ilk ve son kavuşma.

279 27 7
                                    

Yusuf gri atkısına biraz daha sarıldı. Sanki Kardelen'e sarıldığını hissetti.

Çok geç kalmıştı.

Kardelen'i sevmek için geç kalmıştı.

Şimdi, göğüsünde taşıdığı mektuplar ve elindeki Tereyağlı ekmekle mezar taşına bakmak kalbini diri diri yakmıştı. Biraz daha erken davransa Şu an Kardelen ile hiç olmasa bile hastane odasında bir arada olabilirdi.

Yeni yağmış kar kokusunu içine çekti, gözündeki yaşı silerken mezar taşına tekrar bakmaya gönlü el vermedi.

Ailesinden izin alarak mezar taşını Yusuf yaptırmak istemişti. Hiç değilse, yattığı yerde biraz daha rahat etmesini diledi.

"Kardelen Çiçeği hala buralarda bir yerlerde açmak için ilk karı bekliyor." yazdırmıştı.

Yerlerin ıslak olduğunu umursamadan karın üstüne oturdu genç adam. Yeni yapılmış mermere yaslandı  ve o minicik bedene yaslandığını hissetti. Kardelen anlamasa da Yusuf ona hep göz kulak olmuştu. Ancak karşısına çıkacak cesareti kendinde bulamadığından şimdi mezar taşına yaslanıyordu.

Çok geçti, Kardelen çoktan gitmişti.

Söylemek istediği çok şey vardı, ancak dili tutulmuştu.

"Bir sonraki hayatımda tekrar çık karşıma Kardelen, bu zaman bizim zamanımız değildi. Ancak bir sonraki hayatımız bizim zamanımız olacak. Bana bir sürü atkı örmeni isteyeceğim senden. Bisiklete bindireceğim seni. Belki o zaman korkunu yenersin. Ve Kardelen. Sana sıkı sıkı sarılacağım ve diyeceğim ki, 'bende seni seviyorum.' şimdi, buralarda bir yerde o güzel gülümsemenle beni izlediğini biliyorum. Geç kaldım, ancak hayatım boyunca en güzel anım olarak kalacağına söz veriyorum.  Şimdi şükrediyorum rabbime. Acılarını dindirmiştir. Öldüğünde yüzünde gülümseme olduğunu söylediler. Umarım artık canın yanmıyordur güzel kızım."

Yusuf gözleri kapalı şekilde sözlerini sonlandırırken gözünden düşen damlaya engel olamadı.

Oturduğu yerden kalktı, ıslak kalçasına aldırmadan karla kaplanmış mezar taşını temizledi. Birkaç temiz buse bıraktıktan sonra Kardelen'in artık acı çekmemesi için rabbine dua etti.

Kabristanlıktan çıkarken son kez dönüp mezarlığa baktığında Kardelen çiçeğinin açtığını gördü. Tebessüm etti.

İlk ve son kez kavuşmuşlardı. Ancak nefes alan tek bir kişi kalmıştı.

Yusuf her ilk karda Kardeleni ziyaret etmeye devam etti.

Kardelen ise en güzel hali ile açıp sevdiği adamı dinledi.

snowdrop,  Yusuf Yazıcı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin