannah – Walang problema, Tristan.

Tristan – Then, why you're like that?

Hannah – (sigh) Mahal na mahal kita Tristan, kaya I will put everything in a place.

Tristan – What do you mean?

Hannah – Bago pa kita makilala, you already have Martin in your life. Well, that's not the case. His mother is already here at dapat lagi silang magkasama. Alam kong nahihirapan kasa desisyon mo na mawalay sayo ang anak mo even just for three days. Dahil sanay kang kasama mo siya.

Naguguluhan pa rin si Tristan sa mga sinasabi ni Hannah.

Hannah – When I saw the three of you yesterday in your house, I saw a perfect picture of one happy family and that's when I realized that, totoong pamilya naman kayo: a mother, a father and a son. Si Martin, si Dorothy at ikaw. Dapat lang kayong magkasama. Tristan, buuin mo ang family mo para kay Martin. Bigyan mo siya ng isang buong pamilya. Para paglaki niya, maipagmamalaki niya sa ibang tao na mayroon siyang buong pamilya.

Tristan – Hannah? Do you mean.. makipagbalikan ako kay Dorothy? How about you? How about us?

Hannah – (forced smile) I'm happy to see Martin happy having his mother and father together.

Tristan – Paano ako Hannah? Paano tayo? You know how much I love you. And I know, Martin likes you too.

Hannah – Alam mong mahal din kita Tristan. Kaya nga I'm doing this para maging maayos ang lahat.

Tristan – (may galit) Maayos? Paano magiging maayos kung iiwan mo ako?

Hannah – Be a good father to your son, Tristan. Isipin mo ang kaligayahan niya kapag magkakasama na kayo sa iisang bahay.

Tristan – Hindi niya hiniling sayo itong ginagawa mo ngayon! At hinding-hindi niya hihilingin yon!

Hannah – How sure are you na hiindi? Maybe he's not asking for it but I know this is his wish. Tristan. I'm okay. I'm fine at hindi pa naman matagal ang relationship nating ito. Sa palagay ko, it will be easy for us to forget each other and the love we're feeling right now.

Tristan – No, don't do this Hannah.

Hannah – Always remember Tristan that I do love you but the most important thing is Martin's happiness. Please, let's do it for him.

Kinuyom ni Tristan ang kamao niya, tiim bagang saka nagdesisyong umalis na.

Tristan – I love you, Hannah. If this is what you wanted, then I will do it for you. Goodbye, Hannah.

Nakayukong umalis ng tuluyan si Tristan. Naiwan naming umiiyak si Hannah. Mahirap ang ginawa niyang iyon. Isang malaking sakripisyo. Hannah give up and give way for other's happiness. Naisip niya na silang tatlo ang tunay na pamilya; si Tristan, si Martin at si Dorothy. Gaano man kasakit ang paggive up sa relationship nila ni Tristan, naisip niya na ang kapalit naman noon ay ang kaligayahan ni Martin na itinuring na niyang hindi iba sa kanya.

Malungkot na malungkot si Tristan. He's depressed about what happened. Gusto niyang ilabas ang lahat ng lungkot at sakit kaya inubos niya ang natitirang oras ng araw na iyon sa pag-inom ng alak at paglalasing nang nag-iisa lang.