ONE SHOT STORIES

3

Until you have been Love by a dog, you will never truly understand unconditional love.

"If you don't like dog, then let them free... D-don't k!ll."

—

I saw a poor dog whimpered as he approached and must have been in so much pain.

"Shannah? Sa tingin mo nakatingin kaya iyan sa atin?" Tanong ko at tinuro yung kamay ko sa aso.

"S-sino!?" Natarantang sagot nito.

"Yung aso ohh, nakikita mo na ba?" 

"Ay aso pala!? Hi-hindi ko rin nakita hehe." Bulong nito.

"Ayan yung aso ohh, yung asong parang si Snoophye, yung asong nakahiga nalang!?" Lumapit ako nito at parang ruler na talaga yung kamay ko sa kakaturo sa aso na hindi naman nito nakikita.

"Oo nakikita ko na sa wakas... Ang layo naman kasi ng tinuro mo ehh." Palusot naman ni Shannah.

"Ano sa tingin mo mabait ba na aso yun, ayoko kasi makagat napaka mahal pa naman ngayon yung pang-inject..." Sabi ko.

"Actually wala sa sinabi mo... Nakikita ko kasi ang kailangan niya ay tulong." Seryosong bulong ni Shannah.

"Tara na Shannah, tulungan nalang natin..."

Habang papalapit kami nakikita namin yung aso na nakatayo at masaya pero nahihirapan parin.

"Wait, parang nalason yata ito... Mga tao nga naman!" Napakunot nalang si Shannah.

"Tara na!" Sabay naming sabi.

Habang papalapit kami nang papalapit sa aso, nakita naming may kinakain ito. "Isang sausage!" Sabay na sabi namin ni Shannah.

"G-gutom yata yan Liam..."

"Pero bakit parang bumubula-bula yung bunganga nito!?" Bulong ko.

"Hindi kaya binigyan na naman to ng lason o 'di kaya ay nilagyan ng tinik yung sausage!"

"My God!" Inis na sabi ko.

Hinahamplos ko ito at buti naman maamo yung aso.

"ARFFF, ARFFF, ARFFF!"

Parang may gusto itong sabihin pero hindi namin ma intindihan.

"ARFFFFFF!"

Binigay niya lahat ng makakaya niya sa huling pagtahol nito.

May patak ng luha ang mata ng aso.

Tumayo ito at umiikot-ikot sa gilid namin ni Shannah.

"Shannah kindly closed your eyes!" Anya ko.

"Sigi Liam!"

Sabay kaming pumikit at parang may pareho kaming iniisip.

"May naririnig ka bang bumubulong sa 'yo Shannah!?"

"Oo, meron parang kino-kontrol rin ako..." Sagot ni Shannah na parang takot na takot.

"Ilagay mo sa harap ko yung kamay mo, hahawakan kita..."

Paghawak ko sa kamay nito bumalik ang alaala namin ni "Snoophye" our first dog.

Then a manly voice whispered on our imagination.

"REMEMBER, Way back to 2020 you both have Snoophye!? Minahal kayo, minahal niyo. Inaalagaan kayo, inaalagaan niyo. Tinulungan kayo, tinutulungan niyo. Pinaglaban kayo, pinaglaban niyo. Pinagmalaki kayo, pinagmalaki niyo. Pinahalagahan kayo, pinahalagahan niyo. Pero nasaan na ngayon wala diba? You both k!ll an innocent dog. Normal lang sa kanilang magkasakit at kong magkasakit man bigyan ng gamot hindi tuluyang patay!n."

"Normal lang sa kanila mawalan ng balahibo, tulungan niyong mabalik iyon hindi yung lalason!n dahil may bagong nakitang mas ok, mas maganda at mas attractive very wrong and very bad habit. Kung hindi niyo kayang mag-alaga at mag-mahal ng aso then ignore, simple lang naman diba."

"Hayaan niyong mapunta ang asong iyon sa tamang tao na kayang mag-alaga ng aso, nasa pangangalaga rin ng diyos ang mga aso... Alam nila mamuhay na hindi man nanghihingi ng tulong. Learn to appreciate dog or other animals."

"They have a feelings, pwedeng sad, happy at iba pa parang tao lang... Gugustuhin mo bang mamat-y dahil lang sa lason at kagagawan ng kapwa mo. Gusto mo bang masaktan dahil inaapakan ka sa mas malaki pa sa'yo... Youre answer will probably NO. Sino ba naman ang may gusto?"

"TREAT DOG AS YOUR FREIND, AS YOUR FAMILY, AND AS YOUR UNCONDITIONAL LOVE." Huling bulong nito.

Binuksan ko ang mata ko at nakita kong bumuhos na ang luha sa mga mata ni Shannah.

"SNOOPHYE!?" Bulong ko at tinignan ang asong nakahandusay na sa gitna namin ni Shannah.

"A-ARFFFFFF!" Hinang utal ng aso na mas lalong ikinaiyak namin.

"Liam, parang si Snoophye talaga to... Yung color niya, yung balahibo, yung palatandaan natin sa kanya dito..."

Mas lalo akong umiyak no'ng na-aalala ko na paano ko nilasaon si Snoophye no'n.

*/Sight.

I hug Shannah and whispered. "From now on let's try to feed abandoned animals, PROMISE!" She agree. Inayos ko ang buhok nito at ngumiti na.

"So-sorrrry!"

—

DOGS IS PART OF THE FAMILY, DOGS ARE PRECIOUS LIKE A DIAMOND.
Always remember... A dog is the only thing on Earth that loves you more than you love yourself.