კარმა

შურისძიების დროა

ეს ყველაფერი პირველად და ბოლოდ არ ხდება მისი ჩხუბის და ალიაქოთის დასრულების შემდეგ ჩემს ოთახს ტოვებს და კარს ისე აჯახუნებს დარწმუნებული ვარ მთელ სადარბაზოს ესმის. მაგრამ ერთადერთი ახლა რაც მახარებს ისაა რომ  სამსახურში მიდის. დილა რაგასაკვირია ჩხუბით იწყება და სულ დამავიწყდა რომ რამდენიმე საათის წინ ნიკს ვეჩხუბე და კარი ცხვირ წინ მომიჯახუნა, ლოგინიდან ისე ვგდები თითქოს ზომბი ვიყო მაგრამ ცოტაღა მაკლია რომ ზომბად გადავიქცე, მაცივრის კარს ვაღებ რიმ წყალი დავისხა და ამ დროს კარზე ზარის ხმა მესმის, ვლოცულობ რომ დედაჩემი არ იყოს და სხვა ყველა სულიერი თუ უსულო კართან ჩქარა მივირბინე და გავხსენი, ველოდები როდის გავიგებ ისევ დედაჩემის ყვირილს მაგრამ...
თავ ჩაღუნული თავზე კეპით და ზემოდან დახურული კაპიშონით კართან ნიკს ვხედავ თვალებს ვერ ვუჯერებ და მგონია ჯერ კიდევ ვერ გამოვფხიზლდი მაგრამ აშკარაა რომ ბიჭი რომლის გამოც გუშინ ვერ დავიძინე ჩემს თვალ წინ დგას და თვალებში ვერ მიყურებს. რამოდენიმე წამით არცერთი ვლაპარაკობთ და გაშეშებულები ვდგავართ, ვერაფერი მოვიფიქრე და უბრალოდ ვთქვი,

- ნიკ, ბევრი კითხვა მაქვს...

მაიგნორებს და ჩემს სახლში ისე შემოდის თითქოს არც არაფერი მომხდარა მაგრამ ამაზე კომენტარი არ მაქ, უბრალოდ ველოდები იმ მომენტს როდის დაიწყებს ახსნას თუ რა ჯანდაბა ხდება მის თავს

-ავგუსტ ამის დედაც!

დაიყვირა თანაც საკმაოდ ხმამაღლა და ლამისაა იტიროს მაგრამ მე არაფერი გამეგება რა ხდება.
ველოდები შემდეგ წინადადებას როდის იტყვის მაგრამ საკმაოდ დიდ ხანს გაწელა დუმილი ამიტომ უნებლიედ ვთქვი

- ახლა რა მოხდა?

იშმუშნება თავიდან კეპს იძრობს და სავარძელში ჯდება.

- ბაბი ისეთი გოგო არ ყოფილა რორგორიც მეგონა

მინდა ვუთხრა აბა რას გეუბნებოდი თქო მაგრამ მირჩევნია უარესად არ გავაბრაზო და საქმეში გავერკვიო.

- ჯანდაბა რამე დააშავა?
ისეთ სახეს ვიღებ ვითომ ძალიან დამწყდა გული ამ ამბავზე.

-მისი მეგობარი ხომ გახსოვს რომ მეპრანჭებოდა?

-ჰო ნიკ საშინლად მახსოვს!

-ის გოგონა ჩემთან სულ სხვა რამის გამო იჭედა თავს

თავიდან მეგონა რომ ნიკს ბაბი გადაუყვარდა და ახლა მის მეგობართან იყო მაგრამ სინამდვილეში ასე არ ყოფილა...
ყველაფერი ასე მოხდა, ბაბის მეგობარი ები ნიკთან კონტაქტის დამყარებას ცდილობდა ანიშნებდა იმაზე რომ ბაბი ის ადამიანი არ იყო ვისთან ერთადაც დრო უნდა გაეტარებინა მაგრამ მე და ნიკმა ეს ყველაფერი ისე აღვიქვით თითოს ები მას ეპრანჭებოდა მაგამ ების უკვე ყავდა შეყვარებული. 

დილით დამირეკა და ყველაფერი მომიყვა
ამბობს ნიკი

- კარგი მოდი დაალაგე ყველაფერი და ისე მომიყევი რა მოხდა

- ბაბისთვის ერთადერთი არ ვყოფილვარ, ის.. ის ბისექსუალია და ყველასთან აქვს ურთიერთობა, ხომ გესმის

ძლივს ლაპარაკობს ძალიან ხმადაბლა და მის თვალებში წყენის მაგივრად გაბრაზებას ვხედავ, ჯერ კიდევ ვერ გავაანალიზე რა ხდებოდა მიუხედავად იმისა რომ ვიცოდი რამე მსგავსი მოხდებოდა. მინდა სახეში გავულაწუნო და მივაძახო "ხომ გეუბნებოდი" მეთქი მაგრამ ზედმეტია ვიცი.

-არა ნიკ, არ მესმის... ახლა კი ვფიქრობ შენ უნდა გესმოდეს, წარმოიდგინე თავი იმ ადამიანებათ ვისაც ბაბი გააცურებს ხომ ხედავ ახლა როგორი გულგატეხილი ხარ. მგონი დროა ბაბის ბოზობის ერა დამთამვრდეს და ახალი ერა ჩემი და შენი "ცოდვილო ჭეშმარიტების ერა" დაისახოს

გაკვირვებული მიყურებს მიუხედავდ იმისა რომ საკუთარი თავი მეამაყება ამხელა სიბრძნე რომ დავაფერთხე.

- ავგუსტ! რა ჯანდაბას ბოდიალობ!?

- კარგი რა, ვერ ხვდები? ვცდილობ ბაბის საიდუმლოს ფარდა ავხადო შენს გარეთ, რომ ყველამ გაიგოს ბაბი სინამდვილეში როგორია, რომ გული აღარავის არ ეტკინოს და არავინ დარჩეს მოტყუებული, შურისძიების დროა ნიკ!