Mavi Saçlı Kız

☆ Bölüm 4 ☆

Boş vaktimi değerlendirmek için bana verdiği ders kitabına göz atmaya karar verdim. Kitapın başında şöyle yazıyordu ;

SEVGİLİ D.K.E . ÖĞRENCİLERİ ,
Bildiğiniz gibi sizler bizim en değerli varlıklarımızsınız . Biz onları yedikten sonraki , yeni ve güzel ülkemizin yöneticileri sizlerden oluşacak . Sizlere güveniyoruz. Sizinle geleceğe yönelik doğru adımlar atabilmek için gireceğiniz sınavda başarılı olmak istiyorsanız, sizler için özenle hazırlanmış bu kitap çok işinize yarayacak !

İYİ ŞANSLAR!

D.K.E MÜDÜRÜ ;
Monica JOSEPH

Seslenişteki kısaltmanın açılımı neydi acaba? Bir odama bakındım ki tüm mobilyaların üstünde " D.K.E. " yazıyordu. Gittikçe merak ediyordum. Bu da " Lorense ' a Söyleyeceklerim " listesine girdi. Sayfaları çevirmeye devam ettim. Okudum, okudum ve okudum . Birden kapımın çalması ile irkildim. Kafamı kitaptan kaldırıp, kapıya doğru ilerledim. Gelen Lorense tı. Elinde de 2 sandviç ve 2 kola vardı.

- Eğer yemeğe gelmezsen, yemek sana gelir .
- Hahahah ...
- Girebilir miyim?
- Tabikide!

İçeriye girdik . Bana birer tane sandviç ve kola verdi . Gerçekten çok acıkmıştım . Yemeye başladım .

- Acıkmamışmış, hapur hupur götürdün işte!
- Napıyım ? Acıktım !
- Tamam tamam ! Ye hadi !

İşte ondan özür dilemem için uygun bir zaman ! Söze girdim ;

- Bu arada sana bağırdım için çok özür dilerim.
- Sorun değil.
- Birazcık kötü bir dönem geçiriyorum. Anlayışın için çok teşekkür ederim.
- Birşey değil.

Son lokmamı da yutup , içeceğimden bir yudum daha aldım . Lorense bir soru sordu;
- Sesin kötü geliyordu . Sebebini bana söyler misin?
- Ah ... çok saçma ! Eğer söylersem gülersin !
- Söz bak gelmeyeceğim.
- Peki ! Ben biraz düşündüm." Neden burdayım ? Burası neresi ? " . Sonra biraz üzüldüm. Canım sıkıldı. Biraz kitap okuyayım dedim . Kitabımı alıp , cam kenarındaki eşiğe çıktım. Bir süre sonra, çok korktum ve aşağı inmeye çalışırken , neredeyse aşağıya düşüyordum ki , perdeye tutunup, içeriye girdim . Kendime söylenirken sen aradın . Ben de sinirliydim . Sana patladım.
- Yerinde olsam , bir daha o eşiğe çıkmam ! Hahahah ! Nasıl becerdin ? İyi ki düşmemişsin . Yoksa okul tarihine " GELDİĞİ GÜN HAYATINI KAYBETTİ " diye geçerdin !
- Hani gülmeyecektin ?
- Tamam tamam ! Neyse geçmiş olsun tekrar !
- Sağol !!
- Neyse ben artık odama gideyim . Geç oldu !
- Tamam .
- Ama dur ! Ben sana bir şey diyecektim ? Ne diyecektim ... Aaaaaa... - Yarın söylersin.
- Hatırladım !!!! Yarın kar yağacak !!!
- Lorense ?! Saçmalama! Hadi git yat !
- Yarın kalktığında her yer bembeyaz olmassa benim adımda Lorense olmasın !
- Hadi bakalım !

Bu çocukla git gide yakınlaşıyoruz .

Acaba yarın kar yağacak mı ?

Bence yağmayacak . Eğer yağarsa , çok inanılmaz bir durum olacak . Çünkü , bu şehire tam olarak 10 yıldır hiç kar yağmıyor .

Artık uyumam gerekiyordu . Pijamalarımı giyip , yatağıma girdim .
Örtüyü üzerime çektim . Başımı yastığıma koydum.

Sabah uyandığımda , saat 8 idi . Geç kalacağım !!! Hızla yataktan kalkıp , elimi yüzümü yıkadım .
Dolaptan mavi kazağımı alıp üstüme giydim . Altına da siyah taytımı . Siyah botlarımı ayağıma geçirdim. Saçımı taramak için camın eşiğinde duran tarağıma uzandığımda, gördüğüme inanamadım. Elimdeki tarak yere düştü. Lorense haklıydı !!! Her yer bembeyazdı ! Montumu da alıp hızla merdivenlerden indim . Kantine vardım . Lorense çoktan gelmişti . Hatta bana da bir tepsi almıştı . Ne kadar da düşünceli !!
Yanına gittim ;

- İnanabiliyor musun ? Yıllardır ilk kez kar yağıyor !!
- Ben de senin kadar heyecanlıyım Jennifer !! Sana kar yağacağını söylemiştim !!

Lorense kar yağacağını söylediği için durmadan böbürleniyordu .
Brady de onun havasını söndürdü;
- Ah Lorense ! Sanki gidip sen balon yollayıpta havanın kar yağışlı olacağını, tahmin ettin !! Bu neyin havası böyle ???

Herkes kahkahalar attı . Lorense da ;

- Neyse tamam !! Hadi oturun da bi kahvaltı edelim !!

Herkes yerini alıp , kahvaltı etmeye başladı . Kahvaltı bitince Lorense yanıma geldi ve dedi ki ;

- Dışarı çıkalım mı ?
- Tabiki de evet !! Ben de sana aynı şeyi soracaktım.
- Tamam ozaman arka kapıdan çıkalım . Beni takip et !!

Dışarı çıktık . Heryer bembeyazdı. Rüya gibiydi . Lorense ' a okuduğum ders kitabı hakkında sorular sordum . Ama fark ettim ki Lorense beni dinlemiyormuş !! Yarım saatir yüzüme tatlı bir gülümseme ile bakıyordu. Onu uyardım ;

- Lorense beni dinlemiyor musun? - Özür dilerim. Dalmışım.
- Yarım saatir yüzüme boş boş bakıyorsun sana tonlarca soru sordum !!
- Jennifer boşver şu sınavı biraz eğlenelim !!

Elini yere uzattı ve aldığı karı yuvarlayıp , bana attı !!

- Aaa !! Lorense !! Sen görürsün !!

Eğildim ve ben de kocaman bir kartopu yapıp ona attım .

- Jennifer !

Beni kovalamaya başladı . Ben de ondan kaçıyordum . Arkası döndüğümde hemen dibimideydi !
Birden ayağım bir taşa takıldı ve yere yapıştım . Lorense da hızını alamayıp üzerime düştü . Yüzyüze geldik . Aldığı nefesi hssedebiliyordum . Gözlerim gözlerine değiyordu . Yüreğim yerinden çıkacaktı . Tam k sırada dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu . Ne yapacağım ben şimdi !! Baka kaldım hızla yerden kalkıp kapıya doğru koştum.

Arkama bakmadan koşuyordum bu hissi anlatamıyorum ...