My Turn To Cry

3.

Third Person's POV

Kakauwi lang ng ating bida na si Channel sa inuupahan nyang apartment. Inilagay na nya sa mesa yung ulam at kanin na binili nya sa kanto. Wala na kasi syang oras para magluto,gabi na at isa pa,nagwawala na yung mga anaconda nya sa tyan..

Pagkatapos magbihis ay dumiretso sya sa kusina para tsumibog. Kahit na madami syang nainom na bubble tea eh hindi parin nya nararamdaman ang pagiging busog,kain pa rin sya! Haha

Habang busy sa paglamon,nilibot libot nya ang paningin nya sa apartment nya..

Hmmm.. Ang laki nga ng apartment na to para sakin.. Psh,mapera naman sila kaya walang problema

Sabi nya sa kanyang sarili.. Ang tinutukoy nyang sila ay ang mga magulang nya..

Habang nililibot ang paningin ay may kumuha ng atensyon nya..

Tumigil sya sa pagkain at nilapitan ang bagay na ayaw na nyang makita pa

******

Channel's POV

Kinuha ko yung frame na nakapatong sa table sa sala.. Yun yung picture namin ni Lance nung pumunta kami sa isang sikat na beach resort sa Cebu para icelebrate ang 5th monthsary namin.. Tss biruin mo naka tagal din pala kami ng limang buwan? At nagmukha din akong tanga sa loob ng limang buwan na yun..

Were very happy sa picture na to.. Or ako lang ang masaya? Kasi remember,niloko nya ako? At pinagpustahan..

While looking at the picture,hindi ko maiwasang maiyak.. Nagfaflashback kasi sa utak ko yung memories namin.. Yung times na masaya ako.. Times that I really feel special and loved.. Times that I feel im not alone.. Yung times na nagtiwala ako sa knya.

Kinuha ko yung picture sa loob ng frame at pinunit yung picture.

Pinunasan ko yung luha ko at itinapon sa basurahan ang punit punit na picture namin ni Lance..

"From now on,hindi na ako iiyak dahil sayo,hinayupak ka"

Hayy ayoko na ulit umiyak nang dahil lang sa mga taong walang kakwenta kwenta.. sawa na ako eh.. Because they're not worth my tears..

******

Sehun's POV

Nasa kotse na ako on the way to my new school.. Inaaliw ko lang yung sarili ko sa view sa labas,kasi nakatingin ako mula sa bintana.. Pero syempre,nakasara. Hahaha

*ring ring*

Tinignan ko kung sino yung tumatawag..

Luhan calling...

I answered the phone

"Hello"

(Yo man! Sehun musta na?!)

"Okay lang ako!! Gwapo pa din!"

(Kuhhh nagana na naman ang pagkamahangin mo! Hahaha,balita ko lilipat ka ng school? And sa parehas na school namin?)

"Oo! Bakit ayaw mo Lulu?!"

(Hahaha di naman sa ganun,naks naman! Baka pagkaguluhan ka na naman ng mga fangirls mo,makita namin hinahabol ka na haha)

"Di yan! Haha asan na kayo? School?"

(Oo,nasa kani kanilang room na kami,malapit na magstart ang class siguro mga 5 minutes)

"Ahhh sige malapit nadin ako eh,I'll hang up na,kita nalang mamaya"

(Ahh sige sige! Bye!)

Inend ko na yung call.. Hahaha thats Luhan one of the persons that are closest to my heart. Hahaha english yan ha,palakpakan naman! Haha