eddie munson ile hayal et (smut)

7. bölüm-karmakarışık

bağırarak eddie'ye mike'ın kaza geçirdiğini söyledim, paniklemişti ve hemen araba anahtarını kaptı koşarak arabaya gittik.
arabada hiç sohbet yoktu, sadece korkmuştum çünkü o bizim küçük kardeşimiz gibiydi. gözümden akan yaşı fark ettim ve saklamak için uğraştım fakat başarılı olamadım. elimdeki sıcaklığı hissetmiştim, eddie elimi tutmuştu. o kadar iyi gelmişti ki anlatamam.. hastaneye gelene kadar eddie'den hoşlanıyor muyum onu sorguladım. çünkü biz fb idik ve büyük ihtimalle ondan hoşlanmam çok korkunç olurdu...

-hastane-

el ağlayarak camdan içeri mike'a bakıyordu, onu bu halde görmek beni çok üzmüştü. hemen yanına koşup sarıldım, omzumda ağlıyordu yakında tekrardan bende ağlayacaktım.. bu sırada da steve ve eddie konuşuyorlardı mike'ın durumu hakkında.

steve: durumu iyiymiş fakat çok endişelendik.
eddie: kardeşim bunu da başarıcak.

el hâlâ ağlıyordu sonra durumunun iyi olduğunu söylemiştim biraz olsa rahatlamıştı.

(zaman atlaması)

mike hastaneden çıkmıştı ve kutlama yapmıştık gerçekten çok güzeldi. ama bu süre zarfında eddieyle nerdeyse hiç konuşmamıştık bana soğuk davranıyordu, eddie nancy ve steve mike'ın yanında kalmıştı bende çocuklarla birlikte bizim evde kalmıştık.

yine içtik ama bu sefer çok değildi ve eddie'yle konuşmayı planlıyordum, neden bana soğuk yapıyordu ki?

eddie'yi odama çektim ve konuyu açtım.

y/n: aramızda kötü bi şey mi var eddie?
eddie: hayır?
y/n: peki bana neden böyle soğuk davranıyorsun?
eddie: sana soğuk davrandığım falan yok.
y/n: BENİMLE DALGA MI GEÇİYORSUN EDDIE?!
eddie: BAĞIRMA BANA DÜZGÜNCE KONUŞUYORUZ ANİDEN YÜKSELME.

y/n'in gözü dolar ve odadan çıkar*

eddie: siktir siktir siktir. Y/N GEL BURAYA!

y/n dışarıdaki banka oturur. yanında taşıdığı minik defter ve kalemle aklından geçenleri yazar.

çok mutsuzum yalnız kalmış gibi hissediyorum ve yazıcak motivem yok bu kadar VE CİDDİ OKUMAYIN DİYE KAÇ KEZ SÖYLİCEM DELİ EDİYOSUNUZ İNSANI SALIN LAN BENİ CİDDİ DEĞİL İŞTE