Tw: mentions of suicide
Third Person's POV
"Sino nanaman 'yon ha?" Luh, 'yan nanaman siya.
Agad kang nagtungo sa loob ng bahay pagkatapos niyong pumunta sa party ng ina ni Janine.
"Tao 'yon, Patricia. Malamang kakausapin ko, investor mo 'yon. Alam mong alam niya na asawa mo ak---" Paliwanag mo ngunit naputol ito ng pinapunta ka niya sa sala.
"Ano ba Patricia! Bitaw!"
Pagpupumiglas mo, "Hindi! Tamo?! Patricia na lang tawag mo sa'kin?!" Inis na saad ng asawa mo.
"Patricia, alam mong ikaw lang minahal ko, lahat ng una ko, ikaw lang din!" Naiiyak mong sambit, ayaw pa rin maniwala ng asawa mo.
Minsan talaga may pagka-aning 'to, buntis na ako sa anak namin tapos ganiyan siya. 'Yung totoo? Siya ata buntis eh, lakas ng mood swings dzai!
Isip ni Y/N, naiinis sa inaasal ng asawa. "Buntis ka na nga't may asawa, kinakalanta---*PAK!*" Nasampal ang doktor ng buntis dahil sa insultong nasambit.
"Isa pang pagbitaw mo ng masakit pa na salita, bibitawan talaga kita." Banta mo sa asawa mo, umiiyak.
Dahil nakalunok ng sabong panlaba ang asawa mo, nagsalita nanaman ito ng hindi ka-nais nais.
"Bakit?! Totoo naman ah?! Nilala----*PAK!*" Dinig na dinig sa sala ang pagsampal mo sa kaniya. "Sobra ka na, Janine! Sobra." Gigil na saad mo.
I won't let my child live in this kind of environment.
Pinalidad mong saad sa isipan. Agad kang nagtungo sa kwarto ninyong mag-asawa at nagsimulang mag-impake.
Agad kang hinabol ni Patricia ngunit dahil wais ka'y kinandado mo ang pinto.
"Lagi na lang ganito, Janine!" Inis na usal mo habang isinusuksok ang mga damit.
"Mahal.. I'm sorry. I'll change, promise. Na-stress lang ako, I-I didn't mean to.." Panunuyo ng doktor sa labas ng kwarto.
Paulit-ulit na lang 'yan, Janine.
Y/N's POV
"Lagi na lang ganiyan." I mumbled, wiping my tears away. I walked through the door, I saw her devastating look.
"Love, 'wag mo 'ko iwan, please!" Pagluhod niya pa.
Hindi ko maatim na makita siyang umiiyak kaya't lumabas ako ng bahay to hail a cab.
I am too hurt, this scene keeps on replaying. Magseselos siya, I'll try to calm her down, assuring her but she'll still say bad things, and masasaktan ako.
I've had enough, hindi mabuti 'to para sa bata.
I walked inside my parents' house as the driver brought my bag.
-
The next three days..
I opened my phone after three days dahil ma-track ako ng asawa ko and it was spammed by her co-workers na laging naka-on duty ang asawa ko at ayaw umuwi, crying, not eating, asking if everything is okay at home.
"Love, please! Let's talk!" Paalis na sana ako para mag-grocery, nagulat ako sa bungad ng asawa ko nanaman.
Bakas sa imahe niya ang hindi pagtulog.
YOU ARE READING
Dos | Tricia Robredo One-shot
FanfictionTricia Robredo x Fem Reader Work of fiction po, don't take this seriously.