Lucas: Benden habersiz buradan gidişin
üçüncü yılı
Benden habersiz dedim
Gerçi sen kimseye haber vermemişsin
En yakın arkadaşın Doyoung ve onsuz yapamayacağını söylediğin sevgiline bile
Bu ben oluyorum,
Şimdi nerdesin Jungwoo?
Ben sensiz yapamıyorke...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—3—
Yukhei son mesajı da attıktan sonra telefonunu, karışık yorganı toplamadığı çift kişilik yatağa attı. O yatağın yorganı son üç yıldır dağınıktı, tıpkı sevgilisinden sonra üzerinde yatmaya kıyamadığı Yukhei gibi.
Midesi kalkan Yukhei, kusmamak için kendini zor tutuyordu.
Bacakları çarpık hareketlerle dans etmeye çalışıyordu, tabii buna dans denebilirse.
Bulanık beynine sevgilisiyle olan anıları teker teker doluştu.
Bu odada onunla sarılarak uyuduğunu,
Jungwoo'nun kendisine ilk dansları için gerekli olan adımları öğretmeye çalıştığını,
Faturasını ödeyemedikleri için kesilen elektrik yüzünden yaktıkları kalın mumun ışığında birbirlerini uzun uzun incelediklerini,
Yatak başlığının hemen arkasında kalan duvara Jungwoo'nun sıçrattığı boyaları hatırladı Yukhei.
Yatağın sağında kalan kanepeye, tozlarını umursamadan yorgun bedenini bıraktı. İyi hissetmiyordu. Artık Jungwoo kendisi için yoktu, o da Jungwoo için olmamalıydı.
Jungwoo heyecanını bastıramadığı gibi yaşarmış gözlerini de bir türlü kurutamıyordu.
Bugün yıllar sonra sevgilisine kavuşacağı gündü. Artık geri dönmenin zamanıydı, bu kadar ayrılık ikisi içinde fazlasıyla yeterliğiydi.
Jungwoo bu ağırlığın altına uzun sürendir ezilirken, korkularını bastırmaya çalıştı.
Söylediği gibi, Yukhei onu affedecekti. Hasta olduğu için gittiğini ve iyileşerek geri döndüğünü öğrendiğinde çok mutlu olacaklardı. Onlar birbirlerini seviyorlardı.
Sırt çantasının saplarını kavrayarak yüzüne yerleştirdiği gülümsemeyle taksiden indikten sonra bahçeye girdi.
Balıklarının mezarından yükselmiş çiçeklere gözü takıldı, ne çok zaman geçmişti.
Balıkları aynı ay içerisinde öldüğünde Yukhei'de Jungwoo'da dayanamayarak birbirlerine sarılıp ağlamaya başlamışlardı.
Jungwoo kapının önüne geldiğinde derin bir nefes alarak kapıyı tıkladı, sevgilisini göreceği için yüzündeki gülümsemeyi silemiyordu.
Bir kaç dakika daha kapıyı tıklattıktan sonra içeriden hareketlilik sezmeyince Jungwoo eğilerek paspasın yanındaki biblonun altından kapının yedek anahtarını aldı, her ihtimale karşı yedek anahtarı buraya koyma kararını Yukhei'yle beraber almışlardı.
