Peter hızlıca aşağı inmişti sinirliydi hemde çok "Senden nefret ediyorum Tony!" Sinirle babasına yürüdü "Senden nefret ediyorum!" Tony anlamaz bir şekilde oğluna baktı "Ne saçmalıyorsun sen Peter!?" Tony şaşkın bir şekilde oğluna döndü "Sen dünyada ki en iğrenç insansın!" Peter işaret parmağıyla babasının göğsüne bastırıyordu "Burası varya bomboş sadece koca bir taş!" Tony yavaş yavaş kontörlü kaybediyordu Peter'a kötü bir şey söyleyip zaten olmayan moralini bozmak istemiyordu hayır hem de hiç "Peter sakinleş" Peter sinirle göz yaşlarını sildi "O kadınla evlenemezsin!" Olay buydu Tony'nin nişanlanması ve Peter'ın son anda haberi olması Tony Peter'la uzun zamandır konuşmuyordu daha doğrusu Peter annesi öldüğü günden beri babasıyla konuşmuyor yüzüne bakmıyordu "Peter buna sen karar veremezsin biz birbirimizi seviyoruz" Peter sinirle soludu "Keşke Oğlun olmasaydım!" Bu 3 kelime Tony'nin canını çok yakmıştı acıtmıştı keşke Peter vursaydı diye düşündü bu söz daha ağır basmıştı Peter hızlıca odasına koştu kapısını kitledi ve bacaklarını kendine çekti Babasının evleneceği kadını sevmiyordu sürekli Peter'ın annesi gibi ortalıkta dolaşıyor ona karışıyordu ve Peter bunu hissetmek istemiyordu annesinin boşluğuyla mutluyu öyle olmaya çalışıyordu kimse annesi gibi olamazdı Kumral kıvırcık doğal saçları orman kadar yeşil olan gözleri,Güzel sesi,Nazik tavırları kimse annesi gibi olamazdı Peter annesinin oğluydu ve annesi öldüğünden beri yıkılmıştı stres ve kaygı bozukluğu yaşıyordu ilk önce acısını alkole vurdu her akşam eve sarhoş ve geç geliyordu ama Tony onunla uzun bir konuşma yapmıştı Sonra kabusları başladı Yetersiz beslendiği için Sürekli olur olmadık yerlerde bayılmaya başladı Tony hep yanında olmuştu ama bir süre sonra Amerika'nın resmi kahramanı olmuş savaşlar hükümet derken oğlunu boşlamıştı.Tony koltuğa oturmuş elindeki boş viski şişesine bakıyordu bu çocuğu çok seviyordu.Hem de çok onun bu şekilde konuşmasına dayanmıyordu Tony şişeyi kenara bıraktı ve nişanlısını aradı "Natasha buraya gelebilir misin?" "Tatlım bir sorun mu var?" Tony telefonu sıkıca kavradı "Hayır hayır sadece seni özledim" Natasha'nın güzel gülüşü Tony'nin kulaklarına huzur verdi bu kadını her şeyiyle seviyordu "Tabi ki gelirim" "Seni
Bekliyorum" ve telefonu kapattı Natasha'ya ihtiyacı vardı bir kaç dakika sonra yukardan kırılma sesi geldi Peter artık acısını ve sinirini kendi eşyalarından çıkarıyordu Tam yukarı gideceği sırada Kapı çalmıştı hızlıca kapıyı açtı "Tanrım yukarda neler oluyor?" Ardı ardına kırılma sesleri geliyordu "Peter.." Natasha'nın gözleri büyüdü korku ve endişeyle Peter'ı oğlu olarak görüyordu annesi gibi davranmak istiyordu bu çocuğun sevgiye açlığını görüyordu ama Peter bunu görmüyordu ve onu kenara itiyordu "Tony kendine zarar verebilir gidip kontrol et" Tony kafasını salladı ve eline 3 hap aldı Peter içindi Merdivenleri teker teker çıktı "Peter..kapıyı açar mısın" Peter elindeki vazoyu yerine bıraktı sinir krizi geçirmişti şimdi ise vücudu suçluluk duygusuna bürünmüştü elleri yara bere içindeydi yavaşça kapının kilidini açtı "baba yalnız kalmak istiyorum" Tony Peter'ı kenara çekti ve odaya göz attı sağlam hiç bir şey kalmamıştı odanın altı üstüne gelmişti Peter'ı süzdü Gözleri şişmiş burnu kızarmış ve çekmekten tahriş olmuştu ellerinden kanlar akıyordu "Bu ilaçları içiyorsun sonra eline pansuman yapıp yemek yiyorsun" Peter