Acinin üstesinden gelmek

Önsöz

Olan her şey 48. bölümdeki olaylardan sonra gerçekleşir.
Yılmaz, vaftiz babasına Hünkar'ın yaptıklarını anlatmaya başlayınca, Hünkar Ali Rahmet tarafından terk edilir.
Bu hikayede Adnan, Yılmaz'ın değil Demir'in oğludur, bu nedenle Hünkar ve Züleyha'nın kötü bir ilişkisi yoktur ve farklılıklarını nasıl düzelteceklerini biliyorlardı.
Ama Demir'in annesine yaptıklarına kimse karşı çıkamaz...

---------ꕥ---------

Yaman Konağı

Demir, köpürerek konağa girdi, annesinin yüzüne bakmaya bile cesaret edemedi.
Züleyha, Hünkar'ın arkasından yürüdüğünü görünce ne olduğunu öğrenmek için yanına geldi.

Z:Demir, ne oluyor?

Demir, Züleyha'yı görmezden gelerek annesine döndü.

D:Eşyalarını toplayıp bu köşkten gideceksin, -kanı öfkeyle kaynadı- bu aileyi rezil ettin, kocanı küçük düşürdün... Ben burada yaşadığım sürece bir daha bu köşke ayak basmayacaksın!!!
Artık annem yok!!!

Emekli oldu ve kapıyı yüksek sesle çarparak ofisine gitti.

Z:Hünkar Hanım...

Hünkar başını kaldırdı ve Züleyha onun tamamen boş bakışlarını ve yanaklarına düşmek üzere olan ince yaşları gördü.
Yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladı, attığı her adımda düşeceğini hissetti, odasına gitti ve bir şeyler toplamaya başladı.
Züleyha'nın kendisini izlediğini hissetti.

H:Züleyha kızım gel...

Yaklaştı ama bir şey demedi, sadece sarıldı.

Z:anne sen...

Hünkar uzaklaştı ve Züleyha'nın yanağını okşadı, gözyaşlarının akmasına izin vermedi.

H:Züleyha, anneme iyi bakmanı istiyorum...
Kızlarla ona her zaman sevgi gösterecekler.

Hünkar çantasına biraz daha kıyafet koymayı bitirdi.

Z:Ama anne, Demir kızgın, düşünmeden söyledi, sanmıyorum...

H:Kızım en iyisi... ben gitsem iyi olur, çocukları benim için çok kucaklarım, -yanaklarından yaşlar süzülür-Demir burada olmadığında gelmeye çalışırım.

A:Büyükanne gitme...

İkisi de küçüğün varlığını fark etmemişti, Adnan hızla büyükannesine yaklaştı ve bacaklarına sarıldı.

A:Babam sana bağırırsa daha iyi davranırım... Seninle gelirim.

Hünkar eğilip küçük çocuğa sarıldı, Adnan küçük parmaklarıyla babaannesinin gözyaşlarını sildi.

H:Güzel oğlum suç sende değil, -küçük olana daha sıkı sarıl- babanda da suç yok, sen benim sahip olduğum en değerli şeysin.

A:Ama o zaman neden gidiyorsun?

H:İşyerinde bir sorun çıktı -biraz gözyaşı döken Züleyha'ya baktım- doğru mu kızım?

Z:Evet küçüğüm, büyükanne İstanbul'a gitmeli, belki daha da ileri gider.

H:Ama ben seni asla ama asla unutmam, -cebinden bir mendil çıkardı- beni özlediğin zaman bu mendile bakacaksın.

Adnan mendili alıp cebine koydu.

H:Döndüğümde bana geri vereceksin.
Vaat etmek?

A:Söz ver.

Hünkar ayağa kalkıp çantasını aldı, Züleyha'ya yaklaştı ve onunla konuştu.

H:Kızım, gitmeden önce bir şeye ihtiyacım var.

Züleyha gözyaşlarını sildi.

Z:evet anne söyle

H:Beni affetmene ihtiyacım var, olan her şey için beni gerçekten affettiğini bilerek huzur içinde ayrılmak istiyorum...

Hünkar, Züleyha'nın kendisine sarıldığı için sözünü bitirmedi.

Z:Sana söylediğimden beri anne, o günden beri seni affediyorum, -Küçük çocuk Hünkar'ın bacaklarına sarılmaya devam etti- Ailenin iyiliği için her şeyi yaptığını biliyorum.

Hünkar çantasıyla aşağı indi ve kapıda onu bir taksi bekliyordu.
Saniye de onunla gitmek istedi ama Hünkar onu durdurdu, Demir'le olan problemlerini de beraberinde getirmek istemedi.
Taksi köşkten ayrılırken siyah bir araba daha içeri girdi.
Küçük köşkün dışında Müjgan ve Behice vardı, Yılmaz Ali Rahmet ile geldi, ikisi konuştuktan sonra hepsi Yaman konağına baktı, işçiler hep birlikte ve Demir konaktan ayrıldı.

D:Şimdi herkesin dikkatini vermesini istiyorum!!

Ali Rahmet girmek istedi, Hünkar'ı görmek istemedi ama Demir'i duyunca olduğu yerde dondu.

D:Şu andan itibaren Hünkar Hanım'ın konağa girmesi yasak!
Yaptığı hareketlerle ailesine ve efendisine saygısızlık etmiş, yaptığı hareketin affı yoktur.

Ali Rahmet, Demir'in zalim olduğunu biliyordu ama bu kadar ileri gideceğini beklemiyordu.

Y:Bu o korkunç kadının hak ettiği en az şey...

Müjgan bunu duyunca Yılmaz'ın omzuna vurdu, hala ne olduğunu anlamadı.
Çünkü vaftiz babası dönmüştü, Hünkar Hanım neredeydi o zaman?

D:O artık benim annem değil!
Bu köşkte adı söylenmeyecek, onunla ayrılmaya karar veren bir daha geri dönemeyecektir.
Anladın mı!?

X:Evet efendim Demir.

Müjgan vaftiz babasını görmek istediğinde gitmişti, eve girmişti.
Bütün işçiler dağıldı, her biri tek kelime etmeden işine devam etti.
Günler geçti, Ali Rahmet neredeyse kimseyle konuşmak istemedi.
Yaman Züleyha yalıda annesine söz verdiği için düzeni korumuştur.
Hünkar'ı kimse görmedi, sadece kadınların yapmaya devam ettiği toplantılar için sosyal kulübe gitti, ama sadece bir maske gördüler, Hünkar gülmüyor, gülmüyor, artık kimseyle neredeyse konuşmuyordu.
Ali Rahmet, Demir'in öfkesinin uzun sürmeyeceğini düşündü.
Ne yazık ki öfkesi hiç geçmedi, Züleyha kocasından annesinin dönmesine izin vermesini defalarca istedi ama Demir hiçbir şey duymak istemedi.
Günler haftaları, haftalar ayları kovaladı, Yaman köşkünün hanımını terk etmesinin üzerinden 4 ay, Ali Rahmet'in Hünkar'ı son kez görmesi 4 ay olmuştu.
Hünkar'ın kalbinin tamamen kırılmasının üzerinden 4 ay...

Uğruna canını vereceği insanlar tarafından işlenen söz ve eylemlerle yıkılmış...

---------ꕥ---------

İyi okumalar 🖤

Bu yeni hikayeye hoş geldiniz!!!
İçiniz rahat olsun ve elinizde bir mendil olsun, hüzün, aşk, acı ve nihayet karakterlerimizin hak ettiği uzun zamandır beklenen mutluluğun yaşanacağı bir hikaye.
Umarım beğenirsiniz ve fikirleri olan bu "yazar" a çokça sevgi verirsiniz.