Murder On The Train [ Completed ]

4 ( Z )

'' ေပါ့ခ္ဘူတာမွာ ရထားစိုက္လိုက္တာနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ငါလုံးဝမေက်နပ္ဘူး ''

အန္တိုနီဆိုတဲ့ အဘိုးအိုက လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ေျပာေတာ့ လူးဝစ္ရဲ႕မ်က္ႏွာက သိသိသာသာ ရႈံ႕ခနဲ။ ဒီမနက္ခင္းရဲ႕ ထိတ္လန့္စရာ အေျခအေနတစ္ခုမွာ ခရီးသည္ေတြကို ေရွာင္က်န့္တို႔ကပဲ စိတ္ၿငိမ္ဖို႔ ကူညီေပးေနရတယ္။

အရက္အလြန္အကြၽံေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့ လူးဝစ္က ဘာကိုမွ တာဝန္ယူလိုစိတ္မရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲ။

'' ငါက ေမာ့စကိုကို မျဖစ္မေနသြားရမွာမို႔ အခု ရထားေပၚက ဆင္းမယ္ ''

'' အဲ့ဒါေတာ့ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး လူႀကီးမင္း
ဒီအေျခအ​ေနမွာ ဘယ္ခရီးသည္ကိုမွ ကြၽန္မတို႔
ရထားေပၚက ဆင္းခြင့္မျပဳနိုင္ပါဘူး ''

ဟယ္လန္ရဲ႕ တားျမစ္မႈကို အန္တိုနီဟာ မေက်နပ္ပါ။ရထားေပၚက ဆင္းဖို႔သာ တာဆူေနတာေၾကာင့္
ဘယ္လိုတားရနိုင္မလဲဆိုတာေတာင္ ေတြးမရေတာ့။

'' ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကေန ရႈန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ လူသတ္တရားခံပဲ လုပ္သင့္တာပါ ''

စကားဝိုင္းထဲ ဝင္ေရာက္ေျပာဆိုလာတဲ့ ဟင္နရီကို ေရွာင္က်န့္ လွည့္ၾကည့္မိတယ္။ ရထားတြဲရဲ႕ တစ္ေနရာမွာပဲ စုေဝးရွိေနၾကတဲ့ လူေတြက ဟင္နရီရဲ႕စကားကို အသံတိတ္ေထာက္ခံၾကတယ္။

'' ဘုရားေရ...မင္းက ငါလို အဘိုးႀကီးကို လူသတ္တရားခံပါလို႔ ေျပာေနတာလား ''

'' ခင္ဗ်ားရဲ႕ လုပ္ရပ္ကိုပဲ ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္ပါ
ကြၽန္ေတာ္တင္မဟုတ္ပဲ တျခားသူေတြလဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာသလို  လူသတ္သမားမွာ ဂ်ိဳမွ ပါမေနပဲဗ် ''

'' ကြၽန္မတို႔ အခု ဘာဆက္လုပ္ၾကရမွာလဲ ''

အန္တိုနီဘက္က တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့ ပူပန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႕ အက္စ္ပယ္ရန္ဇာဟာ သူမရဲ႕အမ်ိဳးသား(ဇိုင္ရမ္)ရဲ႕ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို ခ်ိတ္ထားရင္း ဝင္ေျပာလာတယ္။

အားလုံးသိခ်င္ေနၾကတဲ့ ေမးခြန္းကို သူမက အားလုံးရဲ႕ ကိုယ္စား ေမးလိုက္ျခင္းပင္။