kisser of bodyguard| •namjin•omegaverse

•16•

Seul Hastanesi

Seokjin ve yoongi hastaneye gelir gelmez koşarak içeri girerlerken destekle birlikte gelen askeri birimler planlama için daire şeklini almış amirlerini dinliyorlardı.Bir süre sonra karınca sürüsü gibi etrafa dağılmaya başlamış,Namjoon,Luna ve yanlarında üç meslektaşıyla beraber ameliyathanenin önünde nöbet tutmaya başlarken diğerleri de nöbet yerlerine geçmişti.

Geçmek bilmeyen saatler sonrası ameliyathaneden çıkan ilk doktor durum hakkında fazla bilgi vermeden ayrılırmış aradan geçen 10 dakikadan sonra yoongi ve seokjin çıkmıştı.

Yoongi bonesini ve maskesini çıkartıp atık kutusuna atarken seokjin ter içinde nefes almak için maskesini boynuna indirip lunanın hemen yanına oturmuştu.

PL:Ne oldu? İyi misin?

NJ:Seokjin noldu? Bir sorun mu var? Sen neden böyleyken o nefes nefese ne oldu?

Namjoon hemen diz çöküp ona endişeyle bakarken arkasında dikelen yoongiye dönmüştü.

YG:Biraz dinlenmeye ihtiyacı var zor bir ameliyatı başardı.

NJ:Nasıl yani?

YG:Sıktığın kurşunların birisi kalp duvarına saplanmış bir kaç milim daha gitseydi eğer kadın ölürdü ameliyat bu yüzden uzun sürdü yoksa kurşun çıkarmak çokta bir şey değil yani sonuç olarak her şey mükemmeldi kontrol altında tutucaz en geç 2-3 gün içerisinde uyanır.

PL:Sizin ellerinizde sihir felan mı var ya? Olmayacak hastayı bile diriltebiliyorsunuz pes vallahi.

YG:İşimizi layıkıyla yapıyoruz sadece seokjin hyung her ne kadar iddia için tıp seçse de artık mesleğini severek yapıyor çünkü tek kazancı bu hem maddi hem de manevi olarak dimi hyung!

SJ:Ya! Bunu ulu orta söylemene gerek yoktu!

YG:Kendine geldin demek,her zaman işe yarar namjoonie aklında bir yere yaz

İlk kelimesini sesli söyledikten sonra cümlesinin devamını hafif eğilip ağzını seokjinden gizleyerek söylese bile omzuna sağlam bir şaplak yemişti.

YG:YA!

SJ:NE!

YG:Aiish...kalk hadi gidelim biraz uyuyalım.

SJ:Of hakikaten hadi gidelim.

Diyip kalkmış boynunda duran maskesini ve bonesini atık kutusuna atarak yoongiyle beraber ikisininde elleri ceplerinde terliklerini sürttüre sürttüre aheste aheste gitmişler ve arkasında onlara bakan gözler bırakmışlardı.

PL:Waa ne kadar da tuhaf bir ilişkiye sahipler...AY ÇOK SEVDİM BEN BUNLARI helal lan sana namjoon helal lan sonunda kendin gibi birini bulmuşsun.

NJ:Çok sağolun ya ne güzel bir iltifat bu.

Namjoon göz devirerek uzaklaşırken amiri ona kahkahalarla gülüyordu.Sonunda ameliyathaneden çıkarılan kadınla beraber ameliyathanenin önünden ayrılıp asansöre binmişlerdi.

Ertesi günün sabahına karşı nöbet değişimi için gelenler sayesinde namjoon kontrolden kontrole gelen seokjinin yanına gitmeye karar vermişti.Az çok yerini hatırladığı odasına geldiğinde kimseyi bulamamıştı koridor sonundaki daha geniş olan doktorlar odasına bakmaya karar vermiş ve kapının eşiğine geldiğinde açmadan dikdörtgen camdan içeri bakmış umduğunu bulmuştu.Sandalye de öyleyece uyuya kalan seokjini görünce gülümsemiş ardından sessiz adımlarla yanına gelerek bir süre yukardan durgun yüzünü izlemişti.

Gülümsemesi daha çok genişlerken koltukta yatan yoonginin hafif küfürlü mırıltılar çıkarıp kıçını onlara dönmesiyle gerçekliğe geri dönmüştü.Seokjinin örtü olarak kullandığı ama bacaklarına doğru düşen doktor önlüğünü küçük hareketlerle sessiz ve sakince yukarı doğru çekmiş ve tüm vücudunu tekrardan kaplayacak şekile getirmişti.