Hayırdır Sana

《BATAK》

ENESTEN;

Kardeşimin okulda ilk günüydü. Yanında olmasını istediğim için bizim okula gelecekti. Onu sınıfına bıraktıktan sonra bizim mekana gittim.

Burakla buluşup geçen sene yarım kalan hesabınızı halledecektik. Geçen sene sonunda gerizekalı bir çocuk bize karşı çıkmıştı ve o günden sonra köşe bucak saklanmıştı.

Onu bulup öldüresiye dövmek istiyordum. Çok sinirlendiğim zaman kendimi kaybediyordum. Burak da bana engel olmak için peşimden geliyordu. Niye engel oluyorsa zaten. Bırak geberteyim pisliği!!!

Neyse batağa geldiğimde (batak gizli mekan) etrafına korkuyla bakan bi kız gördüm. Çok sinirlenmiştim. Nasıl oluyorda buraya izinsiz gidebiliyordu.

Ayrıca biraz daha ileri gitse özel şeylerini görecekti ve onları görmesini istemiyordum. Hemen belinden tutup geriye doğru çekmeye başladım.

"Kimsin ya sen pislik! Bırak beni imdatt!" diye bağırdı.

Bana pislik demişti ve benim sinirlerimle oynamıştı. Bu onun için hiç iyi olmayacaktı. Kızı yere fırlattım. Sinirle ayağa kalkıp bana baktı.

Bi şey söyleyecekti ama izin vermedim ve,

"Bana bak küçük hanım bi daha seni buralarda görmeyeceğim yoksa ................" dedim ve sustum. Devamını neden getiremediği mi bilmiyorum. Onu korkutup kaçırmak istiyordum. Ama hiç korkmuşa benzemiyordu.

Birden bana "Yoksa ne yaparsın? Tabiki hiçbir şey yapamazsın. Anca konuşursunuz zaten !! "Bu kız feci bi şekilde sinirlerimle oynuyordu. "Kapa o çesi ölmek mi istiyorsun sen ? " dedim cevap vermedi. Korkmuştu galiba.

"Cevap alamadım korktun galiba ,ne oldu o şapşal dilini mi yuttun ? " bunu dalga geçerek söylemiştim. Ben korkarak bana yalvaracağını düşünürken "ne korkudan be senden zorba herif "dedi. Çok şaşırmıştım genede herkes benden korkardı. Ama bu küçük şey benden korkmuyordu. Ya da korkusunu çok iyi saklıyordu.

Ben kızla tartışırken Burak geldi. Bırak kızı gibi malca şeyler söyledi. Kahraman olmasa olmuyor zaten. Kızın Burağa nasıl minnettar baktığını gördüm ve "sanane oğlum git başımdan ! " dedim. Belki de ilk defa Burağa bu kadar sinirlenmiştim. Biz Burakla konuşurken kız aradan sıvışıp koşmaya başladı. Arkasından baktım galiba bu sefer korkutmayı başarabilmiştim.

Derste neden bilmiyorum ama hep o küçük şeyi düşündüm. Teneffüs zili çaldığında ise kardeşimin yanına gittim. Okulda ilk günü nasıl gidiyor merak ediyordum. Sınıfa girdiğimde onu gördüm. Nasıl yani şimdı 9.sınıfa mı gidiyordu ? Hem de kardeşimin sınıfındaydı. Onlara doğru yürürken Ebrar ;

"Abiiii !! Hoş geldin şimdiden bir arkadaşım oldu bile bak bu Merve! " dedi. Merve mi? Demek bu küçük şeyin adı Merveydi. Bu kıza sinir olmuştum. Kardeşimin bu kızla arkadaşlık yapmasını istemiyordum.

"Merve mi? Bula bula bu kızı mı buldun ? " evettt gıcik etmek Enesin işi...

Onun benden korkup gittiğini düşünüyordum ama hala bana laf yetiştiriyordu. Zorla kaşınıyordu bu kız. Bir kerede altta kalsan ne olur sanki?

Onu sandalyesine sertçe oturttum ve önündeki masanın üstüne çıktım. Bacaklarını kaçmasın diye iki yanına koydum. Yaklaştım ve " Ölmek istemiyorsan bir daha bana diklenmezsin kızım! Zaten bu zamana kadar söylediğin şeylerin cezasını çekeceksin!!! küçük Merve. " Vayy be amma ciddi konuşmuştum.

Ama küçük şeyımiz tabiki cevabını esirgemeden " Sen bana ceza veremezsin anca konuşursun böyle her zaman ki gibi ! " dedi. İşte şimdi yanmıştı. Demekki cezasını şimdi çekecekti. Onu sürükleyerek batağa getirdim.Ebrar peşimizden geliyordu. Bu hiç iyi olmamıştı. Kardeşimin bu halimi görmesini istemiyordum ama sinirlenince kendime hakim olamıyordum.

Ona dönüp "Sen buradan git ve kimseye bi şey söyleme Ebrar " dedim. Mina ise korkuyla "Git hocaya söyle Ebrar" dedi. Demek ki sonunda küçük kızımızı korkutmayı başarabildimm. Aferin bana :-) :-)

Ebrara baktığımda çok korkmuş gözüküyordu ama korkması gereken o değildi. Ona baktığımı farkedince koşmaya başladı. Bir süre sonra gözden kayboldu.

Merveye döndüğümde ise gözlerinin dolduğunu gördüm ve yaşlar özgürlüğünü ilan ettiler bile ! Nasıl yani şimdi ağlıyormuydu? Ben onu buraya istence etmek için getirmiştim ama onun ağlaması herşeye engel oluyordu.

Benim karşımda çok kişi ağlamıştı ama hiç böyle hissetmemiştim. Bir an o gözyaşlarının akmamasını istedim ve gözyaşlarını
sildim. (O anın içine sıçayım !!! )Gözlerimin içine bakmaya başladı. Bir insan ağlarken bu kadar mı masum bu kadar mı saf gözükebilirdi anlamıyorum.

Neden bilmiyorum ama birden gözlerim dudaklarına kaydı. Dudaklarını ısırıyordu. Bu içimde çok değişik bi his yarattı. Lanet olsunnnn!!!!!! Birinin bu kıza bi erkeğin karşısında dudaklarıyla oynamaması gerektiğini öğretmesi lazım!! Vuhh. Çok uzun bi cümle oldu ama siz beni anladınız. Dudaklarına yapışmamak için kendimi zor tuttum ve zorlukla ;

"Kes şunu "dedim. Hemen dudaklarıyla oynamayı bıraktı. Bu kız ne zamandan beri sözümü dinlemeye başladı? Galiba bu sefer korkutabilmiştim onu...........

Yorum ve votelerinizi bekliyorum şimdiden teşekkürler :-) :-) :-) :-)