KARABASAN

bölüm 2

Bütün borulardan kan akıyordu her yer miyanın kanı olmuştu suratım bile korkudan bayılacak gibiydim agliyordum bende burda öleceyimi sandım sonra arkamda bir gölge gördüm ama bu bir insana ait değildi bu başka bişeydi uzun boylu uzun saçlı tırnaklı değişik bişeydi ve ses çıkarıyordu bu öyle bir sesdiki tüylerimi diken diken ediyordu kulaklarım patlicak gibiydi kıvraniyordum ve birden suratını gördüm bu hayatımda en korktugum andı kalbim duracaktı sanki birden uzun tırnaklarıyla kalbime vurdu kalbimi sökmüştü uzun tırnaklarının arasında benim atan kalbim vardı ve en son oldügümü hatırlıyorum ama kendimi birden yatakta buldum agliyordum ve birden elimle kalbimi kontrol eddim kalbim yerindeydi bu kabus olduğu için çok mutluydum miya hayla aklımdaydı sabah olunca direk onun yanina gidecektim oda arkadaşım yanıma gelip bir bardak su verdi sonra uyumaya devam edmek için gözlerimi yumdum saat 11:00 di hemen kalkıp üstümü giyindim ve doğru miyanın yanına giddim ama miyanın odasına geldiğimde polis oradaydı polisin biri bana giremessin dedi ama ben onu dinlemeyip içeri girdim miya ve oda arkadaşları ölmüştü hepsinin gözleri yerinden sökülmüş ve dilleri kopartılmıştı ben o anı görünce direk bayıldım uyandıgımda hocalar başımdaydı beni revire getirmişlerdi hocalardan biri bana iyi olup olmadıgımı sordu ben iyim diyip aya kalktım kolumdaki serumu çıkarıp odama giddim ve hep şunu düşündüm gördügüm kabusla bunun bir bağlantısı varmıydı.