Bölüm parçası -> A Day To Remember - End Of Me
_Andy'den_
Az önce ne dediğimi bile zor hatırlıyordum. Sinirlenince gözüm hiçbir şeyi görmüyordu. Bu huyumdan en kısa zamanda kurtulmalıyım. Sevdiğim birisini üzmek en son isteyeceğim şeydi. Ama az önce dediğimden sonra biraz korkmuşa benziyordu. Amacım onu korkutmak değildi halbuki. Onun bir melez olduğunu hastanede çiçekleri verirken eline dokunduğumda anlamıştım. Normalde pek çok insan bunu anlayamazdı. Ama babam bana gereken her şeyi öğretmişti. Yapmam gerekenlerin zorluğu beni fazla yoruyordu. Ve şimdi dediklerimi unutturacak bir plan yapmam gerekiyordu. Ne zaman soru soracak diye merak ediyordum.
"Nereye gidiyoruz ve bunu bugün daha ne kadar soracağım ?" O bunları derken yıldız şeklindeki parlayan küpeleri gözüme takıldı. Ona çok yakışmışlardı. Aynı zamanda sinirden yanakları da kızarmıştı.
"Cevap verecek misin ?" Dediğinde aklıma çok güzel bir yer geldi. Iyiki o küpeleri takmıştı. Beknisya da bir gözlem evi vardı. O da gezegenleri yıldızları çok sevdiği için onu oraya götürmeye karar verdim.
"Sabret az kaldı " dedim farkındayım pek de açıklayıcı değilim ama gidince görecek sonuçta biraz meraktan zarar gelmez. Derin bir iç çekti ve gözlerini dışarı sabitledi. Sanırım onu biraz sinir ediyordum. Vazgeçilecek huylarımın ikincisi kesinlikle bu olmalı.
_Arsiya'dan_
Birinci olarak benim melez olduğumu nerden bilyor ikincisi beni korkutuyor ve son olarak da hiç açıklayıcı konuşmuyor. Benim hakkımda bunları öğrenmesinin tek yolu onun güçlerinin olması olurdu. Bu konu hakkında daha fazla bilgi edinmeliyim kesinlikle!
"Geldik hadi in " ne kadar da kibar inanamıyorum gerçekten. Etrafa biraz bakındıktan sonra burasının bana tanıdık geldiğini anladım. Küçüklüğüm gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti. Şimdi hatırladım burası küçükken babamla geldiğimiz yer. Biraz ilerde duran küçük dönme dolabı çok severdim. Ama binmek biraz zordu. Çok küçük olduğum için boyum yetişmiyordu.
" Arsiya dikkatli ol kızım düşeceksin! " babam her zamanki gibi benim için çok endişelendiriyordu. Annem , bankta oturmuş bizi seyrediyordu. Park da çok kalabalıktı. Kaybolmaktan çok korkuyordum. Rüyamda sürekli kalabalık bir sokakta kayboluyordum ve annem beni bulamıyordu. Sesini duyuyordum ama göremiyordum. Ve aniden bir çığlık duyup uyanıyordum. Bu rüyalardan fazlasıyla sıkılmıştı. Bu sırada dönme dolaba binmiştim. Yukardan anne ve babamı seyrediyordum. Ama ne olduysa bi anda annemi kaybetmiştim. Babam annemi arıyordu "Taleii, Taleii nerdesin cevap ver Taleii !!" Yoktu annem yoktu bulamıyorduk. Ben yukarda annemi arıyordum ama annem çoktan gitmişti. Bizi bırakıp gitmişti."
Birkaç gün sonra hala annem geri dönmemişti. Babam artık eskisi gibi degildi. Biz eskisi gibi değildik. Sadece ailesiz kalan , ben vardım. Annem gittikten sonra babam başka birisini sevmişti. Ve sonrası malum zaten. Berbat olan hayatım daha da berbat olmuştu.
_Andy'den _
Düşüncelerini okumuştum. Burası onun için çok şey ifade ediyordu. Keşke onu buraya getirmeseydim. Neredeyse ağlayacaktı. Ailesi dağılmıştı kimsesiz olduğunu düşünüyordu. Bense ona bunları yaptığıma inanamıyordum. Şuan kendimden iğreniyorum. Ama yapmak zorundayım belki bu işin en sonunda ikimiz de kurtulabilirdik. Bunu gerçekten istiyordum. Ona sımsıkı sarıldım dayanamıyordum . Ağlamasının üzerine düşündükleri daha çok üzüyordu beni de. Ama böyle gidemezdi. Bu kadar çabuk pes edemezdi.
" Hey bak üzgünüm bilsem getirmezdim seni buraya " hala ağlıyordu. Gözyaşlarını sildim ve bana bakmasını sağladım.
" Bu kadar çabuk pes edemezsin seninkinden kötü hayatlar da var ve sen bunlarla başa çıkmayı öğrenmelisin." Ağlaması az da olsa azalmıştı.
"Elbette istemezsin ama elimde değil her aklıma geldiğinde ağlarım zaten. Biraz sulugözüm. " dedi ve buruk bir şekilde gülümsedi.
" Seni seviyorum " dedi.
"Bende seni sulugöz, bende seni " ...
