prologue

277 3 0
                                    

Nakakapagod.

Sa lumipas na taon, Bakit ganito parin? Nabagok nga ang ulo ko sa katotohanan, nagbulagbulagan parin ako.
________________________

Kaming lahat ay iniintay ang bride. Kasalukuyan kaming nasa altar upang masaksihan ang pagmamahalan ng dalawa hanggang habang buhay.

"Andyan na ang bride!" sigaw ng kung sino-man-siya. Tumingin kami sa malaking pintuan na unti unti ng nagbubukas.

Siya ang pinakamaganda bride na nakita kong sa buong buhay ko. Naglakad siya na parang dinadama ang bawat sandali. Kumikinang siya sa suot niyang wedding dress. Lalo siyang gumaganda.

Nagtama ang mata namin at parehas kaming naluha. Kitang kita ko sa mga mata niya na masaya siya.

Ngumiti ako nang mapait. Kung sana lang ay nakaayon tayo sa tadhana. Kung sana lang.

Nagsimula na ang serimonya at hindi ko mapigilang umiyak.

Naabot mo na ang isa sa pangarap mo...

... pero hindi na ako ang kasama mo.














(missyunaji)

LOCKING CHAINSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon