Ona aşık olduğum anı o kadar net hatırlıyorum ki bu kulağa imkansız geliyor. Kütüphanedeydik, lisenin son yılı bize çözülecek onlarca test kitabına mal oluyordu. Anlayamadığım soruları bana anlatmaktan o kadar yorulmuştun ki artık test çözerken soruyu nasıl çözdüğünün her detayını not ediyordun. Çözdüğün soruları incelerken sayfaların kenarlarındaki küçük çizimler çok dikkatimi çekiyordu ve bazen sorular yerine onları incelemekten kendimi alamıyordum.
Bu merak ne zaman o kadar büyüdü kendim bile anlayamamıştım ama bir gün her gün bir şeyler çizdiğin o deftere gizlice göz attım. Bunu bilsen şimdi bile sinirleneceğine o kadar eminim ki bu sonsuza kadar benim küçük sırrım olarak kalacak. İlk sayfalar normal ilerliyordu, ta ki defterin ortalarına gelinceye kadar. Oradan itibaren tüm çizimlerin konusu bendim. Kafamı kaldırmış ve uyuyan yüzünü incelemiştim, elim istemsizce saçlarına gitmişti. Düşünmüştüm ki "İşte bu kadar güzel bir yüzü kendin bile çizemezsin, yapabilir misin?"
Düşününce saçlarıyla oynamayı gerçekten özledim. Notlarıma bakarken defterimin kenarına çizdiği ağaç dalları ve çiçekler beni bunu düşünmeye zorluyor çünkü profesörün anlattığı konu gerçekten ruhumu sıktı. Aslında bu komik çünkü henüz farkediyordum ki şu birkaç yıldır tüm boş anlarım onu düşünmekle geçmiş.
Cebimdeki telefonun titreşimini hisseder hissetmez telefonu elime aldım, mesaj Albedo'dandı. Eh, onu düşünürken ondan mesaj almak da ayrı bir hoştu. Ama mesajın hoş olduğunu söyleyemezdim.
"Hemen arabaya gel."
Bu mesaj beni harakete geçiren şey oldu. Rosaria ve Venti bana şaşkın şaşkın bakarken profesörden izin aldım ve hemen amfiden dışarı fırladım. Koşar adım kampüsün otoparkına ilerledim. Yaklaştıkça ciğerini ortaya koyarak bağıran bir kızın sesi gelmeye başlamıştı ki bu beni daha da hızlandırdı.
Sonunda iki kişi görüş alanıma girdi. Bağıran kız daha önce kampüste birkaç kez konuştuğum bir kızdı ve kurbanı ise Albedo'ydu. Yanlarına varır varmaz kız beni farketti ve bağırmayı kesti. Albedo'ya gözlerimi diktim, ne oluyordu?
"Hah, sonunda beklenen kişi geldi. Lütfen beni uğraştırma ve hediyeni doğrudan hayatının aşkına ver."
Gergin görünüyordu ama dediklerinden tek kelime anlamıyordum. Hızla arabanın sürücü koltuğuna bindi ve önünden çekilmemiz için kornaya bastı. O an ne kadar kaba olacağını umursamıyordum, kızın yüzüne tekrar bakmadan Albedo'nun yanındaki koltuğa oturdum. O bir kez daha kornaya bastığında kız tuhaf bir ifade takındı ve kenara çekildi. Araba hızla haraket etti ve bence birileri bana bir açıklama borçluydu.
bu kitap için ciddi ilhama ihtiyaç duyuyorum, geç bölümler her zaman ilham perilerinin suçu olacak çünkü yazması çok zevkli😔
art cr : max_eera on twitter
ŞİMDİ OKUDUĞUN
wines after sex | kaebedo
Fanfiction"arkadaşlığın sınırlarını aşabildiğimiz tek saniyeler geçtiğinde hayat yine normal seyrine döner, sanki ben hiç ona o öpücüğü vermemişim ve o da bana hiç böyle gülümsememiş gibi davranırdık." 𓆝 𓆟 𓆞 kaeya's pov, modern au, semi angst cigarettes...