Lonely St. ve Streetlight şarkılarından esinlenildi✨ Mini fic
"Bu yapayalnız geçen günün sonunda, öylece boş boş duruyorum.
Bu yapayalnız geçen gecenin ortasında gülümseyebilmek için elimden geleni yapıyorum."
Bunları yazdıktan sonra bir anlığına du...
Yeni bir gün sabahı erkenden evden çıktı. Yalnız Sokak'ı gündüzken de ziyaret etmek istedi. Artık onu yalnız bırakmak istemiyordu. Onun sokağı ve lambası, onların da Changbin'i vardı artık.
Güneş güzel bir şekilde parlıyordu. En sonunda sokağa geldi, başında durdu. Sokak lambası yanmıyordu tabii. Changbin sokak lambası olmayınca eksik hissetti sokağı. Normalde burada oturmayı düşünmüştü ama lambanın ışığı olmayınca eksik hissetmişti. "O zaman ben de sadece sokağımı ziyarete gelmiş olurum." dedi. Sokak boyunca yavaş adımlarla gitti geldi. Sonra yapamayacağını anladı ve "Buranın tadı lambamla çıkar, onsuz eksik" diye düşündü ve ziyaretini artık sonlandırmaya karar verdi. Geldiği başa tekrar durdu ve dönüp sokağa ve lambaya gülümseyerek el salladı. Sonra da yavaş yavaş arkasını döndü ve gitti.
Başka bilmediği yerlere gitmek istedi. Daha önce gitmediği yerlere. Mesela nerede olduğunu bildiği halde hiç gitmediği bir yerlere. Bunun üzerine yürümeye başladı Changbin.
Yaklaşık yarım saat yürüdükten sonra aniden hafif bir yağmur atıştırmaya başladı. Yağmur tam yürüyüş yapmalıktı. Changbin hep bunun hayalini kurardı. Gülümsedi yağmur altında tatlı tatlı ıslanarak yürümeye devam etti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Burda biraz yanlış oldu gündüz düşünün tamam mı akallaksja)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ne alaka bilmiyorum ama koymak istedim kslsjsls)
Changbin yağmur altında yürürken bir anda hüzünlendi. Duyguları, düşünceleri yine birbirine girmişti. Dalgın dalgın yürüyordu.
Islanmamak için bir ağacın altına geçti. Defterini açtı ve yazdı:
"Yağmur damlaları yıpranmış çatımın çatlaklarından içeri sızıyor, beni çok iyi tanıyor Yıkılmadan önce birine ihtiyacım var Lütfen biri bana tekrardan iyi olup olmadığımı sorsun"
Bunu yazdıktan sonra defterini kaldırıp yürümeye devam etti. Biraz sonra da yağmur durdu. Sadece 5 dakika yağmıştı bu tatlı, hafif yağmur. Changbin biraz daha sürsün isterdi. Yine de yapacak bir şey yoktu artık. Yürüyüşüne devam etti.
Sabahtan beridir geziyordu. Akşam oluyor, artık Güneş batıyordu. Tekrar defterini çıkardı:
"Gün batımına doğru ilerliyorum ama hüzünlüyüm"
Changbin sevinse mi üzülse mi bilemedi. Bir gün daha geçip gitmişti işte. Bir gün daha geçmişti ama dertleri hala geçmemişti ondan. Hala içten içe düşünceleri onu yiyip bitirmeye devam ediyordu.
___________________________________ Bölümü oylamayı unutmayın lütfen ✨🥺💝 ___________________________________
