Murder On The Train [ Completed ]

5 ( Z )

'' ဆိုလိုခ်င္တာက မင္းက ညစာစားအၿပီးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာေပါ့ ''

'' ဟုတ္ပါတယ္ သခင္ႀကီးေသာမတ္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့ကို အိပ္ခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္ ... ကြၽန္ေတာ္ သခင္ႀကီးကို မသတ္ခဲ့ပါဘူး သူက ကြၽန္ေတာ္အေပၚ သိပ္ကိုေကာင္းခဲ့တာပါ ကိုနန္ ''

မက္တ႐ူးက စကားေျပာေနရင္း ဝမ္းနည္းရိပ္ေယာင္သန္းေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ကိုနန္ကိုၾကည့္တယ္။လူအကဲခတ္တဲ့ေနရာမွာ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ စုံေထာက္ကိုနန္ကေတာ့ အဲ့ဒါေတြဟာ အစစ္မွန္လား အတုေယာင္လား ခြဲျခားနိုင္ပါတယ္။

'' မစၥတာေသာမတ္ ဘာလို႔မ်ား ေမာ္စကိုကို သြားရသလဲ ေျပာျပနိုင္မလား ''

'' သိပ္ေျပာျပနိုင္တာေပါ့ သခင္ႀကီးက ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ရဲ႕ ပထမဆုံးပုပၸလိက ဘဏ္လုပ္ငန္းတစ္ခုနဲ႕ လက္တြဲဖို႔ သြားရတာပါ ''

'' ဟုတ္ၿပီ ဒါျဖင့္ အဲ့ဒီကိစၥကို မေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့လူမ်ားရွိေနမလား ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္ပါဦး ''

'' အဲ့သည္လိုေတာ့ မရွိပါဘူး အဲ့ဒီကိစၥကို သခင္ႀကီးက ဘယ္သူကိုမွ ေပးမသိေစခဲ့တာ အတြင္းလူယုံေတြကလြဲရင္ ''

'' ဒါဆို မက္တ႐ူး ဒီရထားေပၚမွာ မစၥတာေသာမတ္နဲ႕ ပဋိပကၡျဖစ္ဖူးတဲ့လူမ်ား ပါသလား ''

မက္တ႐ူးက မ်က္ခုံးေတြေကြးၿပီး အနည္းငယ္စဥ္းစားလိုက္တဲ့ဟန္ ျပဳတယ္။ ကိုနန္က ဒါကိုစိုက္ၾကည့္ေနၿပီး တိတ္တဆိတ္ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္တယ္။

'' တစ္ဖက္အခန္းက မစၥတာဝမ္
သူနဲ႕သခင္ႀကီးက ေက်ာက္မ်က္ရတနာေလလံပြဲတစ္ခုမွာ ပဋိပကၡျဖစ္ဖူးတယ္ ''

ဒီတစ္ခါ မ်က္ခုံးေတြေကြးသြားသူက ကိုနန္ ကိုယ္တိုင္သာျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

.
.
.
.

'' အဘိုးက ဒီဘူတာမွာ ရထားကိုရပ္တာနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး ကန့္ကြက္ခဲ့တဲ့ တစ္ေယာက္ေသာသူလို႔ ကြၽန္ေတာ္ၾကားတယ္ အဲ့ဒါဟုတ္လား ''

'' ဟုတ္တယ္ ငါေမာ္စကိုကို အျမန္ေရာက္ဖို႔လိုတယ္ ''

အဘိုးအို အန္တိုနီက ေလသံမာမာနဲ႕ပဲ ကိုနန့္ကို တုံ႕ျပန္တယ္။ကိုနန္ကေတာ့ အၿပဳံးတစ္ခ်က္မျပတ္။
အန္တိုနီလို လူအိုေတြဆိုတာ အသက္ႀကီးသလို ေဒါသလဲႀကီးၾကတာကိုး။