Being In The Forest ↣ Tk

-9

"Güzelim."

Sabahın erken saatlerinde açtığım gözlerimi, ilk olarak ay yüzlü eşimin uyuyan bedenine çevirmiştim.

Dünyalarımı yansıtan boncuk gözleri kapalıydı. İnce ama dolgun dudakları hafif aralıydı, minik tavşan dişleri bu aralıktan kolaylıkla farkedilebiliyordu. Saçları yastığın üzerine hafifçe dağılmıştı. Tıpkı dün gece onu dağıttığım gibi.

Boynunda, dün geceden kalma izleri ve benim mührümü taşıdığı gözlerim önüne gelince istemsiz bir gülümseme kaplamıştı dudaklarımı.

Bembeyaz tenindeki izler çok tapılasıydı.

"Canımın içi."

Dudaklarımı, dün gece ısırarak bıraktığım mührün üzerinde yer edinirken ona fısıltılarla seslenmeye devam etmiştim. Sesimi duyunca hafifçe kıpırdanmıştı. Dudakları bir şapırtı sesiyle aralanmıştı.

Ne de güzel uyuyordu benim ay perim?

"Imm Taehyung~"

Uykulu haliyle mırıldandığı sesi kulaklarıma ilahi gibi gelirken, istemsiz gerilen dudaklarım beraberinde ellerimden birini; eşimin pürüzsüz yanağına yerleştirmiştim. Baş parmağım buldunduğu yeri okşamaya başlamıştı. Ve Jeongguk ise çoktan kedi gibi kafasını, yanağındaki elime sürtmeye başlamıştı bile.

"Söyle birtanem."

Ve güzeller güzeli eşim; güne parlak irislerini yavaşça açarak başlamıştı.

Jeongguk bana böyle parıldayan boncuk irisleriyle bakarken kendimi sonu olmayan bir boşlukta süzülüyormuş gibi hissediyordum. Sanki o gözler beni o siyahlığa çekiyormuş gibi, hiç hareket bile edemiyordum.

"Günaydın~"

Miniğimin elleri, yavaşça boynuma dolanırken, yüzüyle aramızdaki mesafeyi sıfıra indirmişti.

Dudaklarım üzerindeki dudakları yerini beğenmişcesine orada 1 dakika boyunca durdu, ama boş boş degil.

Her 5 saniye arayla bıraktığı o sade öpücükler kalbimi istemsiz hızlandırıyor, hissettiği huzur sayesinde bir köşeye sinmiş kurdumu tekrardan uyandırıyordu.

"Günaydın, aşkım."

Ona ettiğim her hitap, her iltifat yanaklarında ufak kızarıklıklara sebep oluyordu. Fakat o utandığını belli etmemeye çalışarak ufak bir gülümseme bırakıyordu ortalığa.

Masumdu, en az yeni doğan bir bebek kadar.

"Taehyung seni, seni tam şu an burada hissediyorum. Çok güzel."

Ellerinden birini, olduğu yerden çekerek elimin üzerine yerleştirmişti. Elimi tutarak, kalbinin hemen sol yanındaki boşluğa getirerek oraya bırakmıştı.

"Hissettiklerin mi güzel, yoksa varlığım mı?"

Sorduğum sorunun ardından kıkırdayarak elini, dün gece benim boynuma bıraktığı mührüne yerleştirmişti.

"İkiside Taehyung, ikiside o kadar güzel ki.. Çok güzelsin sende. Hissettirdiklerinde. Ve en çok bunların sadece bana özel olması bu kadar iyi hissettiriyor. İyi ki Vitayım, iyi ki senin vitanım."

Onun iki ufak dudağının arasından çıkan cümleler o kadar güzeldi ki her defasında eşimin nasıl bu kadar saf ve masum olduğunu düşünüyordum.

Her ne kadar yeni karşılaşıp, aniden hayatıma dahil olsa bile; hissettiklerim daha önce hiç bilmediğim şeylerden ibaretti. Belki ruh eşi olmamızdan kaynaklıydı fakat daha önce asla böyle hissetmemiştim. O beni bambaşka biri yapmıştı.