I Love Mr. Bad boy ( EDITING )

Chapter 36

~Justine Pov ~

Akala nya siguro di ko alam yung fake relationship nila.

Haha Nakakatawa talaga si jearl.

Possessive talaga katulad ng dad nya.

Zup *winked* Justine Kiel Montello here at your service.  17 yrs. Old :))

Im just his rival. Magkakompetensya na kami sa lahat ng bagay. Lagi nga syang nanalo eh.

Pero ngaun ako naman dahil i have a plan :)) Pero secret muna.

~Drake Pov ~

Hey! Did you miss me ? Sorry im just busy haha pogi pa rin naman ako.

Di ako mayabang sadyang nagsasabi lang ako ng totoo.

Well, I decided to talk on Kristine's Parents. Correction! Hindi totoong parents nya.

I just want to hear their explaination.

And someday, I'll take her from them because Im her true family.

I just need to discuss with them.

As soon as Possible.

Papunta ako ngayon sa bahay ni kristine.

*Toktok*

*Toktok*

Bumukas ang pintuan at lumabas ang isang batang lalaki.

Siya ay si bryan. Kilala na nya ko kasi minsan binibisita ko si Kristine.

Tumingin sya sakin

"Hey! " I smiled at him.

Halatang nagulat sya.

"Kuya Drake pasok po "  Binuksan nya ung pinto.

Pumasok naman ako.

"Ano po kailangan nyo ? Wala pa po dito si ate" Tanong nua

Sinadya ko talaga na pumunta dito ng wala si kristine.

"I know. Nandyan ba ung parents nyo ?" Tanong ko.

Tumango sya.

"Mama ! Papa ! Hanap po kau ni kuya drake " sigaw nya

Lumabas ang parents nila. Kilala ko sila dahil inimbestigahan ko ang background nila.

"ano pangalan mo iho ?" Tanong ng mama nya

"May i talk to you tita and tito ? " seryoso kong tanong.

Napakunot naman ang noo nila.
Nagsitinginan naman sila.

"Bryan akyat ka muna sa kwarto mo " utos ng papa nya

"Ok po" sabi ni bryan at umakyat ng kwarto.

Umupo kami.

Mga seryoso ang mukha namin ngayon.

"Im Drake :)) Kristine's REAL Brother " pinagdiinan ko talaga ung word na real.

Nagsimula nang umiyak ang mama nila.

"I want to take her as soon as possible " I quickly said.

Nagulat na lang ako ng lumuhod ang mama nya.

Tumayo na din kami ng asawa nya.

"Please *sob wag mo *huk* muna kunin si *sob* kristine samin "  halata sa mukha nya na mahal nya si kristine kahit di tunay na anak.

"Tita tumayo po kayo " inalayan ko syang tumayo.

"Iho napamahal na samin si kristine kahit di namin sya tunay na anak "  sabi ng papa nya

Halatang malungkot sila.

"Paano nyo sya nakita ?" Tanong ko

Gusto ko malaman ang lahat.

"Nakita namin sya sa isang kalye na umiiyak. *huk*  Nilapitan namin sya tapos pumunta *sob*  kami sa police station para hanapin kau. Then after  3 months wala paring balita. " paliwanag ng mama nya

Nakikinig lang ako

"Then ang gaan ng loob namin sa kanya at wala pa kaming anak noon kaya inampon muna namin sya. Naghintay kami na may maghanap sa kanya kaso wala pa din " pinagpatuloy ng papa nya

Biglang nalungkot ako dahil sa dinanas ng kapatid ko.

"Tinanong ko sya kung ano name nya sabi naman nya tine dw kaya naisipan namin na Kristine ang ipangalan. " sabi ulit ng papa nya

Huminga ako ng malalim.

"Alam ba nya na di kayo ang tunay nyang parents ?" Tanong ko

Umiiling sila.

"Kailan nyo naman sasabihin sa kanya ?" Tanong ko ulit

"Di namin alam iho pero naisip namin na ipaalam sa kanya ----"

*Blag*

*crack*

Naputol ung sinabi nya dahil may narinig kaming tao sa labas.

Lumabas kami at nakita ko si kristine

Ang kapatid.

Shit! Umiiyak sya

Tumakbo sya palayo.

Hinabol namin sya kaso nawala kagad sya.

What the hell?! Mura ko sa isip

"Tito at tita ako na po ang bahala magpaliwanag sa kanya. " halata sa boses ko na paiyak na ko.

Tumango sila.

Sumakay na ko ng ferrari. At nagmamadaling hanapin sya.

Pls. Kristine let us explain. Isip ko

Naluluha na ko.