Robert yorgunca kendini koltuğa attı işten oldukça yorgun gelmiş ve Exton'la avari'yi yatırmıştı
Sussan gülümseyerek Robert'ın eline kadeh bardağını bıraktı ve yanına oturdu Wren ise elindeki boş bardakla sadece televizyonu izliyordu
Annesiyle kavga etmişti bu yüzden günü oldukça berbat geçmişti yavaşça bardağı meşe masaya bıraktı ve odasına çıkmak için adımladı
Annesiyle çok farklı kişiliklere sahiplendi Wren daha gerçekçiydi ve yalan söylemezdi eğer bir elbise size yakışmamışsa size bunu söylerdi
Ama sussan aşırı derecede pozitifti ve sevimli bir kadındı
Wren annesinin oturduğunu görünce ayağa kalktı
"Hayır otur konuşacağız" "bu akşam değil anne"Robert boğazını temizledi "Otur hadi tatlım"
Wren yavaşça yerine geri oturdu "Neden kızgınsın sorun ne?" Robert sesini oldukça yumuşatmıştı "Ben sadece.." Wren dudaklarını ısırdı
Bu konuyla ilgili konuşmak için erkendi "Ben bunun hakkında konuşmak istemiyorum sonra konuşsak?" Robert ne kadar anlayışlı olursa olsun
Sussan tam tersiydi Wren annesi bu yüzden anlayamazdı Sussan neşeli bir karakterdi her zaman pozitifti ama Wren'e karşı bu ortaya çıkmıyordu o artık büyük bir çocuktu yetişkin sayılırdı
ona karşı bu kadar nazik değildi onu gerçek hayata hazırladığını düşünüyordu ama hayır ona bok gibi davranmaya başlamıştı
"Hayır konuşacağız Wren bu senin keyfine bağlı değil anlıyor musun?" Wren gergince parmaklarını kavradı
"Özür dilerim.." Robert gülümsedi "önemli değil odana git sonra konuşuruz" "Robert hayır konuşacak her istediği her zaman olamaz"
"Hayatım istemiyorsa-" "Tanrım senden nefret ediyorum sussan!"Wren koşarak odasına girdi
"Terbiyesiz!" Sussan arkasından bağırdı "Onu fazla zorladın patladı siniri geçmesini beklemeye ne dersin sonra onu karşımıza alır konuşuruz" Sussan şarabından bir yudum aldı
"Evet tabi bahçede olacağım" yavaşça dışarı çıktı ve sandalyelerden birine oturdu
Robert ayağa kalktı ve Wren'in odasına girdi "Wren? Wren yorganına daha çok sarıldı
"Babanla konuşmayacak mısın?"biraz sessizlikten sonra Robert yatağa oturdu "Hadi bak bana"
Wren kafasını yavaşça kaldırdı "Babaya sarılmak ister misin" Wren hızlıca babasın sarıldı
"Özür dilerim annemle anlaşamıyoruz sizi de etkiliyor şımarık bi çocuk olmayacağım sadece biraz nefes almak istemiştim özür dilerim ben gereksiz bir çöp parçasıyım kendi annem bile böyle düşünüyor" Wren'in dudaklarından bir hıçkırık koptu
"Hey sorun yok Wren anlıyorum seni tatlım sıkıntı etme baban hep burda sen şımarık bir çocuk değilsin tamam mı her zaman arkandayım yaptığının en iyisini yapıyorsun sen çok başarılı ve harika bir çocuksun Tanrım seni çok seviyorum kızım söyleme böyle"Robert yavaşça kızının yüzü kavradı ve yanaklarından süzülen yaşları sildi
Wren babasının boynunda daha çok ağlarken Robert sırtını Yatak başlığını dayadı ve kızını göğsüne çekti "Baban burda" Wren burnunu çekti ve kollarını babasına doladı
"Seninle uyumamı ister misin?" "Lütfen baba" Robert gülümsedi ve battaniyeyi üstüne çekti
"Bana hikaye anlat" Wren gözleri kapanırken konuştu Robert gülümsedi "başka zaman ne dersin gözlerin kapanıyor?"
Wren cümleye cevap vermedi ve uykuya daldı babasıyla uyumak ona iyi gelecekti biliyordu
