•●Bölüm-1●•

272 41 9
                                    

Sene 2032;

Klasik bir sabah daha. Dün okulda işlediğimiz ders geldi aklıma 2010 lu yıllarda haftanın 5 günü okul varmış şimdi 6 gün resmen eziyet . Off yine geç kalmışım hemen elimi yüzümü yıkadım ve kıyafetlerimi giymek için dolabımın düğmesine bastım ve ilk gelen kıyafeti giydim. Okul için kullandığımız küçük kutuyu yanıma alıp aşağıya indim. Herkesin evinde robotlar varken bizimkinde hala yardımcı kadın vardı. Annem 5 yıl önce ölmüştü ve annem bir anditti. Babamsa 2 yıl önce ölmüştü o da bi meranditti. Babamın gücü olmadığından benim de yoktu. Babamın ölümü üvey annem yüzündendi ama sadece ben öyle düşünüyordum. Babam üvey annemle anlaşmazlardı bu yüzden babam hep dışarı çıkardı. Bu sırada başka birisini çok sevmişti ve iki meranditin okul dışında yan yana görülmesi yasak olduğu için beraber intihar etmişlerdi. Bunu öğrendiğimde çok üzülmüştüm ama en çok da kimsenin hayatında önemli bir yerim olmadığına. Babam bile beni umursamamıştı. Beni bu kadının yanında bırakmıştı.Üvey annem de babamın olan her şeyi kendi üstüne almak istiyordu. Kahvaltımı yaparken geldi gıcık kadın "Sana kaç kere git burdan dedim " bunu benim demem gerekirken her sabah hatırlatması sinirlerimi bozuyordu. "Asıl senin gitmen gerek diye düşünüyorum " dedim ve hızla evden çıktım. Anladık babam öldü tamam annem de öldü her sabah bunu hatırlatmasına gerek yok ama amacı beni burdan yollamak ama rüyasında görür anca onu . Tlodroma yani bi çeşit uçan araba gibi olan aracıma bindim ve okulun yolunu tuttum. Ev ile okulun arası çok uzaktı ama Tlodrolar çok hızlılardı. Okulumu gördüğümde tam iniş yapacakken başka bi Tlodro nun bana doğru geldiğini gördüm. Tlodro ların dışı kırılmaz camla kaplıydı. Bu yüzden sadece yuvarlandık. Ve tabi her şeyi abartan doktorlar hastaneye götürdüler . Şimdi en az 3 saat orda tutarlardı.
......
Dedigim gibi de oldu ben orda beklerken içeri bi çocuk girdi elinde benim en sevdiğim çiçekler vardı çok güzel gözüküyorlardı. "Oncelikle ben Andy . Sana çarpan bendim özür dilerim çok hızlı gidiyordum okula geç kalmıştım çok üzgünüm " o kadar çabuk söylemişti ki nefes nefese kalmıştı. "Bende hızlı gidiyordum bende de hata var neyse geçti gitti artık. Bu arada ben de Arsiya" çiçekleri bana uzatırken " Bunları sana aldım bugün olanlar için " dedi ve masaya bıraktı " Teşekkür ederim en sevdiğim çiçek zaten " "Aa bende çok severim " dedi. Tam olarak iyi bir sebeple tanışmış olmasak da sorun değil sonuçta bana bir şey olamadı bunların hepsi doktorların abartması işte...

Zehirli Kutuplar(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin