Üzgünüm...Artık güçlü değilim...her savaş beni daha çok mahvediyor,her eleştiri beni daha çok incitiyor,her yorum beni saatlerce düşündürüyor,yansımamı her gördüğümde daha fazla kusur buluyorum... her kesik daha derine iniyor, gözyaşlarını tutmak da...
İkisi de yan yana oturuyorlardı, ay ve yıldızlar her zamanki gibi sadık tanıklarıydı. Ali Rahmet, Hünkar başını omzuna yaslarken sarıldı. İkisinin de getirdikleri battaniye omuzlarında, elleri iç içe, Hünkar yüzüğe baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AR:Beğendin mi?
H:Çok güzelmiş, sakladın mı?
AR:Aslında sen hastaneden çıkarken almıştım, -elini okşadı- sana vermek için özel bir şey istedim, görünce hemen bana senin gözlerini hatırlattı.
Hünkar, Ali Rahmet'e baktı, gözleri buluştu, Hünkar yaklaştı ve yanağına küçük bir öpücük kondurdu. Sonra ona iyice sokuldu, bütün gece böyle kalmak isterlerdi ama hava soğumaya başlar ve artık çok geç olmuştur.
AR:Keşke şimdi zaman dursa da geç oldu ve konağa geri dönmemiz gerekiyor.
H:Tamam ama küçük malikanede mi kalacaksın?
AR:Müstakbel eşim isterse -yine Hünkar'a bakıyorum- o zaman evet.
Ali Rahmet ayağa kalkıp Hünkar'ın elini tuttu, gitmeden önce Hünkar, Ali Rahmet'in kendisine verdiği küçük gül ve papatya buketini aldı.
AR:Hazır aşkım, battaniyeyi kaldır, gidelim, -Hünkar'ı düşüncelere dalmış halde gördü- bir sorun mu var Hünkar?
H:Buraya her geldiğimizde, beni beklediğini umarak buraya ilk geldiğim zamanı hatırlıyorum.
AR:Çok iyi hatırlıyorum, ikimiz de tesadüf desek de -yaklaşıp sarıldı, kollarını beline doladı- benim için en mutlu günlerdi.
H:Her şeye rağmen güzel zamanlardı, birbirimize sahip olarak mutlu olmayı başardık.
Sarılarak birkaç dakika daha kalıp arabaya bindiler, yolda gençliklerinden bahsetmeye devam ettiler. Ama aynı zamanda torunlarından da bahsettiler.
H:Ali Rahmet, düğün hakkında...
AR:Sana baskı yapmayacağım Hünkar, uygun gördüğünde olur, -Elini tutup küçük bir öpücük bırakıyorum- dilerseniz çocukları bekleriz.
H:Demir ve Züleyha yakında dönecekler, mutluluğumuzu onlarla paylaşmak isterdim ama küçük bir şey olsun istiyorum.
AR:Yalnızca bizim için önemli olan kişiler, ama bir şeyden eminim.
H:ne hakkında?
AR:Gördüğüm en güzel ve mutlu gelin olacaksın.
Hünkar gülümsedi ve hâlâ yola bakmakta olan Ali Rahmet'e baktı.
