PATRON

6.BÖLÜM ¤ ARTIK BURDASIN ¤

-Açabilsem boğulmalarını ömrümün
Bir çoçuk havliyle geçsem sevgisiz ıssızları -
Evet dedi . Cevap bekliyorum hala.
Ben ise sızlayan yaralarımı düşünüyordum. Yüzümü buruşturdum. Gerçekten canım çok acıyordu. Bunu anlamış olacak ki üstümde öne doğruldu . Bende bunu fırsat bilip derin bir nefes verdim .
Bak dedi elini saçlarımın arasına daldırıp hafifçe çekerken .
Burdan benim istediklerimi yapmadan gidemezsin dedi. Sesi kalin ve boguk çıkıyordu.
Bu sefer ağırlığını üstüme vermeden yüzüme doğru eğildi. Saçlarımda olan bir elini göğüsümdeki yaralardan birinin üstüne koydu
-bana babanin nerde oldugunu soyle seni bırakayım dedi. Konusurken parmagi yaranin çevresine yuvarlaklar çiziyordu. Elimi yumruk yapip gösüne koydum ve ittirmeye çalıştım. Ama pek bir değişim olmadi.
-Bilmiyorum dedim sessizce .
Başını iki tarafa sallayıp
-istediğim cevap bu değil dedi
Gerçekten bu adam psikopattı. Bilmiyordum babamin nerde olduğunu ne diye hala ısrar ediyordu ki. Ne hale gelmiştim onun yüzünden. Sana soruyorum dedi. Sesinde hafif bir sinir çokçada bıkkınlık vardı. Sıkılmıştım artık bundan
-sana bilmiyorum dedim diye bagirdim. Gögüsümdeki elini yaraya bastırarak
-sakın bir daha bağırma bana
Gozlerinde saf sinir vardin . Ama dinlemeyecektim
- istersem bağırırım dedim bu seni ilgilendirmez
Bunu der demez üstümdeki bedeni sinirden kasıldı.
Göğüsümden elini hızla çekip çenemi sıkmaya başladı. Umrumda değildi . Bu sefer konuşacaktım. Bu kadar saçmalık yeterdi.
-senin gibi hayvanlar bağırarak konuşmaktan anlıyor bağırmazsam anlamıyorsun belki bağırırsam anlarsın diye düşünüyorum. Kaç defa söylemem gerekiyor. Babamin nerde olduğunu bilmiyorum ki bilsemde senin gibi birine söylemem diye bağırdım. Boğazım hafiften acıyordu. Öyle mi dedi . -peki istedigin gibi olsun "benim gibilere"soyleme. Biranda boyle sakinleşmesi beni daha çok korkutuyordu. Gözleri yüzüme odaklandı. Birden gozleri parladi yada bana oyle geldi. Bilmiyorum sanirim şuan düşünebileceklerim listesinde yanimdaki psikopatin gozleri parladi mi ? Sorusu yoktu.  ani bir hareketle ve hışımla kolumu çekti. Avazim ciktigi kadar bagirdim. Baska bir gunde ve baska bir durumda olsaydim herhalde ses tellerim için endişelenmek aklıma gelirdi. Ama şuan o kafada değildim. Merdivenlerden asagi suruklenirken sonunda bodrum katina benzer bir yere geldik. Yan tarafta gorus alanima giren kapisi celik olan odaya yonelirken icimdeki korkuyu bastiracak gucumde kalmamisti.
Biraksana diye bagirdim kolumu elinden cekmeye calirken ama bu çabam devede dikendi. Kapiyi açtıgi gibi beni iceri firlatti dizlerimin ustune dusmustum. Kapiyi kapatmadan once donup bana bakti işte "senin gibilerinde" hakettigi bu deyip kapiyi çarpti . Cikmak icin kapiya koştum ama kilit sesini coktan duymustum.

Arkadaşlar uzun bir süredir bazı nedenlerden dolayi ara vermistim herkesten özür diliyorum bu bölüm kısa oldu ama yarin uzun bir bölümle sizlerle olacağım. Kitabimi hala okuyanlar varsa yorumlarinizi bekliyorum... seviliyorsunuz ♡