Bu ağlamaklı sesler söylerken buğulu bir ses geldi "gökgök" diye kekeliyordu karşımda Göktuğ.Bu halini gördükçe dahada hüzünlenmiştim.Güçlü ve emin bir şekilde onu umutsuzluğa kapılmaması için "Kendini yorma göktuğ,iyişeceksin hayatım :)"
Bir gülümsemesi oluştu gamzeleri çıktı
"Hay benim gamzelim sen hep gül :)"
"Öz..özür dilerim"
"Kendini yormasana mal dilemene gerek yok affettim bile"
Odun uyumuştu.İlaçlardan olsa gerek.Bir kişinin gülmesini bu kadarmı ister insan ya.Abi bir gülüyor belediye çukuru gibi iki yandanda çıkıyor gamzeleri.Güya gamze kusurmuş peh.Her yakışıklının da bir kusuru vardır :) Sevgilim yogun bakımda benim dedigim şeye bak be.Daha biz onla orman yürüyüşlerine gidecdz diye basladıgım hayalerımızın ılk noktasında telefon caldi;
Sinirli ses geliyordu
-Ula başımıza orospumu olucaksın,herşeyi öğrendim !!!Gel lan eve konusucaz.
Arayan babamdı kim anlatmış olmalıydı ki?Vay ibne Günnara aramıştır kesin.Tam 1 sürtük ya.Ulan dost dedik peeh.Neyse göktugcum mimiklerimle görüşürüz der gibi çıktım acelecek.
kapıyı sessizce açtım ve
"şşey bana anne orda mısınız"
