The Last Fold

Chapter 2: Afternoon Picnic

[ Flossie's POV ]

"Number one, who is the.......", patuloy na tanong ni Ma'am.

Nagsusurprise quiz kami ngayon. Ang hirap!

"Pshhhhhhht! Mahirap no?", mahinang tanong ni Faber sakin.

"Mmmmm........!", sagot ko sa kanya.

Ipinasa na namin ang mga quiz papers. Hindi ko alam kung makakapasa ako dito.

Yessssss! Half day pala ngayon.

"Girls! San tayo ngayon?", tanong ni Acacetin.

"I have a great idea!", sabi ko.

"Ikaw lang ba?", sabi naman ni Glycine.

"Glycine, alam mo na kung saan ang iniisip ko", sabi ko sa kanya.

"Aaaaah.......!"

"Pshhht.....!", senyas ko sa kanya.

"Ano ba naman! Share-share!", ani Acacetin.

"Sundan niyo lang si Flossie. Makakarating din kayo dun", sabi ni Glycine.

"Bakit? Nakapunta ka na ba dun?", tanong ni Faber sa kanya.

" Of course! Ako pa! Palagi niya akong pinapasyal dun and dun kami naglalaro nung bata pa kami", sagot naman niya.

Naglakad kami patungo dun.

"Flossie, sabihin niyo na kasi kung san tayo pupunta", ani Acacetin.

Dumiretso naman si Faber sa santan garden at nagpitas ng mga bulaklak.

"Di mo ba tiningnan? Yang malaking sign na ang nakasulat ay 'DON'T PICK THE FLOWERS HERE'?", tanong ni Acacetin

"Ay!! Sorry! Hindi ko nakita", sagot naman niya.

"Bakit ka kasi pumipitas?", tanong ni Glycine.

Ihuhulog ko sa daan.Baka kasi maligaw tayo!

" Ano ka ba naman! Malapit lang siguro yun", sabi ni Acacetin.

Nung nakarating na kami dun........

"Woww!!!!!!!!!...........".

"Wohh!!!!!!!!!!...........".

"Welcome to our picnic area known as Flossie's Forest Park", sabi ni Glycine.

"Ang linis naman dito!", sigaw ni Faber.

" Kain na tayo!", sabi ni Acacetin.

Marami kaming baon. Iba't ibang klaseng lutong-bahay.

"Hanggang kailang oras tayo dito?", tanong ni Faber.

"Hanggang 4:00 pm siguro", sagot ni Glycine.

" Ano?!!!!! Pano na ako makaka-wattpad? Wala namang wi-fi dito..", malungkot na sabi ni Faber.

"Hiramin mo kaya yung bagong pocket wi-fi ni Acacetin?", ani Glycine.

"Pwede namang magbasa sa wattpad kahit walang wi-fi. Basta yung babasahin mong story ay naka-save sa library mo", sabi ko kay Faber.

"Nakalimutan kong nai-save", sumbat niya.

Mabilis na pumunta si Faber kay Acacetin.

"Acacetin, pahiram ng pocket wi-fi mo", sabi ni Faber kay Acacetin.

"Kunin mo na......", utos ni Acacetin.

"Saan?", tanong niya.

"Sa bahay...", sagot ni Acacetin.

Nalungkot si Faber.

"Pabayaan mo na! Marami pa namang time. Sabado pa bukas", sabi ko sa kanya.

Nagfold ako ng paper crane. Wala rin kaming ginagawa. Nag-picnic lang ang purpose namin dito at ipapasyal ko sina Faber and Acacetin dito.

Paglipas ng tatlong oras....

Inayos na namin ang mga gamit namin dahil uuwi na kami.

"Bye!", paalam ni Acacetin.

Tresha Acacetin P. Lagenaria pala ang most talkative friend ko. Taga Village of Senthiago siya kaya hindi namin siya kasabay na umuuwi kung may pasok. Kami kasi nina Faber and Glycine ay taga Village of Orreyung na known as the clean and peaceful place.

Kaya ngayon, hindi namin siya kasabay na uuuwi kasi iba ang way papunta sa kanila.

Naglakad kami pauwi.

Pagkadating ko sa bahay...

"O Heno! Wala pa ba si Papa?", tanong ko sa kanya.

"Wala pa ate", sagot niya habang siya ay gumagawa ng homework niya sa sala.

Nagpalit pa ako ng damit ko bago ako nagluto ng ulam namin para sa dinner.

Pagdating ng 7 pm....

"Ang bango naman! Siguradong masarap ang ulam natin ngayon ha!", sabi ni Mama sakin.

Inihain na namin ang mga pagkain sa malinis naming lamesa.

"Pa!".

Narinig kong sigaw ni Heno mula sa sala.

Tumakbo ako patungong sala at nagmano kay Papa.

"Mukhang patang-pata ka. Kain na tayo", sabi ni Mama kay Papa.

Kumain na kami ng dinner.

Pagkatapos ay ginawa ko ang homework ko.

Nang papalabas ako sa bahay kasi pupunta ako sa Diglett Hill, nagsimula naman nang umambon.

Mag-iistar gazing pa sana ako.

Kung umuulan, ang ginagawa ko ay nagdro-drawing o nagfofold ng paper crane.

Sana nga'y walang bagyo. Baka pa maguhuan ng lupa ang bahay namin. Malapit pa naman kami sa bundok.

Wag sana!

Naranasan na kasi naming naguhuan ang bahay namin nung 5 years ago dahil sa isang napakabuwisit na bagyo.