Kapının ardındaki yüz

Bölüm 1) Yeni ev arkadaşı

Birden çok kötü bi ses geldi, kızlar ses geldiği yere koştular. Selin seslendi;

"Ayla iyimisin? İçeriye giriyoruz"

Kızlar içeriye daldıklarında Aylanı diz üstüne çökmüş ağlarken buldular. Damla endişeli sesle "Ne olmuş burda neden ağlıyorsun?" dedi.

"O benim en sevdiğim bardaktı. Arda doğum günümde hediye etmişti"

"Kızım salakmısın sen? Bi bardak işte ne abartıyosun"

"Ayyy elin kanıyor senin kalk pansuman yapalım"

"İstemiyorum, yalnız bırakın beni"

Selin kızlardan onları yalnız bırakmalarını rica etti. Kızlar çıktıktan sonra Selin kapıyı kapatıp Aylanın yanına oturdu.

"Neden böyle yapıyorsun önemsiz biri için."

"O sizin için önemsiz ola bilir Selin, ama benim için değil işte."

"Biliyorum ama artık unutman gerek bak yeni hayata başlıyoruz, artık eskini eskidemi bıraksak, ne dersin"

"Bilmiyorum, iyi değilim, ölecekmiş gibi hissediyorum."

"Geçmişte yaşamak şimdide ölmektir Ayla."

Ayla bir şey diyemedi. Selin onu kafasını toparlaması için yalnız bıraktı. Kızlarada onu rahatsız etmemelerini söyledi. Daha ilk günden evde fazlalıklı sesizlik vardı. Her kes erkenden yatıp uyudu, taşınmalardan dolayı çok yorulmuştular.

Saat 8 buçukta Selin yüksek sesle "Hadi kızlar kalkın okula kayıt yazdırmaya gidiyoruz acele edin"

Ardından Aylanın odasına gidip kapıyı tıklatdı, ve içeriye girdi. Ayla uyanmıştı ama hala yataktaydı. Selin "Hadi kalk bakalım tembel" diye mırıldandı. Ayla "Ne var yine, ailemizden uzaklaşıp rahatlamamız için yeni eve geçiyoruz yine rahatlık yok sayende" diye söylendi. Selin sert bir sesle "Arkadaşım, biz ailelerimizden okula devam edicez diye izin aldık, ayrıca ben okumuyorum ama sen okuyorsun kafan çalışıyor, hem belki yeni arkadaşlar edindin." Ayla sinirli şekilde "Sizden başka arkadaş istemem" dedi.

Sonunda Selin Aylayı yatağından kaldıra bilmişti. Kızlar birlikte dışarıda kahvaltı ettikten sonra evlerinden 100 metre uzaklıkta olan okula gittiler. Kayıtlarını yaptıktan sonra Ayla Selinle meşğele öğretmenleriyle konuşmaya gittiler. Damlayla Rüya da eve döndüler. Zaten yemekten anlayan sadece bu iki kızdı.

Selinle Ayla meşğele öğretmenleriyle konuştuktan sonra eve doğru yürümeye devam ettiler. Selin Aylaya "Gördünmü ordakı çocuğu sana nasılda dik dik bakıyordu" nasıl cevabını alacağını bilir gibi mırıldandı. "Ne diyorsun Allah aşkına Selin, lütfen aklımı karıştırma, bu sene sadece ders çalışıcam, başka şeylerle vaktimi boşa harcayamam." Selin alınmış gibi "Tamam pardon kızım ya bişiyde söylenmiyor sana" dedi.
Herkes eve toplandıkta ilk kez birlikte yemeğe oturcaklardı. Dün taşınma yüzünden yeni eve çıkmalarını kutlayamamıştılar. Bu onlar için kutlama fırsatıydı. Damla her zamanki gibi yemeğini önce bitirdi. Hemen kalkıp bi müzik açtı ve kimseyi takmadan dans etmeye başladı.

Bağırarak müziği okuyan Damla aynı ses tonuyla "Gelsenize" dedi. Aylada kalkıp ona eşlik etti. Çok eğlendikleri yüzlerindeki gülümsemeden belliydi. Ardından Rüyada ayaklandı, Selinin kolundan tutup kaldırmaya çalıştı. "Biliyorsun ama sevmiyorum dans etmeyi". Ama Rüya çok inatçı kızdı.
Dördü birlikte baya dans ettikten sonra film izlemek kararı aldılar. Damla "Ben bi gidip aşağı bakkaldan abur cubur alayım" dedi. Ayla onunla gelmesini istermi diye sormuştu ama Damla istemedi.
Film seçmeyi Rüya üstlenmişti. Kız günün yarısını film izlemekle geçirdiği için artık film seçmekte pröfseneldi. Rüya filmi seçmişti ama Damla henüz dönmemişti. Kızlar endişelenip çıkıb bakmaya karar verdiler. Nerdeyse bütün mahalleyi aradılar ama yok bulunamadı. Gidip bakkala sordular. Bakkalda duran yaşlı amca nerdeyse 15 dakika önce alıp gittiğini söyledi. Kızlar baya endişelenmeye başladılar. Çok üzgün eve döndüklerinde Damla evdeydi. Ayla gözleri büyümüş şekilde "Kızım sen nerdesin? Yarım saatdir seni arıyoruz bakmadığımız yer kalmadı" dedi. "Geldim işte biraz hava aldım". Selin baya kızgın ses tonuyla dediklerini tekrarladı "Biraz hava aldın? Haber vermek yokmu?". Damla derinden nefes alıp "Telefonum evde kalmıştı, oldumu? Ay yeter artık gelin filmi izleyelim"

Oturup film izlediklerinde Rüyanın gözü Damladaydı. Sanki gizlediği birşey varmış gibi his etmişdi.

Filmi izledikten sonra yattılar. Yarın cumartesi olduğundan okul yoktu ama coğrafiya öğretmeni meşğeleye gelmelerini söylemiştiler.

Aslında Damlayla Selin daha yakındılar. Ama yeni eve taşındıklarından sonra Aylayla daha yakın olmuştular.

Selin zor olsada Aylayı uyandırmayı başarmışdı. Hazırlandıklarında Ayla suratı düşmüş şekilde "Hatırlıyormusun Selin? Ardayla da coğrafiya meşğelesinde tanışmıştık" Ayla devam etmesine izin vermedi " Hatırlıyormusun Aylacım? Her birimizin buraya gelmek sebebi var, senin de gelme sebebin Ardadan uzaklaşmak." Ayla birşey demeden hazırlanmaya devam etti.

Öğretmenin evine geldikde dün Aylaya dik dik bakan çocuk burdaydı. Ve yine Aylaya dik dik bakıyordu. Aylanında dikkati ondaydı. Bir kaç dakika bakıştıktan sonra, Selin Aylanın koluna vurdu, "Aylacım, öğretmen buraya oturmamızı söylüyor." Ayla şaşkın şekilde "Pardon, dalmışım"

Ders boyu çocukla bi kaç kez bakıştı. Ama konuşmamıştılar. Sadece adının Emre olduğunu öğrene bilmişti.

Pazartesi günü kızlar erkenden kalkıp okula yetişmeye çalışıyorlardı. 1saat içinde okula gelip, Müdürün odasına gittiler. Müdür onlara sınıflarına kadar eşlik etti. "Merhaba çocuklar. Bunlar sizin yeni sınıf arkadaşlarınız. Hadi kızlar geçip boş yerlere oturun. İyi dersler."

Sınıfta Aylanın ilk dikkatini çeken Emreydi. Ne tesadüfki, Emreyle aynı sınıfta okuyacaklardı. İlk ders bittikten sonra Emre Aylaya yakınlaştı, tanışıp biraz konuştular. Sonra yanında oturan kıza-Duyguya çevrilip, "Duygu lütfen Aylayla yer değiştirirmisin" Kız öfkelenmişti ama çaktırmamaya çalıştı.

Diğer kızlar birlikte takılıyorlardı. Sınıftaki herkes bi garip olduğundan kimseyle tanışma gereği duymamıştılar. Ama Duygu onlara yakınlaşıp "Merhaba kızlar, tanışamadık, ben Duygu." Kızlarla tanışıp, kaynaştılar. Sonra Duygu kızları onlar tarafa gelen Emreyle tanıştırdı. "Emre benim sınıftaki tek arkadaşım, diğerleriyle anlaşamıyorumda" Duygu sözünü yeni bitirmiştiki zil çaldı.
Derste Duygu, Emreyle Aylanın samimi olmalarına baya bozulmuştu. Bu samimilik kızlarında dikkatini çekmişti. Daha 3 gün önce Arda diye ağlıyıp, zırlıyordu. Emre kötü çocuğa benzemiyordu aslında, Ardaya hiç benzemiyordu. Ama yinede bu hızlılık herkesi şaşırtmıştı.

Ders bittikten sonra Selin Duyguya evlerinin adresini tarif etti. İstediği zaman gele bileceğini söylemişti. Kızlar okuldan çıkıp dışarıda öğlen yemeğini yediler. Sonra Selinle Ayla meşğeleye, Rüyayla Damla ise akşam yemeği için alış veriş yapmaya gittiler.

Akşam Selinle Ayla yorgun şekilde eve geldiler. Vakit kaybetmeden yemeğe oturdular. Yeni yemeğe başlayacaktılarki, kapı çaldı. Rüya "Ben bakarım" dedi.

Kızlar karşılarında eli bavullu Duyguyu görünce şaşırdı. Yemeklerini bırakıb oturma odasına geçtiler. Sonra kız anlatmaya başladı. "Annemle babamı 7 yıl önce trafik kazasında kaybettim. Bana halam bakmaya başladı ama 1ay sonra ne ben onlara alışa bildim ne onlar bana.. Bu yüzden yeni eve çıktım. Hem çalışıp, hem okuyordum. Ama 2 aydır işten atıldım. Ve evin kirasını ödeyemiyorum diye evdende atıldım. Eyer sizin için sıkıncası yoksa bi kaç ay işlerimi düzene sokana kadar sizinle kala bilirmiyim?"

Kızlar çok kısa düşündükten sonra "Olur" dediler. Rüya ben sana eşyalarını yerleştirmekte yardım edeyim" dedi. Aylada ona eşlik etti. Selin "Bizde Damlayla masayı toparlayalım" dedi

Damla masayı toplarken, Selin bulaşıkları yıkıyordu, birden başını kaldırıp "Biz bu kıza ne kadar güveniyoruz ki?"

"Evet de, kendin vermedinmi evin adresini"

"Ben evin adresini gelip evimize yerleşsin diyemi verdim?"

"Tamam Selin, ama güvene biliriz bence, sonuçta Emrenin arkadaşı"

"Emreyi ne kadar tanıyoruzki?"

Damla telaşlanıp "Evet, haklısın" dedi. Selin şüpheli şekilde Damlaya bakıyorduki, kapı çaldı. Damla bunu fırsat olarak görüb, "Ben kapıya bakıyım" dedi.

Damla kapıyı açtı. Karşısındakini görünce gözleri büyüdü. Gelen Emreydi..

Vee bölüm biter....
Yeni bölümün ne zaman geleceyini ve sorgu için @kapininardindakiyuz instagram sayfamı takib ede bilirsinizz

Sevgilerr💗