bir şey söylemedi Babasının elindeki hapları içti Tony Peter'ı lavaboya getirdi ve eline dikkatlice pansuman yapıp sardı "Acıyor mu?" Peter cevap vermedi "Peter acıyor mu dedim?" "acıyor baba" Tony bunu biliyordu sorduğu soruya pişman oldu ve ellerini yıkadı "Aşağı inelim hadi" Peter üstünde uyuşukluk hissediyordu tutanacak bir şey arıyordu Başı feci dönüyordu Tony oğlunu durumunu anlayıp koluna girdi "Baban burda bana tuttun" Peter babasının kolunu kavradı "Evet tabi" Tony bu söze bir şey demedi ve Peter'ı masaya otturdu Peter Natashayı gördüğüme sevinmemişti kollarını bağladı Natasha Peter'ın önüne bir tabak makarna koydu üstünde köri sos ve tavuk göğsü vardı Peter hiç bir şey yapmadı yüzünde mimik dahi oynamadı bunu annesi çok yapardı Peter'ın gözleri dolmuştu buna alışması gerekiyordu kendini bencil gibi hissetmişti yaşadığı duygu yoğunluğu fazla geliyordum Tony kendi tabağını alınca herkes yerine oturmuştu Natasha ve Tony sohbet edip Peter'ın katılmasını bekliyordu ama kararlıydı Peter sadece tabağını izlemişti ve orda öylece oturmuştu Tony ve Natasha yemeklerini bitirmiş dikkatlerini Peter'a vermişti "Bitti mi gidebilir miyim" Tony hüzünle oğluna baktı böyle olmasını kaldıramıyordu duygusal boşluğunu anlıyordu ama ona yardım edemiyordu "misafir odasında uyu odan çok dağınık yarın birini çağırım toplar"Peter hızlıca sandalyesini itti ve Ayağa kalktı ve yere düştü Tony ve Natasha hızlıca ayağa kalktı "Peter!" Tony Peter'ın başını dizlerine çekti "Peter uyan Peter!" Peter gözlerini araladı "Jarvis hayati değerlerini çıkar" "Kan şekeri düşük kalp atışları hızlı nabzı hızlı" Tony hızlıca Peter'ı kaldırdı ve çekmeceden meyve suyu çıkarttı o sırada natasha korkuyla ikiliye bakıyordu Tony pipeti Peter'ın ağzına verdi Peter yavaşça meyve suyunu içti "İyi misin?" Peter kafasını salladı Natasha Peter'ın yanına çöktü "Biliyorum benden hoşlanmıyorsun ama biraz yemek ye olur mu lütfen sağlığın için bizim için değil seni yalnız bırakırız olur mu?" Peter bir şey demedi ve sadece kafa sallamakla yetindi Natasha gülümsedi ve Tony'i alıp odadan çıktılar Peter yerden kalktı ve eski sandalyesine oturdu eline çatalı aldı ve göz yaşları içinde tüm tabağı bitirdi yavaşça ayağa kalktı ve babasının odasına adımladı kaç yaşında olursa olsun şu an babasına ihtiyacı vardı "baba.." Tony Peter'a döndü Natasha ise giyinme odasından çıkıyordu üstünde Tony'nin eşofmanı ve tişörtü vardı "Ben..siz-iyi geceler.." Natasha söze atladı "Ortaya geç hadi" Tony gülümsedi Peter yavaşça ortalarına uzandı bu garip ama aynı zamanda iyi hissettiriyordu Tony Gülümseyerek Peter'ın saçlarını okşamaya başladı ve Peter gelen rahatlıkla gözlerini kapattı yatağın sol tarafı çökünce Natasha Tony'e öpücük verdi ve hep beraber uykuya daldılar Peter gece yarısına doğru kabuslar görüyordu iyi değildi sarılacak sıcak bir yer arıyordu Natasha ise uyanık bir
Şekilde Peter'ı sakinleştirmeye çalışıyordu Peter bağırarak uyandı "HAYIR!" Tony irkilerek uyandı ve oğluna baktı "Peter..?" Peter ağlayarak babasına baktı "onu alıyorlardı baba gözlerimin önündeydi.." Tony kimden bahsettiğini anlayınca Peter'ı kendine çekti ve biraz onunla ilgilendi Peter tekrar uyudu ve bu sefer kötü bir şeyler gördüğünde natasha'ya sarıldı bunu yaptığını farkında değildi ama Natasha bozuntuya vermedi ve Peter'la o şekilde uyudu
ay çok karmaşık oldu
Ve biraz depresif bir bölüm oldu
