The Watch Of The Wings | Harry Potter: New Generation

Hoofdstuk 1:

- Lily's POV

Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Ik mag weer naar Zweinstein! Ik heb er zoveel zin in. Ik vind het ook wel weer spannend, ook al is het alweer mijn derde jaar.

Ik bedoel, ik krijg Verzorging van Fabeldieren en Waarzeggerij als vakken. Ik weet niet wat ik ervan moet denken.

Ik voel een hand op mijn schouder. Ik draai me om en zie mijn moeder staan. Ze glimlacht. 'Ben je er klaar voor?' vraagt ze. Ik knik. Mijn vader komt naast me staan. 'Kleine, alweer je derde jaar. Wat gaat de tijd toch snel,' zegt hij. Ik rol met mijn ogen. Mijn moeder slaat een arm om mijn vader heen. 'We moeten niet zo in haar nek hijgen. Ze wil waarschijnlijk de trein al in,' zegt ze. Ze kijkt me begrijpend aan. Ik knik. 'Ja, mag ik gaan?' 'Mag ik gaan?' imiteert James me. Ik geef hem een kwade blik. Hij lacht. 'Ik zie je straks, zussie!' Hij rent weg. 'Beloof je wel elke dag te schrijven?' vraagt mijn moeder. 'Ma-ham!' zeg ik geïrriteerd. 'Sorry, lieverd. Ga maar. We zien je in de vakantie,' zegt ze.

Ik zucht opgelucht en pak mijn hutkoffer vast. Ik sleur hem mee en geef hem aan de gene die de bagage regelt. Dan loop ik naar de ingang van de trein. Ik wil instappen, maar ik bots tegen iemand aan. Ik val op de grond. Ik wrijf pijnlijk over mijn elleboog. 'Kan je niet uitkijken?' vraag ik kwaad. Ik kijk naar de persoon voor me. Het is een jongen.

- Toms POV

Ik kijk naar de persoon die voor me ligt. Het is een meisje. Ze heeft bruine ogen, die me kwaad aanstaren. Ik staar terug. 'Ik vroeg je wat,' zegt ze. Ik schraap mijn keel. 'Eh, ja, sorry.' Ik steek mijn hand uit. Ze neemt hem wat verbaasd aan. 'Bedankt,' mompelt ze. 'Sorry, ik keek niet aan. Ik ben nieuw hier. Mijn naam is Tom, Tom Elldir,' zeg ik. Ze kijkt me een beetje raar aan. 'Ik ben Lily, Lily Potter,' zegt ze uiteindelijk. 'Potter?! Als in dochter van Harry Potter?' vraag ik verbaasd. Ze knikt. 'Ja, is dat zo bijzonder?' vraagt ze nonchalant. 'Hij heeft Marten Vilijn verslagen,' zeg ik. 'Je bedoelt Voldemort?' vraagt ze argwanend. Ik knik.

'Zit je in het eerste jaar?' vraagt ze. Ik lach. 'Nee joh! Ik ben dertien.' Ze glimlacht. Ik voel een warme steek in mijn hart. Ik grijp ernaar. 'Gaat het?' vraagt ze bezorgd. Ik geef geen antwoord. Ik zie een lichtflits voor mijn ogen. 'Tom!' hoor ik van ver. 'Tom!'

- Lily's POV

Ik kijk bezorgd naar Tom. Hij heeft zijn hart bij zijn hand. 'Tom!' roep ik. Hij geeft geen antwoord. Hij klapt dubbel. Ik schrik en kniel voor hem neer. 'Tom, kan je me horen?' Ik hoor hem iets mompelen. Ik versta het niet. 'Tom, blijf hier, oké. Je bent op het King Cross Station, op perron negen 3/4. We gaan zo naar Zweinstein, weet je nog?' zeg ik zacht, maar doordringend. Hij draait zijn hoofd naar me toe. Zijn ogen zijn groot.

Met groot bedoel ik veel te groot voor een mens. Ik pak zijn hand vast en laat hem voorzichtig van zijn hart afglijden. Ik snap niet dat niemand helpt! Op het perron is het enorm druk, maar niemand heeft door dat er een jongen bijna doodgaat?!

Ik kijk weer in Toms ogen en zie dat ze weer langzaam normaal worden. Hij gaat rechtop staan. 'Gaat het wel?' vraag ik. Hij knikt. 'Ja.' Ik merk dat ik zijn hand nog steeds vast heb. Ik laat hem snel los. Hij kijkt me gevoelloos aan. 'De trein vertrekt elk moment. Het is namelijk één voor-' De rest van zijn zin gaat op in het geluid van de trein. Ik stap snel naar binnen. Ik kijk achterom, maar Tom staat er niet meer.

Ik kijk verbaasd rond. Waar is hij nou? 'Lily,' hoor ik iemand achter me zeggen. Ik draai me hoopvol om, maar zie Albus staan. 'O. Hoi Al,' zeg ik een beetje teleurgesteld. Hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Ik had iemand anders verwacht,' zeg ik snel. 'Oh oké, kom je bij James en mij zitten?' vraagt hij. Ik knik. 'Prima.' We lopen door de trein, naar de coupé waar James al op ons zit te wachten.

(xGinnyx)