Chapter 13

135 7 0
                                    

Second semester begins. As usual, magkikita-kita ulit  silang magkakaklase including Hannah there. Kabado si Tristan, he don't know kung paano kakausapin ito. Gusting-gusto niyang kausapin ito, ngunit natatakot siya.

Breaktime nila. Pumunta ng canteen si Tristan, coincidentally, Hannah is there also. Nilakasan na ni Tristan ang loob niya. Nilapitan niya si Hannah para kausapin.

Tristan – Ah.. Hannah, pwede ba tayong mag-usap?

Hannah – (iwas-tingin) I'm sorry, Tristan, but I need to go na. Bye.

Saka mabilis na naglakad palayo kay Tristan si Hannah. Naiwang bigo si Tristan. While Hannah, nasasaktan sa ginagawa niyang pag-iwas kay Tristan ngunit kailangan niyang gawin ito. Para tuluyan na siyang makalimutan ni Tristan.

Lumipas ang isang linggo, ganoon at ganoon pa rin ang ginagawa ni Hannah kay Tristan: ang iwasan ito. Nasasaktan din si Tristan but he tries to understand her.

Pag-uwi ni Tristan sa bahay, isang desisyon ang naisipp niya. Isang tulong na rin iyon para sa kanilang dalawa ni Hannah. He talked to Dorothy.

Tristan – Ayusin natin ang kasal natin after I graduate.

Dorothy – Is that your final decision?

Tristan – Don-t worry, may ipon na'ko dahil sa work ko ngayon, I can provide.

Dorothy – Gusto mo ba talaga akong pakasalan?

Tristan – Hindi magandang tingnan kung leave in lang tayo, we need it to be legal.

Dorothy – (suko na) Okay, if that's  what you think is right.

Umalis na si Dorothy papunta sa sarili niyang kwarto. Malungkot siya because she knows, kahit na magpakasal pa sila, alam niyang hindi magiging masaya sa kanya si Tristan. Malaki na ang pinagbago nito kaysa noong sila pa ang nagmamahalan. Until now, mahal pa rin niya ito pero si Tristan, mahal pa ba siya?

One day, kahit araw-araw na nagkikita sina Tristan at Hannah, they never talked to each other, not even a single word. Hindi naman bago iyon sa mga kaklase nila because they don't know kung anong meron sa kanilang dalawa but not for Levi. Naguluhan siya ng makita ang dalawa na parang hindi nila nakikita ang presence ng isa't isa as if they were total strangers at all. She smell something's fishy that's why she decided to confront her best friend.

Levi – Tell me the truth, Hannah. Kayo ni Tristan, di ba? Bakit hindi kayo nagpapansinan magmula ng magstart ang second sem? Nag-away ba kayo?

Hannah – Wala na kami.

Gulat ang rumehistro sa mukha ni Levi.

Levi – Did I hear it right? Break na kayo? Di ba.. naging kayo ni Tristan before mag-end ang first sem? Now, you're telling me na wala na kayo? Ano yun, two weeks langang relationship nyo? Sabihin mo nga sa akin, bakit?

Hannah – (sigh) Dumating na kasi yung real mother ni Martin kaya, naisip ko na makipaghiwalay sa kanya para mabuo ang family ni Martin. Mahal ko ang batang iyon kaya I sacrifice my happiness.

Levi – (inis tone) Ano?

Hannah – Please understand me na lang, Levi. Iyon ang naging desisyon ko. Ayokong maging broken family si Martin ngndahil sa akin. Siguro naman, makakahanap pa ako ng iba. Yung binata at walang pananagutan.

Pero habang sinasabi ang mga salitang iyon, tumutulo na ang luha niya. Kay Levi lang talaga niya kayang ipakita ang kahinaan niya. Agad naman siyang niyakap ni Levi to comfort her. Awing-awa sa best friend niya.

Daddy, NannyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon