4.Bölüm nefret

156 10 0
                                    

Görüştük yolda yürüyoruz uzak dur yanımda yürüme ailemden biri görecek beni tanıyan biri görecek.

Devamlı böyle yazıklar olsun dedim içimden. Hep içime attım sözlerini.Eve geldim ağlıyorum sürekli kapattım telefonumu tamamen bitirdim. Düşünseniz ya sevdiğiniz ve yıllarca onu beklediğiniz insan yanımda durma ay gören olacak sürekli böyle konuşuyor size ne yaparsınız?kahroldum resmen ben korkmuyorum bir bayan olarak o korkuyo sonuçta beni kötüyerden

almadı namuslu ev kızıyım insan nasıl böyle der yanımdan

"yürüme gören olacak"

aradan zaman sahte bir numara
alıp ağzını aramak istedim dedi ki

"ben olduğumu bilmiyor tabi yasak bir aşk yaşıyorum kız nişanlı evlenecek ama seviyorum onu "dedi.

Yazıklar olsun dedim ben o kadar zorluklara rağmen onu bırakmadım ailemle aram bozuldu dayaklar yedim yine bırakmadım ama sonunda o bunları hiçe sayarak başkasına ait birini seçti yıkıldım çok annemde sarıldım

"haklıymışsınız ondan gerçekten fayda gelmezmiş"dedim.

Ailemin değerini anladım onları çiğnememem gerektiğini ve kimseye güvenmemem gerektiğini öğrendim.Şuan yalnızım ama yalnızlık bazen en güzeli acı çekiyorum neden
çünkü öyle bir insana yıllarımı verdiğim için üzüldüğüm zaman sürekli bayılıyorum sağlığım bozulduğu için ve sevgimi gram hak etmediği için üzülüyorum kendime

"Mükemmmel biri değilim ama beni
beklemeliydin, buna değerdim."

belki yanılıyorumdur ama bunu haketmedim ben kimse haketmez bu olanları niye beklemedi çirkinmiyim ben bütün gün hep bunu düşündüm.Ertesi gün kendime kıymayı düşündüm belki bu acılarımı dindirebilirdi ama bunu yapamazdım annemi bu gerizekalı yankı yüzünden üzemezdim belki onlarda ben belki ölseydim yinede beni unuturlardı acıları kalmazdı yinede yapamazdı yankıdan hıncımı almam gerekiyordu.

EVET YİNE BİR YENİ BÖLÜMLE KARŞINZDAYIM BEĞENDİĞİNİZİ DÜŞÜNÜYORUM(ADLINDA EMİN DEĞİLİM);)))
VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUMM

Yasak Aşk (askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin