Bu zavallı adam normal, sıkıcı bir hayatı o kadar çok istiyor ki.
Jujutsu dünyasının tüm ölümlerinden, kayıplarından ve umutsuzluğundan çok yoruldu. Ve büyücü olmayanların hayatının sınırda monotonluğu olan kasvetli 9'dan 5'e kadardan da
çok yoruldu.
Denge kavramıyla çok uğraştı. Hem büyücü hem de maaşlı olarak çok çalışıyor ve kendisinden beklenenden daha fazla iş verme eğiliminde. Sizinle bir sabah erkenden, muhtemelen işe giderken ya da bir görevde - ya da belki izinli olduğu nadir günlerden birinde karşılaşıyor.
Seni ilk gördüğünde bir parkta oturuyorsun. Elinizde bir paket servis bardağınız var(?) buhar yükseliyor ve havaya dağılıyor.
İlk düşündüğü şey, çok tatlı göründüğün oldu - boynuna sardığın ve yüzünün alt yarısını kapatan devasa eşarbın buna neden oldu. İçkinizden bir yudum almak için aşağı çekersiniz ve o bir an için tam yüzünüzü görür. Çok sıcak içeceğinizden bir yudum aldığınızda, dilinizi kavururken yüzünüzün nasıl buruştuğunu görüyor. Kabarık gri kulaklıklar kulaklarınızı kapatıyor ve biraz kardan adam gibi göründüğünüzü, ne düşündüğünüzü atkınız ve ceketinizle kafasına not ediyor.
Eşarbınızı geri çektiğinizde görünen tek parçanız gözlerinizdi. Ve kendi kendine, gördüğü en güzel gözlere senin sahip olabileceğini düşünüyor. Parlak ve netler ve umuda, neşeye yakın bir şeyle dolular - her ne ise, uzun zamandır unuttuğu bir şey. Burada kar ve ağaçların arasında dondurucu sabah havasında otururken çok mükemmel, neredeyse ruhani bir peri gibi görünüyorsun. Aklında küçük bir hikayeyle, senin, hayatın ve neden burada olduğun hakkında bir fikir uyduruyor. Belki de kendisi gibi bir ofis çalışanısınız ve hayatın tadını çıkarmak için yoğun programınızdan bir an çalmayı başardınız diye düşünüyor. Belki yakındaki bir üniversitede bir öğrencisiniz, mola veriyorsunuz, ders çalışmakla dolu bir günden önce kısa bir sabah gezintisi yapıyorsunuz. Belki sen de değilsin. Bir an için fikirle oynuyor. Saçma, neredeyse imkansız, ama belki de onun gibisin.
Bir jujutsu büyücüsü.
Ve belki de - onun aksine - onun çok küçümsediği hayattan çıkmayı başardınız. Sana verilen fırsatı değerlendiriyorsun.
sen kaçmıştın ve şimdi asla sahip olamayacağını düşündüğün hayatın, tadını çıkaracak kadar uzun yaşayacağını asla düşünmediğin hayatın tadını çıkarıyordun. o kararını verdi. Mükemmeldin. Güzelsin ve açıkça hayatı olduğu gibi ve olabileceği için takdir ediyorsun. Sana yaklaşmayı, yanına oturmayı ve kendini tanıtmayı düşünüyor. Ama o yapamadan, ayağa kalkıp ve yürümeye başlıyorsun.
Ve bu ona ne kadar acı verse de, sana izin veriyor. Seni takip etmek için hiçbir hamle yapmıyor.
Düşünmeye başlıyor. Ne yapardım? Ona hayatını mı sorardım? Hayır, bir yabancının aniden sorması alışılmadık bir şey. Bu şekilde daha iyi. Bu son düşünceyle, ayağa kalkar ve bir sonraki görevini, akşam yemeğinde ne istediğini - senden başka her şeyi - düşünerek eve döner. ****Altı hafta sonra, o ve Itadori, Kanagawa Eyaletinin unutulmuş bir köşesindeki boş bir sokaktan aşağı inerler ve en az üç saat önce kaybolduktan sonra tanınabilir bir cadde ararlar. Sonunda caddenin karşısındaki bir kafeye girmeye karar verirler, bunun yerine Ijichi'nin onları bulmasını beklerler. Kafe sıcak ve iyi aydınlatılmış, küçük alana dağılmış birkaç kişi var. Masaya yerleşerek arkaya doğru yol alırlar. Itadori büyük bir dilim pasta ısmarlıyor, geldiğinde yüzü bir sırıtmayla aydınlanıyor, Nanami ise basit bir fincan çay ısmarlıyor. İkisi, ara sıra Itadori konuşmaya karar verdiğinde bozulan rahat bir sessizliğin tadını çıkarıyor. Sonra en olası olmayan şey olur. Kapının üstündeki zil tüm kafede yankılanıyor. Aklının gerisindeki bir şey onu bakmaya teşvik ediyor ve bu yüzden Nanami yukarı bakıyor ve sizinle doğrudan göz teması kuruyor.sen. Bir daha asla göremeyeceğine inandığı kişi. Başka bir fırsatı boşa harcamak istemeyerek bu sefer sana yaklaşacağını hayal ediyor. O ve Itadori gitmeden hemen önce, bir fincan çay ve bir kekle oturduğunuz masanızın yanında durur ve üzerine kalın bir roman koyar(?). Yaklaşırken yukarı bakıyorsunuz, ona hafif bir gülümseme verirken gözlerinizde tanıma parlıyor. Kendini tanıtacak, haftalar önceki o sabahtan seni nasıl tanıdığını anlatacaktı. İkiniz bir süre konuşursunuz, en azından hevesli bir Itadori tarafından sözünüzü kesene kadar. Hemen araya girerek, "Nanamin, bu güzel kadın kim? Kız arkadaşın mı?" diye soruyor. İkiniz de kızarırsınız ve onu çabucak düzeltirsiniz. Söylemeye gerek yok, sen onun olmasını umduğu her şeysin. Aslında sen onun kafasında oluşturduğu görüntüden bile daha iyisin. Kişisel bilgilerinizi isteyen yabancılara karşı her zamanki tepkinize karşı çıkarak onu tekrar görmeyi kabul ediyorsunuz. Yorgun görünen sarışın adamla ilgili bir şey sizi içine çekiyor ve dikkatinizi çekiyor. ****İlişkiniz yavaş ilerliyor. Kötü anlamda değil, ikiniz işlerin zaman içinde değişmesinden zevk alıyorsunuz. Bunun mümkün olduğuna inanmıyor ama sana daha çok aşık oluyor. Herhangi bir şekilde özellikle sahiplenici veya düşmanca olacağına inanmıyorum ve kesinlikle sizi hayatınızdan alıkoymaz. Lanetleri sizden uzak tutar ve yoğun programının izin verdiği sıklıkta orada olurdu. Sadece işini veya düzensiz yaşam tarzını asla sorgulamaya başlamamanı umuyor. Kendi iyiliğin için, hayatını araştırmasan daha iyi. İş için tam olarak ne yaptığını öğrenmek istemezsiniz.
Ve kesinlikle onu hiçbir şeyle suçlamak istemezsiniz, size jujitsu dünyasını anlatmaya karar verdiğinde ona deli dememeni umuyor.
Güvenliğiniz lanetler - ya da jujutsu büyücüleri - tarafından tehdit edilirse, size fazlasıyla alışmıştır, sizin dostluğunuza ve sevginize fazlasıyla alışmıştır. Yeni hayatını kabul ettiği için bundan asla isteyerek vazgeçmeyecektir.(kısaca korur sizi diyor.) Sadece seni yakınında tutması gerekecek. Sonuçta, onun yanındayken en güvendesin. Ve sana daha yakın olmaktan rahatsız olmaz.
Onun için en iyisi. Onu seviyorsun değil mi?O zaman onun tarafına takılıp kalmaktan çekinmemelisin. Seni herhangi bir olumsuz nedenden dolayı bir yere kilitlediğinden değil. Kendi güvenliğin ve onun huzuru için. Bunu daha çok kötüyü senden uzak tutması gibi düşün.Seni seviyor ve seni güvende tutmak istiyor.Doğal olarak, onu kısa sürede affedersiniz, sözlerine ikna olursunuz, söylediği her şey kulağa tamamen mantıklı gelir.
Kendi kendine düşün, neden ondan ayrılmak isteyeyim? O beni seviyor ve ben onu seviyorum. İkimiz için de en iyisi bu.Mükemmel ev kadını olmak kolaydır, özellikle de sevdiğiniz kişi içinse.Sen onun cennetten bir parçasısın, kimsenin seni bulamayacağı bir yere saklanmış.
