Açıklama

7 2 0
                                    

İkisi tartışırken söze girdim.

"Ameliyat sırasında saçma rüyalar daha doğrusu kabuslar gördüm. Ve hepsi birinin ölümü ile ilgiliydi."

İkiside aynı anda bana döndü.

"Kimin ölümü?"

"Babamın ve..."

"Babanın ve kim?"

"Senin."

Ortalığa sessizlik çöktü. İkiside şok olmuş şekilde bana bakıyordu. Yutkundum ve tekrar söze girdim.

"Babam yine bir kaza geçirerek ölüyordu. Fakat senin neden öldüğünü çok anlayamadım. Birisi için üzülüyordun sanırım. Kendi kendine 'Özür dilerim söyleyemedim.' dedin."

"Acaba neyi söyleyemedim Deniz ya da kime söyleyemedin çok merak ettim."

"Bende bilmiyorum." Bunu panikle söylemişti ama neden paniklediğini anlayamadım.

Endişesi azalsın diye "Endişelenme sadece saçma bir kabus o kadar." Dedim.

"Haklısın, endişeye gerek yok."

Gülümsedim ve arkama yaslandım.

"Ee ne zaman buradan çıkabiliyoruz? doktorlar birşey söyledi mi? Durumum nasılmış? Ölecek miyim? Hastalıktan tamamen kurtuldum mu?"

Aklımda çok soru vardı ve bende tek nefeste hepsini hızlı bir şekilde sıraladım.

"İnanır mısın sorduğun sorulardan bir tanesi bile aklımda değil."

"Çok soru sormadım ki ama."

"Evet çok değil sadece on saniyede beş soru sordun o kadar."

"Bir de cevap alabilseydim sorularıma harika olacaktı."

"Aklımızda kalmadı ki sorular. O kadar hızlı sordun ki anlayamadık bile."

"Tamam tek tek soracağım. Ne zaman taburcu olacağım?"

"İki gün daha burada kalacakmışsın."

"Doktorlar bir şey söyledi mi?"

"Hayati tehliken olmadığını ve hastalığının sona erdiğini söyledi."

"Bu cevapla diğer tüm sorularımın yanıtını aldım teşekkür ederim."

"Rica ederim. İyi ki böyle bir cevap vermişim çünkü başka sorularını cevaplamak mental sağlığımı olumsuz etkileyecekti."

"İyi ya. Bir daha size soru soran ne olsun."

"Öyle deme şaka yapıyoruz şurada."

"Neyse ben acıktım."

"Ne zaman doydum ki?"

"Ya öyle demeyin çok yemiyorum."

"Evet, tabi, haklısın."

"Ya Yıldız çok mu yiyorum ben."

"Evet."

"Off napabilirim yiyorsam yiyorum. Neyse ben açım."

"Tamam biz sana yemek almaya gidelim."

İkiside dışarı çıktı. Bu Yıldız'a bazen çok gıcık oluyordum. Hani en yakın arkadaşım diye söylemiyorum ama gerçekten çok gıcık biri. Sanki dünya kadar yemek yiyorum.

Onlar gelene kadar yatağa uzanarak tavanla çeşitli konuşmalar yaptım. Rüyalarımın anlamlarını tartıştık tavanla birlikte. Uzaktan biri görse bana kesin deli derdi. Ama gerçekten terapi gibiydi. Madem insanlara içimi dökemiyorum bende tavanla konuşurdum. Aslında şimdi düşününce çokta akıllıca birşey yapmadığını fark ettim.

Kayan Yıldız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin