bölüm 3

382 11 2
                                    

Başım çatlicak gibiydi iki tane ağrı kesici aldım ve uyumaya karar verdim saat akşam 22:45 di kalktım ve su içmek için mutfağa giddim bizim mutfaklar herkesin kullanılması için koridorun başına kurulmuştu hiç bir odada mutfak yoktu neyse koridordan yürüyerek mutfağa vardım sementada ordaydı bana bir bardak su verip odamıza giddi ben suyu içip koridora çıktım ama birden baktığımda kabusumda gördüğüm seyi gördüm elim Ayağım titriyordu semantayı boğazından tutmuş hava kaldırıyordu ve bana bakıp gülüm süyordu ben korkudan ne yapacagımı şaşırıp dizlerimin üstüne çöktüm ve küçükken annemin bana okuduğu İncil aklıma geldi oradaki duaları hepsini okuyordum içimden ama o şey karşımda bana gülüyordu sonra bir an kayboldu ama semanta karşımdaydı mutfağa giddigini gördüm bende onun arkasından mutfağa giddim semanta elinde bıçakla gözlerini oyuyordu ve kendi dilini tutup kopardı o an ne yapacağımı şaşırmıştım ve kaçarak odama giddim kapıyı kitledim ışıkları yaktım aglıyordum ve içimden niye ben diye bagırıyordum arkamı dönmemle samantayı görmem bir oldu boğazında bir ip vardı ve havada asılıydı gözleri yoktu dili yoktu semantanın yaninda o şey vardı siyah gölge gibi duruyordu beni boğazından tutup duvara fırlattı ben birden yatagımdan fırladım bagarar uyanmıştım ve belimde feci bir ağrı vardı ama ben direk semantanın yatağına koştum semanta uyuyordu onu dürtdüm ve bana ne var dedi bağırarak uyandıgımda onunda uyanması gerekti ama uyanmamıştı bişe yok dedim sen uyumana devam ed dedim ve bende yatagıma gidip uyudum semantaya bişey olmadığı için çok mutluydum ama gözüme semantanın yatağında bişey takıldı ışıklar kapaliykan bir insanın gölgesi görüne bilirmiydi ama ben bunu umursamadım ve uyumaya devam eddim

KARABASANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin