Bölüm 1

2.4K 85 48
                                    

Almira Amaris Prince 6. Yıl
Yeni dönem yeni yıl ve aynı şeyler Dippet'in açıklamasından sonra önümde olan birbirinden lezzetli yemeklere baktım hepsi çok güzel gözüküyodu ancak iştahım yoktu sadece balkabağı suyu içip cebime yeşil elmalardan 2 tane attım ve büyük salondan ayrıldım.

Genelde yalnız takılırdım kimseyle konuşmazdım en yakın arkadaşım yok. Kim sessiz asosyal psikopat kitap kurduyla arkadaş olmak ister ki haklılar. Onlar nasıl benle arkadaş olmak istemiyorlarsa bende istemiyodum genelde sürekli bana bulaşanlara lanet atar ardından kanıt bırakmadan giderdim
Bunun yüzünden birkaç kere Profesör dippetin yanına giderdim ancak bir kanıtları olmadığından beni serbest bırakırdı

Ortak salona gidip sessizliğin tadını çıkaracaktım şöminenin hemen yanındaki koltuğa oturup büyücü satrancı oynamaya başladım. Hangi hamleyi yapacağımı düşünürken içeriye Riddle ve çetesi girdi sinirle oflayıp ayağa kalktım satranç takımını toplarken abraxas malfoy'un " dur, toplama sana da sorun olmazsa seninle bir tur oynamak isterim profesör dippet satrançta iyi olduğunu söyledi" kaşlarım çatıldı arada sırada profesör dippetin yanına gider onunla büyücü satrancı oynardık ama neden Malfoy'a söylediğini anlamış değildim. Sessizce kafamı evet anlamında salladım

Koltuğa geri oturup taşları dizerken izlendiğimi hissediyodum kafamı kaldırıp sağ çaprazıma baktığımda riddle'ın Zümrüt gözleriyle gözgöze geldim bakışmamızı kesen şey Leta parkinson'un alaycı sesi oldu " ciddi misin abraxas bu dilsizle mi oynicaksın?" Sinirle ona bakıp deniz mavilerimi ona diktim listeye birkişi daha girmişti
Abraxas karşıma oturduktan sonra sinirle solup
" sanan ne leta sen kendi işine bak!" Dedikten sonra " aman seninle mi uğraşıcam" diyip odasına çıktı. " Başlayalım mı ?" Sorusuna kafamı salladım ve ilk hamleyi o yaptı .

~~~~
Aradan 1 buçuk saat geçmişti saat 10'a geliyordu. Evan Rosier " hadi artık bitirin şu oyunu!" Diye inlerken yanına riddle geldi ve oda izlemeye başladı hamle sırası abraxas'taydı. Ne hamle yaparsa yapsın gene ben kazanıyordum. Mavilerimiz buluştuğunda tek kaşımı kaldırdım o ise 'tamam sen kazandın" dedi ve şahını düşürdü sinsice sırıttım ve elimi uzattım oda gülümseyerek elimi sıktı ardından " tebrik ederim" dedi bende teşekkür ederim anlamında kafamı eğdim ve takımı topladım odaya çıkarken Walburga nın bana parlayarak bakan gözleriyle göz göze geldim ardından odama çıktım çantamı gelir gelmez boşaltmıştım çokta bir kıyafetim yoktu zaten tren yorgunluğu yüzünden umarım bu gece tam uyuyabilirdim genelde kabus görüp uyanıyordum hatta genelde değil herzaman. Üstüme rahat birşeyler giyip kendimi uykunun kollarına bıraktım...

~~~

Uykumu gene kabuslarım bölmüştü pencereden dışarı baktığımda havanın aydınlanmaya başladığını gördüm diğer kızlara baktığımda hepsi mışıl mışıl uyuyordu formamı giyip üstüne cüppemi giydikten sonra ortak salona indim içinde insan yokken o kadar güzeldi ki yeşilliğiyle herşeyiyle muhteşemdi

ortak salondan çıktıktan sonra tuvalete gidip işlerimi hallettim ve karagölün oraya gittim çantamdan satranç takımını çıkardım ve kendi  kendime oynamaya bailsdım

saatime baktığımda 8.13 olduğunu gördüm takımı çantaman koyup büyük salona gittim
Bir yandan birşeyler atıştırıp bir yandan da etrafa bakıyodum

Sanırım Riddle ve çetesine carrow kardeşlerde girdi yoksa neden yanlarına otursun ki
Onları daha fazla izlemenin bir anlamı olmadığından çantamı alıp büyük salondan çıktım ardından iksir sınıfına adımlarını yönlendirdim

Ortalarda bir yere oturup kitap okumaya başladım sesler yükselmeye başlayınca sınıfın yarısının dolduğunu gördüm kitabı bırakıp profesörün gelmesini beklemeye başladım içeriye slughorn o mükemmel gülümsemesiyle içeri girdi girer girmez gözde öğrencisine bakıp kocaman gülümsedi mükemmel Riddle da ona bakıp gülümsedi

𝐝𝐚𝐮𝐠𝐡𝐭𝐞𝐫 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐦𝐨𝐨𝐧 "Tom Marvolo Riddle"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin