Het spionnen geheim

Hoofdstuk 4

We moesten naar Engeland voor onze volgende tip. Meer bepaald naar Londen. We moesten boven in de Big Ben proberen te raken! Mama twijfelde! Was dit wel een goed idee? Ik moest namelijk nog naar school en ik had nog veel in te halen want ik had al een deel gemist van het schooljaar door de depressie om papa. Dus ik moest wachten tot de vakantie, dat was nog 3 weken met een week examens. Ik baalde verschrikkelijk maar snapte dat het niet anders kon. De tijd kroop voorbij. Het leken wel maanden in plaats van weken! Maar eindelijk stond de vakantie voor de deur en konden we naar Londen. Mama had al tickets kunnen boeken voor de maandag om kwart voor tien. Het zou een vlucht worden van een uur en 20 minuten. Die nacht sliep ik amper. We kwamen steeds dichter bij het geheim van papa en ik vroeg me echt af waarom we naar Londen moesten. Maar het werd dag en we vertrokken naar de luchthaven. Maar daar aangekomen zag ik aan onze gate opnieuw die man! Dit kon toch geen toeval meer zijn? Waarom was hij hier? Wat wist hij? Wat wilde hij? Was hij een bedreiging voor het geheim? Deze vragen spookten rond in m'n hoofd. Ik was bang, dat stond vast. Maar mijn gedachten werden onderbroken door een stem die riep dat we konden instappen in het vliegtuig. Dat deden we dan ook en ik zag dat de man dat ook deed. Na onze vlucht gingen we nog iets eten en gingen dan naar ons hotel. Toen we onze kamer aan het zoeken waren zag ik hem opnieuw. Ik raakte in paniek en was blij dat we net onze kamer hadden gevonden. Ik opende zo snel mogelijk de deur en liep razendsnel naar binnen. Mama wist niet wat er aan de hand was maar volgde al snel mijn voorbeeld en sloot de deur. Ze kwam naast me zitten en vroeg me wat er aan de hand was. Ik vertelde dat die man me volgde en ik niet wist wat zijn bedoeling was. Mama besloot me niet meer alleen te laten en goed op te letten. Samen dachten we maar één ding: deze man zou nog voor problemen kunnen zorgen.