Lonely St. and Streetlight / Yalnız Sokak Ve Sokak Lambası | minific

10✨Şarkı✨

Şarkı

Changbin Yalnız Sokak'ta geceler, günler, haftalar geçirdi. Uzun zamandır beklediği sona nihayet gelmişti. Artık bitmişti. Tüm kötü sesleri kendinden uzaklaştırabilmiş, kötü günleri nihayet atlatabilmişti. Herkesin onu bildiği güce kavuşmuştu. Artık zayıf düşmüş hissetmiyordu.

Tüm bu sürece dayanabilmeyi başarmıştı. Tabi bunda Yalnız Sokak'ın etkisi olduğunu düşünüyordu Changbin.

Kimsenin yanına gidemiyorken sadece oraya gidebilme cesareti bulmuştu kendinde. O yerden, o lambadan başkası olamıyordu yanında.

Onu karanlıkta hissettiği anlarda ışığının altına girip aydınlatmıştı sokak lambası. Onun ışığı sayesinde kendini, içindeki duyguları görebiliyor, kendini hissedebiliyordu.

Bir anlığına kararan hayatını lambası aydınlatabilmişti. Nihayet başarabilmişlerdi. Nasıl olmuştu hayret ediyordu ama sanki lambanın bozukluğu da gittikçe iyileşmişti onunla beraber.

Changbin hayatı tekrar düzeldikten sonra bile bi süre daha geceleri sokağını ve lambasını ziyaret etmeye devam etti.

Changbin artık mutluydu. Eski haline dönmüştü. Huzurluydu, o günleri atlatmıştı. Dayanabilmişti. Başarmıştı.

Sokağını ziyaret ettiği gecelerden biriydi yine. Artık lambasına mutlulukla bakıyor. O günleri düşündükçe aslında o zaman zayıf olmadığını hatta o zamanlar her zamankinden daha da güçlü olabildiğini düşünüyordu.

Defterini açtı, o zamanki yazdıkları sözlere uzunca bir baktı. Düşündü. Aslında onun gibi bir sürü insan olabilirdi. Böyle anlarda yalnız hissediyordu insan ama aslında yalnız değildir. Kendisini kimse böyle görsün istememişti o zaman ama herkes böyle anlar yaşayabilirdi. Saklaması gereken bir durum yoktu.

Kimsenin böyle anlarda yalnız olmadığını bilmesi gerektiğini düşündü ve bu sözlerini şarkı yapmaya karar verdi. Böylece ihtiyacı olan herkes de görür ve yalnız olmadığını hissederdi. Bu hislerini zor günler geçiren insanlarla da paylaşmak istediğine emin oldu.

Sözleri şöyle bir inceledi. Bir kaç düzenleme ve söz daha eklemeye karar verdi ve sözleri iki şarkı haline getirip aralara gülümseyerek şu satırları ekledi:

"Gereksiz şeyleri kafama takıp durarak bitirdim kendimi" kısmına şu satırı ekledi:
"Ve o gereksiz şeyler önemli bir şeymiş gibi bittiler sonunda"

Diğerine de:
"Son kez yürüyorum bu yoldan
Beni teselli etmeye çalışma şimdi
Kendi yolumdan gidiyorum hala"

Changbin diğerine yazdığı son sözleri sokağı için yazmıştı. Belki anı kalır düşüncesiyle bu ekleme yaptığı sözleri lambanın üzerine de yazdı. Tarih ve imzasını da atmayı unutmadı.

Sokağının onsuz yalnız kalacağını düşünmüştü. O kendi yolunu çizebilmeyi başarmıştı ama her şeye rağmen sokağını ve lambasını yalnız bırakmayacağını biliyordu. O buraya aitti...

En son isimlerini de verdikten sonra iş bitmişti. Gülümsedi Changbin, mutlulukla...

İki sayfada iki şarkı da yan yana duruyordu artık.

"Streetlight" ve "Lonely St."

Tarih attı düzenlenmiş hallerine.