The Foolish Asset

CHAPTER 4

CHAPTER 4

“Chanwell! Kasama mo ba si Zoey?” mababakas mo ang excitement sa boses ni Tita Melissa nang makarating kami. Hindi ako makita ni Tita dahil natatakpan ako ng malapad na likod ni Chanwell.

Nagmano ang lalaki kaya sumunod na rin ako. Unti-unting naglaho ang ngiti sa labi ni Tita nang makita nito ang band-aid na nasa ilong ko.

“Anong nangyari sayo, Zoey?!” she exclaimed. Marahan nitong hinawakan ang aking pisngi upang suriin.

Ngumiti ako ng alanganin. “Natamaan po nang bola habang naglalaro ng volleyball sa P.E subject po namin pero huwag na po kayong mag-alala. Ayos na po ako...”

“Diyos ko!” naibulalas nito. “Chanwell!” tawag nito sa lalaki.

“Why Mom?”

“Bakit hindi mo naman binabantayan si Zoey?”

“What the heck, Mom? Malaki na yan. She don't need someone to looked for her. She's not my commitment...” malamig nitong ani habang kunot noo saka niya ako tiningnan ng bahagya.

“Pero ngayon, oo na. You're committed with her...” ngumiti ang babae. Patago itong kumindat sa akin kaya napaawang ang aking manipis na labi.

“What do you mean?” Chanwell's brows furrowed.

“Babantayan mo si Zoey, Twenty-four Seven.”

“Hell no, Mom! I'm not her errand boy!” tanggi ng lalaki kaya sinamaan siya ni Tita.

Para maiwasang magkasagutan sila ay sumingit na ako. “Tita... hindi na po kailangan nang titingin sa akin. Kaya ko na po ang sarili ko...”

“Are you sure?” paniniguro ni Tita. I smile and nod my head.

“Kaya na raw ang sarili pero tatanga-tanga...” narinig kong bulong ni Chanwell kaya napanguso ako.

Ang sama niya talaga sa akin.

“Sige po, tita. Uuwi na ako.”

“Dito ka na maghapunan?” anyaya nito.

“Hindi na po, nagpromise kasi ako kay Papa na sabay kami ngayong kakain,”

“Ganon ba... Sige, bye, Zoey!”

Kumaway ako bago tumalikod. Napabuntong-hininga ako dahil sa wakas ay nakahinga na ako nang maluwag, parang nahigit ko ito dahil sa mga titig ni Chanwell. Para itong isang matalim na bagay na humahalukay sa pinakamalalim na bahagi nang aking himaymay.

His stare is too much deadly and intimidating...

***

Nakahiga ako ngayon sa aking kwarto habang iniisip ang mga nangyari noong nakaraan at higit sa lahat lagi kong naiisip— si Chanwell.

Bakit kaya ang sungit niya? Si Tito Chris hindi naman ganon, lalo na naman si Tita Melissa. Saan kaya siya nagmana? I pouted my lips. Ngunit iyon siguro ang nagustuhan ko sa kaniya. Everytime his thick brows meeting each other makes him more manly.

Chanwell... my Chanwell.

Dahan-dahan akong tumayo upang buksan ang bintana. I want to feel the wind brushing on my skin. It is more relaxing for me. Ngunit napakunot ang noo ko nang makita ko si Chanwell. He was sitting on their garden and busy on staring the sky while his eyes glistened when the small amount of light reflecting on his eyes. I bit my lips. Napaka-hot niya sa posisyon na iyon. Ang kaniyang adam's apple ay kitang-kita. His shoulder is also flex a little bit. Nakasuot lang kasi ito ng itim na sando habang nakapares sa itim na board short.