Acinin üstesinden gelmek

41-yeni uyanış

AR:seni seviyorum aşkım... sonunda benimsin...

H:Ben zaten sana aitim aşkım... bugün ve her zaman seninim...

                        ---------ꕥ---------

Gece boyunca ikisi de kıpırdamadı, o sıcak kucaklamada birleştiler.
Hünkar, kocasının kollarına sığınmış gibiydi, evi sandığı olacaktı, güneş ışınları pencereden içeri girmeye, hafiften bir esinti perdelerle oynarken.
İlk uyanan Ali Rahmet oldu, karısının sıcacık nefesini göğsünde hissetti... Yaşananlar bir rüya değildi, kırk yıllık hasretin ardından aşklarına mühür vurmuşlardı.
Hünkar'a baktı ve gözleriyle her ayrıntıyı, minik ve neredeyse görünmez çillerini, kabarık ve güzel kirpiklerini keşfetmeye başladı, saçlarını nazikçe okşadı.
Vücudunun bir gece önce öğrendiği her detayı, çizgisi ve konturu şimdi elmacık kemiklerine, hafif pembemsi yanaklarına, burnuna ve son olarak da pembe ve bağımlılık yapan dudaklarına bakıyordu.

AR:Hünkar aşkım güzel karım... -uyandırmamak için usulca fısıldadı- dün gece vücuduna dokunduğumda yandım, şimdi çok kırılgan görünüyorsun uyurken.

Ali Rahmet saate bakmak için başını çevirdi, henüz erkendi, tekrar Hünkar'a baktığında gözlerini nasıl hızla kapattığını fark etti.
Karısı her şeyi duymuştu ama gözlerini kapalı tutuyordu.

AR:Canım karım çoktan uyandı ama bana gülümsemesini vermeyecek.

Hünkar, Ali Rahmet'in boynuna küçük öpücükler bırakmaya başladığını hissederek, gıdıklanmalara daha fazla dayanamayıp kahkahalarla gülmeye başladı.

H:Günaydın sevgili kocam.

AR:Günaydın Fekeli Hanım, ne zaman kollarımda böyle olmasını hayal etsem de -Hünkar ona sevgi dolu bir gülümsemeyle baktı- hiç bugünkü kadar mükemmel olmamıştı.

H:Tatlım... dün gece, -üzerlerini örten battaniyeye sarılırken ona yaklaştı- gerçekten tüm bu duyguları kalbimizde mi yaşadık?

AR:Evet aşkım, bir ara kalbimin bedenimden ayrıldığını hissettim, -Alnına yumuşak bir öpücük bıraktım- onu ellerine almıştın.

H:Aşkım ben de aynısını hissettim... Bunca yıldan sonra bedenim, -biraz mahcup bakışının altında- gerçekten sevildiğimi, kollarında öyle korunaklı hissettim ki...
Okşamalarınla, öpücüklerinle...Bir kadın olarak kendimi gerçekten değerli hissettim...

Ali Rahmet, Hünkar'ın çenesini nazikçe tuttu ve dudaklarına yumuşak bir öpücük kondurdu.

AR:Sevilmeyi en güzel şekilde hak ediyorsun aşkım, -karısının sofrasına bırakılan küçük gardenyayı fark etti- gözlerimin önünde hep hatırla sen benim gardenyamsın....
Yaralarınızın her biri, ne kadar güçlü ve cesur olduğunuzun yalnızca birer kanıtıdır...

Hünkar'ın gözleri yaşadığı heyecan ve sevinçten parlıyordu.

H:Çok teşekkür ederim aşkım, geçmişte bedenimin yaşadığı onca şeye rağmen bana bu kadar özel, bu kadar sevilmiş hissettirdiğin için ne kadar minnettarım bilemezsin...

AR:Söz verdim aşkım, yaralarının her birini öpeceğim dedim sana, -Dudaklarına yumuşak bir öpücük bırakıyorum- çok teşekkür ederim canım, seni sevmeme izin verdiğin, kıymetini bilmeme izin verdiğin için. vucüdun.

Hünkar, Ali Rahmet'e bakıp onu öptü, yavaş yavaş kocasının boynundan ve göğsünden yukarı bir öpücük izi bırakmaya başladı.
Karısının yumuşak dudakları tenindeyken, kendisini tamamen büyülenmiş hissetti.
Ali Rahmet onu nazikçe omuzlarından tuttu ve tekrar yatırdı, şimdi onu üzerinde bırakıyordu.
Boynuna küçük öpücükler bırakan Hünkar, ensesini ve saçlarını okşadı.
Hünkar'ın vücudu kocasının sıcacık okşamalarını hissetmeye başladı, öğrendiği her kıvrımdan geçti.