-ᴜɴɪᴄᴏᴅᴇ-
ငါ အရမ်းမှားသွားခဲ့တယ်...
မင်းကို ဆုံရှုံးရမယ်မှန်းသာ ကြိုသိခဲ့ရင်
ငါ ဘာပန်းမှလည်း မလိုအပ်ပါဘူး...မင်းသာ ရှင်းပြခဲ့ရင် ပြောပြခဲ့မယ်ဆိုရင် ရရဲ့သားနဲ့
ငါတို့ ခုလို အဆုံးသတ်ရတာမျိုးက မဖြစ်သင့်ဘူး...ငါတောင်းဆိုလို့ ရူးမိုက်ခဲ့ကြတဲ့
အပြာရောင် ညလေး ကုန်ဆုံးတော့...
ငါမျှော်မှန်းထားသလိုပဲ ငါဘဝမှာမြင်ဖူးသမျှထဲက
အလှဆုံး နှင်းဆီပန်းပွင့်လေးကို မြင်တွေ့ရတယ်..ငါမင်းကို အော်ခေါ်ပြီး ပြတော့...
လေးပင်တဲ့ ခြေထောက်တွေနဲ့ မင်းလှမ်းလာခဲ့တာ...
ငါတကယ် မသိခဲ့ဘူး...မင်း ပန်းကို တစ်ချက်ပဲကြည့်ပြီး ပြုံးတယ်...
ငါ့မျက်လုံးတွေကို မြတ်နိုးတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်ခဲ့ပြီး
ငါ့နံဖူးကို နမ်းခဲ့တယ်...ငါ ခံစားချက်တွေ မကောင်းတော့ဘူး ဂျောင်ကု...
ရှင်းပြတဲ့ စကားတွေနဲ့ ချစ်ကြောင်းတွေဟာ
အခုချိန်မှာ အသုံးမဝင်တော့ဘူး ဆိုတာကို
သိသွားတဲ့အချိန် ငါအရမ်းနောက်ကျသွားခဲ့ပြီလေ..ခြေဖျားကစလို့ ရွှေမှုန်ပြောင်းလဲလာတဲ့
ငါ့နတ်သားလေးကို တင်းကျပ်နေအောင် ဖတ်ထားပစ်ဖို့ပဲ တွေးနိုင်တော့တယ်...
ငါ မင်းကို ထပ်မတွေ့ရဘဲ မနေနိုင်ဘူး...
မင်းမရှိဘဲ မနေနိုင်ဘူးလေ ဂျောင်ကုရယ်...နောက်ဆုံး နှုတ်ဆက်အနမ်းလေးမှာ
ငါအရာအားလုံးကို လက်ခံလိုက်ရပါတယ်...
လစ်ဟာသွားတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ
မင်းမရှိတော့ ချက်ချင်းဆိုသလို မှောင်မဲသွားခဲ့တယ်...ငါ ကြောက်တယ်လေ ဂျောင်ကု...
ချက်ချင်းဆိုသလို တိုက်ခတ်လာတဲ့ မုန်တိုင်းတွေ..သေဆုံးသွားတဲ့ နှင်းဆီပင်လေး...
ငါ့ကိုတစ်ခါတည်း ဘာလို့ မခေါ်သွားရတာလဲ ဂျောင်ကုရယ်...-ᴢᴀᴡɢʏɪ-
ငါ အရမ္းမွားသြားခဲ့တယ္ ။
မင္းကို ဆုံရႈံးရမယ္မွန္းသာ ႀကိဳသိခဲ့ရင္
ငါ ဘာပန္းမွလည္း မလိုအပ္ပါဘူး ။မင္းသာ ရွင္းျပခဲ့ရင္ ေျပာျပခဲ့မယ္ဆိုရင္ ရရဲ႕သားနဲ႔ ။
ငါတို႔ ခုလို အဆုံးသတ္ရတာမ်ိဳးက မျဖစ္သင့္ဘူး။ငါေတာင္းဆိုလို႔ ႐ူးမိုက္ခဲ့ၾကတဲ့
အျပာေရာင္ ညေလး ကုန္ဆုံးေတာ့
ငါေမွ်ာ္မွန္းထားသလိုပဲ ငါဘဝမွာျမင္ဖူးသမွ်ထဲက
အလွဆုံး ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေလးကို ျမင္ေတြ႕ရတယ္ ။ငါမင္းကို ေအာ္ေခၚၿပီး ျပေတာ့
ေလးပင္တဲ့ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ မင္းလွမ္းလာခဲ့တာ ။
ငါတကယ္ မသိခဲ့ဘူး ။မင္း ပန္းကို တစ္ခ်က္ပဲၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးတယ္ ။
ငါ့မ်က္လုံးေတြကို ျမတ္ႏိုးတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ၿပီး
ငါ့နံဖူးကို နမ္းခဲ့တယ္ ။
ငါ ခံစားခ်က္ေတြ မေကာင္းေတာ့ဘူး ေဂ်ာင္ကု ။
ရွင္းျပတဲ့ စကားေတြနဲ႔ ခ်စ္ေၾကာင္းေတြဟာ
အခုခ်ိန္မွာ အသုံးမဝင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာကို
သိတဲ့အခ်ိန္ ငါအရမ္းေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ ။ေျခဖ်ားကစလို႔ ေ႐ႊမႈန္ေျပာင္းလဲလာတဲ့
ငါ့နတ္သားေလးကို တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖတ္ထားပစ္ဖို႔ပဲ ေတြးႏိုင္ေတာ့တာ ။
ငါ မင္းကို ထပ္မေတြ႕ရဘဲ မေနႏိုင္ဘူး ။
မင္းမရွိဘဲ မေနႏိုင္ဘူးေလ ေဂ်ာင္ကုရယ္ ။ေနာက္ဆုံး ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးမွာ
ငါအရာအားလုံးကို လက္ခံလိုက္ရပါတယ္ ။
လစ္ဟာသြားတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ
မင္းမရွိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေမွာင္မဲသြားတယ္ ။ငါ ေၾကာက္တယ္ေလ ေဂ်ာင္ကု။
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တိုက္ခတ္လာတဲ့ မုန္တိုင္းေတြေသဆုံးသြားတဲ့ ႏွင္းဆီပင္ေလး
ငါ့ကိုတစ္ခါတည္း ဘာလို႔ မေခၚသြားရတာလဲ ေဂ်ာင္ကုရယ္ ။