WARREN GIDEON: In War, I Found Peace [Warren & Astacia]

Kabanata 2

Warrion was back on whining about his drumset when we returned to the mall. Pero dahil naiinis pa rin ako sa kaniya ay hindi na namin binalikan at binili pa ‘yong drumset na bibilhin ko na naman talaga sana sa kaniya para bigyan siya ng leksiyon at nang magtanda siya.

“But Mommy!” he called, his tantrums on full flight again.

“No, Warrion! That’s what you get for not behaving and listening to me! Ano ba ang sinabi ko sa ‘yo, ha? Just stay where you are! Pero ano? At papaanong nakababa ka roon sa stage, ha? Diyos ko, Warrion!” sermon ko at muling tila ba puputok na ‘yong batok ko sa tuwing naaalala iyon.

Nanggigigil ang mga kamay kong nakahawak sa manibela habang papalayo na kami sa mall. However, he was clinging on the windows like a koala bear while looking back at the mall, crying and kept mentioning about his drumset.

Nadudurog ang puso ko na hindi maibigay ang gusto niya. But he should learn that there would be times that I couldn’t be able to give him what he wanted.

“My drumset! My drumset! Let’s go back to the mall and buy me my drumset, Mommy!” patuloy na iyak niya.

I fought the urge to not be swayed by his crying and hardened my heart seeing his tears. Medyo binilisan ko na ang pagpapatakbo ng sasakyan para makauwi na kami at para matapos na siya sa kaiiyak niya.

I was so sorry, baby, but you couldn’t always get what you wanted.

“What’s that behavior, Warrion?!” sabi ko nang hindi na niya ako hinintay pa na pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan at bumaba sa kaniyang sarili.

“Whatever, Mommy!” he replied to me.

My mouth parted in disbelief when he walked out on me the moment we reached the apartment. At pagkabukas na pagkabukas ko pa lang ng pinto ay nagtutumakbo na siya patungo sa kuwarto niya at padabog na isinara ang pinto noon.

Aba’t!

Pumikit ako nang mariin at kinalma ang sarili.

Hinga nang malalim, Astacia!

Tatanda ka nang maaga!

Mahal mo ‘yang paslit na ‘yan!

I took a deep, calming breath and let him be for the mean time. Pasasaan pa at malilimutan din naman niya iyong tungkol sa drumset at mawawala rin ‘yong tampo niya.

“Warrion, Mommy is just going to take a bath, okay?” sabi ko nang kumatok sa pinto niya.

I heard nothing from the inside but the sounds of him hitting his kiddie drums—iyong maliit at gawa sa plastic na drums na binili ko pa noong baby siya. Napabuntonghininga ako, nasasaktan na hindi naibigay sa kaniya ‘yong drumset na hinihiling niya.

I took a quick bath and wrapped my hair in a white towel when I came out, habang nakasuot ng sando at shorts na madalas na pambahay ko. Sobrang init dito sa apartment namin at tagaktak na agad ang pawis ko gayong kaliligo ko pa lang.